به گزارش خبرنگار شبستان، نشست پرسش و پاسخ فیلم سینمایی «پل چوبی»دیروز با حضور عوامل آن برگزار شد و در این نشست به دلیل کمبود وقت منتقد سینمایی حضور نداشت.
مهدی کرم پور در ابتدای نشست به در مورد روند نگارش فیلمنامه گفت: یک سال و نیم پیش با خسرو نقیبی شروع به نگارش فیلمنامه کردیم، البته ایده اولیه از سال 85 شکل گرفت. ما سه بار فیلمنامه را نوشتیم و سه فیلمنامه کامل نوشته شد اما دوست نداشتیم آنها را بسازیم تا در نهایت به «پل چوبی» رسیدیم و آن را ساختیم.
علی سرتیپی تهیه کننده در ادامه در مورد تولید فیلم گفت: سالهاست با آقای کرم پور دوست هستیم و ایشان فیلمنامه ای را ارایه دادند که به نظر بسیار خوب بود. قبول کردیم این فیلم را بسازیم و امکانات و تجهیزات مورد نیاز را تا جایی که نیاز است فراهم کنیم و این کار را نیز انجام دادیم.
خسرو نقیبی فیلمنامه نویس در ادامه نشست به روند شکل گیری فیلمنامه اشاره کرد و گفت: نگارش فیلمنامه حاصل یک رفاقت ده ساله است. این هفتمین متنی است که نوشته شده و سومین فیلم سینمایی است که با مهدی همکاری داشتم. در طی این سالها به زبان مشترک رسیدیم و این حاصل رفاقت چندین و چند ساله است. به گونه ای فیلمنامه را آماده کردیم که به آن اعتقاد داریم و پای آن می ایستیم.
وی در ادامه گفت: مدت ها بود دغدغه ساخت یک رمانس عاشقانه داشتیم؛ عاشقانه ای که برای جامعه امروز و شرایط امروز مناسب باشد و فرمول عاشقانه های بزرگ را رعایت کردیم. تمام سعی مان در زمان نوشتن فیلمنامه و اجرای آن که برعهده کرم پور بود این بود که تمام جزئیات اجرا شود و حاصل کار تلاش صمیمانه و موفق جمعی از دوستان است که من به عنوان فیلمنامه نویس از آن رضایت کامل دارم.
مهناز افشار درباره چگونگی حضور در فیلم توضیح داد: کار با آقای کرم پور را در «چه کسی امیر را کشت» تجربه کردم. نگاه متفاوتی در فیلمنامه وجود داشت که باعث شد آن کار را قبول کنم. در مورد این کار هم همین طور است، این فیلم قصه جذابی داشت. البته تمام کارها نقاط قوت و ضعفی دارد اما اگر از نگاه کارگردان با فیلم همراه شوید برایتان جذاب تر خواهد بود.
در ادامه این نشست بهرام رادان درباره ویژگی های فیلمنامه گفت: در روزگاری که تصمیم گرفتیم، گزیده و کمتر کار کنیم، فیلمنامه ها باید دارای ویژگی های خاصی داشته باشد تا بتوانیم آن را انتخاب کنیم.به نظرم این فیلمنامه ویژگی لازم را داشت. شخصیت امیر برایم بسیار جذاب بود. او مردی شرقی است با تمام حس شک، عشق و خیانت که در دورن اکثر مردها وجود دارد. برخی از لحظات وقتی بخشی از دیالوگ ها را بیان می کردم نسبت به آنها حس عجیبی داشتم.
وی در ادامه با اشاره به نمونه های شبیه به این شخصیت در جامعه،گفت: در ارائه این شخصیت سعی کردم در بازی و راه رفتن و انتخاب لباس و گریم با کمک دوستان کاری کنیم تا از ژست دور باشیم و این شخصیت را به گونه ای ملموس و قابل درک برای مخاطب ارائه دهیم. امیدوارم مردم با داستان فیلم ارتباط برقرار کنند و با شخصیت ها همذات پنداری کنند.
در ادامه نشست، کرم پور درباره استفاده از گفتار متن در فیلم توضیح داد: فیلم راوی اول شخص دارد و یک روایتی است از اول تا انتهای قصه از هیچ فلاش بک یا فلاش فورواردی استفاده نشده و کل فیلم براساس یک فلاش بک روایت می شود. استفاده از گفتار متن یک شیوه روایی است که آن را برای این فیلم می پسندیدم. تعدد بازیگران فیلم نیز به دلیل تعدد کاراکترهاست که از خوش اقبالی من بازیگران حرفه ای سینما کاراکترهای فیلم را بازی می کنند.
نقیبی نیز تصریح کرد: تمام قصه یک فلاش بک بلند است یک سال زندگی سخت امیر در فیلم روایت می شود که در زمانی که از این سختی خلاص می شود یک بار تمام آن را مرور می کند.
پایان پیام/
نظر شما