«انسان و جعبه ها»؛پروژه ای با ترکیب بندی بداهه ها که در طول ساخت تکمیل شد

 به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، نمایشگاه «انسان و جعبه ها» در سه شاخه چیدمان، مجسمه و طراحی و ساخت ویدیو آرت از 8  تا 13 اسفند  در گالری سروناز شیراز برگزار می شود. این نمایشگاه به کیوریتوری «شمس الدین غازی»، نقاش و مجسمه ساز با همکاری  دو هنرمند جوان شیرازی با نام های «زهرا حکیم الهی» و «شایان حمیدی» برپا می شود، شمس الدین غازی طراح و پرورش دهنده ی بنسای است و دارای مدرک فوق لیسانس نقاشی و لیسانس گرافیک از دانشگاه سوره تهران  است و تا کنون در چهارده نمایشگاه انفرادی در ایران و بیش از ٧٠ نمایشگاه گروهی شرکت داشته است.آثار او در بسیاری از نمایشگاه ها‌ ،همچنین حراجی‌ های هنری و جشنواره‌های مختلف بین المللی در ایران انگلستان ،ایتالیا ،فرانسه و امریکا و...به نمایش در امده است و توانسته است مورد توجه مخاطبان قرار بگیرد. او درسال ١٣٩١ و ١٣٩٠ لقب پرفروش ترین ارتیست سال را از ان خود کرده است.همچنین در چندین دوره پیاپی ،در حراج هنری صداثر و نمایشگاه بزرگ سالیانه هفت نگاه لقب پرفروش ترین هنرمند را از آن خود کرده است، برپایی نمایشگاه «انسان و جعبه ها» بهانه ای شد تا با این هنرمند به گفتگو بنشینیم که در زیر می آید:

پروژه «انسان و جعبه ها» از چه زمانی و چگونه شکل گرفت؟

پروژه انسان و جعبه ها یک پروژه مجسمه چیدمان گروهی است که زیر نظر من در سال 1398 شکل گرفت؛ این پروژه حاصل یک همکاری و مشارکت درخلق آثار بوده است، ترکیب بندی های این مجموعه بدون طراحی از پیش تعیین شده وبه صورت بداهه شکل گرفته ودر طول پروسه ساخت تکمیل شده است.

در پروژه «انسان و جعبه ها» مشارکتی است و کدام هنرمندان با شما همکاری می کنند؟

در این پروژه زهرا الهی در ساخت و چیدمان مجسمه ها و شایان حمیدی در طراحی و ساخت ویدیو آرت   با من همکاری داشته اند.

مضمون و مفهوم مورد اشاره شما در نمایشگاه «انسان و جعبه ها» چیست؟

پروژه انسان و جعبه ها  بیشتر بهانه ای بوده برای برخورد آزاد بافضاهای شخصی و غیر واقعی و رویا گونه با ترکیب مواد مختلف و متفاوت  و درنهایت درکنارهم قراردادن آنها براساس ایده هایی از زندگی انسان معاصر که درهمه حالات دست خوش تغییرات روز به روز است.

در شکل گیری پروژه «انسان و جعبه ها» از چه مدیا هایی  برای بیان مفهوم استفاده کردید؟

 درپروسه  شکل گیری این مجموعه آثاری به وجود آمده که قبل از هرچیز، غافلگیر کننده و غیرقابل پیش بینی بودند ودرسیر تکاملی خود گاه از ویدئو و سینما به سمت چیدمان و حجم بارها و بارها تکرار شده تا درنهایت مورد توافق کامل قرار گرفته است.  همچنین  درپروسه ساخت این مجموعه همواره از مفهوم آشناپنداری یا دژاوو، ارجاعاتی به سینما، خاطرات، کابوس ها و حالات روحی و روانی انسان استفاده شده است.