به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، حجت الاسلام محمدرضا آتشین صدف در نشست علمی-تخصصی "در جستجوی طنز فاخر" که از سوی انجمن قلم حوزه برگزار شد، با اشاره به جایگاه طنز در راهکارهای دفاع از دین اظهار داشت: در گذشته عالمان دینی از شیوه های مختلف بیانی برای دفاع از دین بهره می بردند و طنز نیز با توجه به تاثیر و جذابیتی که دارد از شیوه هایی بود که در این رابطه بکار گرفته می شد.
وی با اشاره به نمونه هایی از طنز در آثار شهید مطهری گفت: برخلاف آن تصویری که از ایشان در اذهان است، شهید مطهری فرد بسیار شوخ طبعی بودند و این را دوستان نزدیکشان گواهی داده اند. از طرفی اقبال بسیاری که به آثار ایشان هنوز هم با وجود گذشت سالهای بسیار وجود دارد به دلیل ظرافت و زیبایی و طنزآوری ایشان است.
این استاد حوزه روحانیت را جزو شوخ طبع ترین افراد جامعه توصیف کرد و افزود: اگر کسی با این گروه همنشین شود شاید باور این همه شوخ طبعی که البته بین خودشان وجود دارد، سخت و غیر قابل باور باشد. در گذشته در میان روحانیان این شوخ طبعی ها در بعد بیرونی هم وجود داشته ولی آنچه اتفاق افتاده الان این شوخ طبعی ها کنار گذاشته می شود و حتی حالتی عبوس نیز گرفته می شود و یا وانمود به عبوس بودن می کنند.
حجت الاسلام آتشین صدف یکی از دلایل این امر را مربوط به جنبه های روانشناختی دانست و گفت: یکی از علل این نوع برخورد، به موانع ذهنی و شناختی ما بر می گردد و به روحانیت هم منحصر نمی شود. بسیاری از ما بر این تصوریم که که اگر در جمعی با رعایت همه شئون عقلی و شرعی و عرفی شوخی کنیم شخصیت مان تحقیر می شود و آن قالب های خاصی که برای خود تعریف کرده ایم با شوخی شکسته می شود. به عبارتی از صمیمیتی که با شوخی ایجاد می شود هراس داریم.
این استاد دانشگاه در ادامه اظهار داشت: می تواند آثار بزرگانی چون استاد مطهری به لحاظ شیوه پرداختن به طنز به صورت عملی الگو باشد و با پردازش آثار ایشان و عالمان دیگر مبانی ظنز فاخر را یافت. همچنین بتوانیم به معیارهای طنز مطلوب از دیدگاه اسلام نزدیک شویم تا با پی گیری آنها دیدگاه جامع دین در رابطه با این موضوع را بیابیم.
عضو هیات مدیره انجمن قلم حوزه تصریح کرد: طنز پردازی و طنز نویسی و استفاده از این روش در کنار سایر شیوه های بیانی، کسرشان نیست. کاربرد طنز در بیان، به معنای پایین تر بودن مقام علمی و اجتماعی نگارنده و طنزپرداز نیست و متاسفانه این شیوه در بین نویسندگان مذهبی به دست فراموشی سپرده شده که باید احیا شود تا آثار دینی با تاثیر و جذابیت بیشتری به جوانان و نسل حاضر ارائه شود.
خاطرنشان می شود در این نشست علمی نمونه هایی از طنز پردازیی های بزرگان قرائت شد.
پایان پیام/
نظر شما