خبرگزاری شبستان: وحدت مفهومی است که اگرچه در لحظه نخست به نظر ساده و قابل درک است اما دریایی از معانی را در خود جای داده است، مفهومی که از اوان اسلام رسول اکرم (ص) و بعد از ایشان اهل بیت (ع) به آن اهتمامی خاص داشته اند و در طول تاریخ به عنوان اصلی ترین دغدغه علما، بزرگان و دردمندان دین و مکتب مطرح بوده است چراکه هرگاه وحدت در جامعه اسلامی تجلی عینی داشته پیروزی از آن اسلام و مسلمین و هر جا که تفرقه مسیر هر چند تنگ و باریک برای خود یافته اهداف و آرزوها مجالی برای پوشیدن جامه واقعیت نیافته است.
این مهم در طول تاریخ در صدر اندیشه بزرگان قرار داشته و امروز هم رهبر معظم انقلاب در موقعیت های مختلف بر ایجاد و تثبیت آن در جهان اسلام تاکید ویژه دارند از این رو بازخوانی بیانات ایشان در این باب به مناسبت فرا رسیدن هفته وحدت می تواند ذهن ما ره به این مهم بیش از پیش معطوف کند.
"وقتى ما پایبندى خود را به اسلام و آرمان هاى اسلامى، همراه می کنیم با عقلانیت، با پیشرفت علمى، با حضور در میدان هاى مختلف دانش و مسائل اجتماعى و مسائل سیاسى، این می شود یک الگو. ملت ها آن وقت نگاه می کنند، از تجربه‌ى این ملت بهره‌بردارى و استفاده می کنند؛ این همان چیزى است که هم به سود ملت ایران، هم به سود ملت هاى منطقه، و هم ان‌شاءاللَّه براى تشکیل امت بزرگ اسلامى، امت متحد اسلامى، در آینده سودمند خواهد بود.
آنچه مهم است، حفظ هویت جمعى یک ملت یا یک مجموعه‌ى انسانى است، زیر هر نامى. هویت ایرانى - اسلامى مردم ما و ملت ما، به برکت انقلاب اسلامى، به برکت حضور مردم در صحنه و دخالت و شراکت مردم در مسائل اساسى نظام، یک واقعیت جا افتاده است. امروز دنیا ملت ایران را به مسلمانى همراه با آگاهى و بصیرت و پیشگامى و پیشرفت در میدان هاى مختلف می شناسد؛ این چیز کمى نیست. بخصوص امروز که حرکت هاى اسلامى در دنیاى اسلام آغاز شده است، ملت ایران می تواند نقش ایفاء کند.
البته ما هیچ ادعائى در قبال این ملت ها نداریم؛ ما نمی گوئیم ما رهبر شما بشویم، شما از ما یاد بگیرید؛ ابداً، ما چنین ادعاهائى نمی کنیم؛ هر ملتى خودش با استعدادهاى خود، با شخصیت هاى خود، با توانائى‌هاى خود، راه را پیدا خواهد کرد و راه خواهد رفت؛ اما شک نیست که کسانى که در این کشورهاى بیدارشده و نجات‌یافته، مثل مصر و تونس و بعضى جاهاى دیگر، و حتّى کشورهائى که در آنها هنوز نظام هاى تحمیلى و طاغوتى بر سر کار است، اما مردم بیدار شده‌اند، در همه‌ى این کشورها، چشمى و نگاهى به ملت ایران وجود دارد؛ چون این ملت سى سال است که در میدان هاى دشوار، قابلیت و ظرفیت بالاى خود را به اثبات رسانده است. به ما نگاه می کنند. ما می توانیم یک معیار و یک نشانه‌ى اعتبار باشیم براى همه‌ى کسانى که در این کشورها به ما ملت ایران نگاه می کنند.
وقتى ما پایبندى خود را به اسلام و آرمان هاى اسلامى، همراه می کنیم با عقلانیت، با پیشرفت علمى، با حضور در میدان هاى مختلف دانش و مسائل اجتماعى و مسائل سیاسى، این می شود یک الگو. ملت ها آن وقت نگاه می کنند، از تجربه‌ى این ملت بهره‌بردارى و استفاده می کنند؛ این همان چیزى است که هم به سود ملت ایران، هم به سود ملت هاى منطقه، و هم ان‌شاءاللَّه برای تشکیل امت بزرگ اسلامى، امت متحد اسلامى، در آینده سودمند خواهد بود.
دشمن درصدد تفرقه افکنی میان ما است...
البته این روش، دشمنانى دارد. این فکرى که ما می کنیم و بر زبان جارى می کنیم، فکرى است که عیناً به خاطر دشمنان ما هم رسیده است. دشمنان نظام اسلامى، دشمنان اسلام، دشمنان ملت هاى این منطقه که به دنبال غارتگرى و تجاوز و دخالت و سوءاستفاده هستند، آنها هم این فکر را کرده‌اند که اگر ملت ایران با پیشرفت هاى خود، با پیشرفت علمى خود، با پیشرفت فناورى خود، با حضور قوى دیپلماسى خود، بتواند به عنوان یک شاخصى جلوه کند، ملت هاى دیگر از او تبعیت خواهند کرد؛ لذا می خواهند این نشود؛ بنابراین درصدد تفرقه‌افکنى هستند.
یکى از ابزارهاى همیشه مورد استفاده‌ى دشمنان ملت هاى مسلمان براى اختلاف، مسئله‌ى اختلافات مذهبى، شیعه و سنى و از این قبیل بوده. دعوا درست کنند، اختلاف ایجاد کنند، برادران را به جان هم بیندازند، اختلافات را بزرگ کنند، برجسته کنند، موارد اشتراک و اتحاد را ضعیف کنند، کمرنگ کنند، یک چیز کوچک را بزرگ کنند، برجسته کنند؛ این همه نقاط اشتراک را که بین برادران سنى و شیعه هست، کوچک کنند، ضعیف کنند؛ این کارى است که دائم انجام گرفته است، الان هم دارد انجام می گیرد.
جمهورى اسلامى از اولین روز در مقابل این توطئه ایستاده است؛ علت هم این است که ما ملاحظه‌ى کسى را نمی کنیم؛ این عقیده‌ى ماست. قبل از اینکه نظام اسلامى تشکیل بشود، برادران ما، بزرگان نهضت، بزرگان مبارزه‌ى انقلابى در آن روز -که هنوز خبرى از حکومت اسلامى و جمهورى اسلامى نبود- در جهت وحدت شیعه و سنى تلاش می کردند. من خودم در بلوچستان تبعید بودم. از آن زمان تا حالا با علماى سنى حنفى شهرهاى بلوچستان - ایرانشهر و چابهار و سراوان و زاهدان - با آنهائى که بحمداللَّه زنده هستند، رفیقیم، نزدیکیم، صمیمى هستیم. من آنجا تبعیدى بودم، دستگاه‌ها نمی خواستند بگذارند تلاشى از سوى ما انجام بگیرد؛ اما در عین حال ما گفتیم بیائید کارى کنیم که یک نشانه‌اى از اتحاد شیعه و سنى را در این شهر نشان بدهیم؛ که این مسئله‌ى هفته‌ى وحدت - ولادت نبى اکرم در دوازدهم ربیع‌الاول به روایت اهل سنت، و در هفدهم ربیع‌الاول به روایت شیعه - آن روز به ذهن ما رسید و در ایرانشهر آن را عمل کردیم؛ یعنى از دوازدهم تا هفدهم جشن گرفتیم. این یک فکر عمیقى بوده است، مال امروز و دیروز نیست.
دشمن نمی خواهد امت اسلامی یکپارچه شود
برادران مسلمان نگاه کنند ببینند اتحادشان بر چه مبنائى است؟ آیا یک حرف زبانى است، یا یک واقعیتى وجود دارد؟ خب، ما مى‌بینیم معارفمان یکى است، توحیدمان یکى است، معادمان یکى است، نبوتمان یکى است، نماز و روزه‌مان یکى است، حجمان یکى است، دشمنانمان یکى هستند، اهداف و آرمان ها و منافعمان به هم پیوسته و گره خورده است - ملتهاى مسلمان؛ چه شیعه، چه سنى - چطور می توانیم از هم جدا باشیم؟ دشمن می خواهد به‌زور این جنایت را بکند. لذا از روز اول، جمهورى اسلامى در کنار برادران فلسطینى خودش بوده است؛ این در حالى است که در فلسطین - آنطورى که من در ذهنم هست - یا اصلاً شیعه وجود ندارد؛ یا اگر باشد، خیلى کم. برادران فلسطینى اینجا را مثل خانه‌ى خودشان دانستند؛ تا الان هم همین جور است؛ مى‌آیند، می روند. هیچ کشور اسلامى دیگر از مذاهب گوناگون اهل سنت، هرگز اینجور رایگان و باصفا و مهربان با فلسطینى‌ها نبودند. این را دشمن مى‌بیند؛ لذا نمی خواهد این اتفاق بیفتد، نمی خواهد امت اسلامى یکپارچه بشود.
ما خوشبختانه در ایران اسلامى توانستیم این توطئه را خنثى کنیم. شیعه و سنى در کشور ما همت کردند. یک ضلع مؤثر در این شکوه و عظمت، شما مردم کُرد سنى شافعى در این منطقه هستید. شما این وحدت را نشان دادید، این یگانگى و این اخلاص و صفا را نشان دادید، به دهان دشمن مشت کوبیدید؛ این کار بسیار برجسته‌اى است.
من اصرار دارم که در سراسر کشور، چه آن مناطقى که سنى و شیعه در کنار هم زندگى می کنند، چه آن مناطقى که فقط شیعه‌اند، یا آن مناطقى که فقط سنى هستند، همه جورى رفتار کنند که دشمن بفهمد در این کشور نمی تواند به بهانه‌ى اختلاف مذهب، میان مذاهب اسلامى اختلاف ایجاد کند؛ والّا اگر دشمن موفق شد، بدانید به این اکتفاء نمی کند؛ اگر خداى نکرده توانست بین شیعه و سنى جدائى بیندازد، بعد می رود سراغ سنى؛ اگر آنها هم یکپارچه باشند، بین آنها هم اختلاف بیندازد. یک عده شافعى‌اند، یک عده حنفى‌اند، یک عده مالکى‌اند، یک عده پیرو فلان مکتب اصولى‌اند، یک عده پیرو مکتب دیگرند؛ دشمن که رها نمی کند.
راه موفقیت این است که در مقابل دشمن، انسان یک قدم هم عقب‌نشینى نکند؛ والّا یک قدم عقب‌نشینى در مقابل دشمن، موجب تشجیع دشمن در چنگ انداختن و دست انداختن می شود. جمهورى اسلامى این افتخار را دارد که در طول این سى و دو سال، یک قدم در مقابل دشمن عقب‌نشینى نکرد. با اینکه فشار زیاد بود؛ فشار نظامى بود، فشار امنیتى بود، فشار تحریم بود، فشارهاى سیاسى بود، فشارهاى تبلیغاتى بود، ولى ما عقب‌نشینى نکردیم. و من به شما عرض بکنم؛ عزیزان من! برادران! خواهران! جوانان آگاه و روشنفکر این منطقه! بدانید ملت ایران و مسئولین کشور بعد از این هم در مقابل باج‌خواهى و فشار دشمنان، یک قدم عقب‌نشینى نخواهند کرد (بخشی از بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار با مردم پاوه 25/7/1390).
پایان پیام/
نظر شما