دکتر مهدی اسلامی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در قم با اشاره به این که در زمان حیات امام صادق(ع) شرایط خاص و ویژه ای بر جامعه حاکم بود، ابراز داشت: در این دوران تنش ها و کشمکش های سیاسی ناظر به کسب قدرت میان بنی اُمیه و بنی عباس به اوج خود رسید و در فاصله جابجایی قدرت و بر سرکارآمدن عباسیان، فضایی حاصل شد که امام صادق(ع) و پیشتر پدر ایشان امام باقر(ع) در جهت ترویج مباحث علمی و فرهنگی در جامعه آن زمان موفق باشند.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه امام صادق(ع) افزود: به خصوص در دوران امام جعفرصادق(ع) وضعیتی حکمفرما شد که در نتیجه آن حضرت موفق شدند علاوه بر تربیت هزاران شاگرد در عرصه ها و رشته های مختلف علمی، مذهب حقه شیعه را به مردمی که تشنه دریافت معارف اصیل و ناب دین مبین اسلام بودند، بشناسانند.
وی با اشاره به این که حضرت صادق(ع) به عنوان رئیس مذهب شناخته می شوند، گفت: نکته حائز اهمیت دیگر این که در همین ایام، نحله ها و فرقه های انحرافی و ضاله نیز به شدت مشغول به کار بودند و در این میان، امام صادق(ع) در سایه رونق نهضت علمی و فرهنگی و تربیت شاگردان و گسیل کردن آن ها به بلاد مختلف به مقابله با این جریان های انحرافی در جهان اسلام پرداختند.
این مدرس دانشگاه همچنین بیان داشت: تلاش های علمی و فرهنگی ایشان علاوه بر داخل جامعه اسلامی در عرصه ای فراخ تر، زمینه ساز معرفی و شناساندن اسلام ناب محمدی(ص) به جهانیان شد به خصوص با توجه به این که در آن دوران، به تدریج ارتباطات علمی و فرهنگی میان ادیان و مکاتب مختلف شکل گرفت و در دوران امام رضا(ع) به نوعی به اوج خود رسید.
وی در خاتمه گفت: دوران حیات و به ویژه امامت ایشان، دوره خاص تضارب آرا بین گروه هاو فرقه های مختلف اسلامی و غیر اسلامی بود به خصوص در بحث عقائد و کلام که بازار این امور رونق خاصی داشت، ضمن آن که ما نباید از یاد ببریم که بیشترین احادیث شیعه که به دست ما رسیده مربوط به امام صادق(ع) و سپس پدر بزرگوارشان امام باقر(ع) می باشد.
نظر شما