خوانش مزامیر فرشتگان؛ پیوند درونی با معنویت را احیا می کند

مصطفی مجیدی در مجموعه اشعار «مزامیر فرشتگان» خود جوهر لطافت انسانی را می جوید و می یابد و پیوند درونی با معنویت را احیا می کند.

 

به  گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، مجموعه شعر «مزامیر فرشتگان»  سروده «مصطفی مجیدی»، هنرمند نقاش و مجسمه ساز دفتر شعری در ۴ بخش است که مضمونی معنوی دارد و با پیشگفتار هایی به قلم دکتر «سید حسین نصر» «فرناندو آرابال» کاندیدای نوبل ادبیات،  «هدویگ گورسکی» و مصطفی ملکیان از سوی انتشارات نگاه معاصر منتشر شده است.

 

 «هدویگ گورسکی» در مقاله ای درباره مجموعه شعر «مزامیر فرشتگان» از مصطفی مجیدی می گوید: مصطفی در مجموعه اشعار خود جوهر لطافت انسانی را می جوید و می یابد. شعور شعری مصطفی پیوند درونی با معنویت را احیا می کند. او دینی عاری از آرایه و پیرایه را با بینش های عرفانی فیلم های پازولینی، تارکوفسکی و برسون گره می زند همان طور که برخی از شما باید بدانید آنچه در هر هنری روح مرا به سوی خود می کشاند به عمق رفتن است چه آرامش خاطری می یابم وقتی که روح ایرانی را از خلال تخیل زیباشناختی می بینم و نه از ...آنچه بیش از هر چیز دیگری در اشعار مصطفی و مکاتبات مان مرا غافلگیر کرد نیز همین بود. گستردگی ساحت در این مجموعه مزامیر اشعار ناب غنایی، تصورات قالبی جهان غرب درباره ایران را خنثی می کند. مصطفی در یادداشت هایش خطاب به من آشکار می بیند که دین متن را می بیند و نه راه و رسم. در جهان متن بینا زبانی همچون مضامین سکوت کلام خداست. در متن شعرها همدلی شگرفی را می یابم که در آن می توان سر بر شانه های باران نهاد که رنج و درد را نجوا می کند. شعر بیش و کم زبان ملی ایرانیان است و شاعران همچون باران همه جا نجواکنان از همدلی با آدمیان سخن می گویند.  من در این مجموعه اشعار الوهیتی اثرگذار می بینم که در لطیف ترین ساحت روح آدمی جلوه گر می شود. این پاره ها که از مزامیری چند برگزیده ایم شاهدی است مدام بر این مدعا.

من اما با قلب کودکانه ام پابرجایم

 چرا کسی نمی آید

 زمین را بیدار کند

 بهار آمده است

 

«سید حسین نصر» نیز درباره مجموعه شعر «مزامیر فرشتگان» می گوید: زیبایی تیزروترین مرکب حقیقت است و زبان را خداوند نیرویی بخشید که بتواند با ترکیب های زیبا انسان را به سوی حقایق معنوی بکشاند. این حقایق طی قرون در قوالب عروض و قافیه سنتی شعر فارسی بیان شده است و اکنون در این مجموعه از اشعار خارج از قوالب ولی حاکی از همان حقایق که رابطه انسان و طبیعت را با خالق خود می نمایاند، اثری عرضه شده که درخور تحسین و دارای محتوای معنوی است و گویای توجه شاعر به عالم معنا است.

 

«فرناندو آرابال» نیز درباره اشعار مصطفی مجیدی در مجموعه شعر «مزامیر فرشتگان» می گوید: اشعار مصطفی مجیدی به ما امکان می دهند که مانند مرغ نوروزی در نسیم اوج بگیریم، دریا را با ابرها پیوند دهیم، در رنگین کمان گردش کنیم و این رویا را اندیشه کنیم که شعر روزی بتواند به بشریت حیاتی تازه ببخشد همان گونه که هسته زردآلو را در سکوتی حیات بخش و زندگی ساز می آفریند

 

چند شعر از مجموعه شعر «مزامیر فرشتگان» در زیر می آید:

 

***عشق میوه تنهایی است

 وقتی که خفتیم

بر دهانمان نهادند

 چشم گشودیم

اینجا کسی ما را نمی شناسد

در جیب هایم قطره های اشک سنگینی می کند.

 

 

 

***خفته بودیم

 در آغاز کدامین کلمه بود

که چشم گشودیم

 و کودکان را

تکه ای از این تن ماه دیدیم

کدام سپیده دم بود که طفلان ترانه جاودانگی شنیدند

 و ناباورانه لب به شادی گشودند

در کجا به او برخوردیم که هنوز در خاطرمان باران می بارد.

 

«مصطفی مجیدی» هنرمند نقاش و مجسمه ساز در ۲۳ خرداد ۱۳۶۰ در شهرستان بابل به دنیا آمد. ذوق و علاقه به ادبیات بویژه شعر او را به وادی شاعری کشاند. مجیدی نخستین اشعار خود را در سن ۱۲ سالگی سرود. اشعار او از سال ۱۳۸۰ به بعد در مجلات و فصلنامه هایی چون «بخارا»، «عصر پنجشنبه ها»، «گوهران» و ... به چاپ رسیدند. او فعالیت هنری اش را در زمینه ی مجسمه سازی از سال ۱۳۸۲ آغاز نمود و سپس در پنجمین بینال مجسمه سازی تهران عنوان «هنرمند برگزیده» را از آن خود ساخت. مجیدی در سال ۱۳۸۵ به عکاسی هنری نیز روی آورد. آثار نقاشی و مجسمه او تاکنون در چندین نمایشگاه انفردای  و گروهی به نمایش درآمده است.

کد خبر 1017530

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha