به گزارش خبرنگار شبستان، مهندس محسن شهیدی در نشست هم اندیشی "علم، معنویت و هنر" که در موزه هنرهای دینی امام علی(ع) برگزار می شد، به سخنرانی درباره نقاشی خط های به نمایش درآمده خود در نمایشگاه "همجوشی تکنونیک" پرداخت.
شهیدی در ابتدای سخنان خود گفت: وقتی دو سال پیش در همین موزه امام علی(ع)، از خادمان نهج البلاغه همچون علامه جعفری و مرحوم پدرم، سید جعفر شهیدی تقدیر می شد، نمایشگاه نقاشی خطی در این موزه برپاشده بود که جرقه ای شد برای آن چه امروز در این نمایشگاه برپاست.
وی ادامه داد: در زمینه نقاشی خط، از پیش از انقلاب به ابداعات این حوزه توجه داشتم و آثار برترین هنرمندان در این حوزه را پیگیری می کردم که از جمله آن ها می توان به استاد احصایی، زنده رودی، پیل آرام و همچنین پرویز تناولی اشاره کرد که البته آثار تناولی به طور حجمی به حروف و کلمات پرداخته است.
شهیدی هم چنین به انگیزه هنرمندان مسلمان برای آزادی از محدودیت فضای دوبعدی اشاره کرد و افزود: شکل گیری آثار برجسته هنری در زمینه های حجاری، آجرچینی و معرق چوب در فضای سه بعدی و هم چنین مینیاتورهای سده های گذشته که حتی می توان پایه های دیکانستراکشن را در آن ها مشاهده کرد، همه و همه نشان دهنده تلاش هنرمندان ایران و اسلام برای نمایش دنیای سه بعدی در فضای دوبعدی است.
شهیدی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: دوره رنسانس راباید آغاز واقع گرایی و مستندسازی واقعیت در نقاشی دانست که در آن، واقعیت سه بعدی از طریق پرسپکتیو به صفحه دو بعدی انتقال یافت.
بهره مندی خوشنویسان از ابزارهای دیجیتال موضوع دیگری بود که شهیدی در این باره گفت: خوشنویسان در مواجهه با ابزارهای دیجیتال، حالت تدافعی به خود می گیرند که ناشی از نگرانی ایشان از جایگزینی این ابزارها به جای کار دستی است که البته در پاسخ به این دسته باید به مثالی ساده اشاره کرد: بازسازی حرکات ارگانیک بدن انسان که به ساخت ربات ها می انجامد هنوز بسیار ضعیف است.
وی افزود: تقدم شیء بر خودش محال است در نتیجه کامپیوترها که محصول ذهن انسان سازنده خوداند، نمی توانند از او پیشی گرفته یا بر آن مسلط شوند.
پایان بخش سخنان سید محسن شهیدی، ارتباط مخاطبان و اثر هنری بود که شهیدی در این باره تأکید کرد: تلاش کردم در آثار ارائه شده، علاوه بر تکنیک، به حظ بصری بیننده نیز - در محتوا و فرم- توجه داشته باشم. از نظر من، این جمله که "لزومی ندارد مردم از اثر هنری بهره مند شوند" ناشی از یک تکلف صنفی است و برای جلوگیری از خودبزرگ بینی هنرمندانه و محدودنشدن در رهبانیتی خودخواسته و خدانخواسته، باید به اهمیت مخاطبان در خلق آثار هنری توجه داشت.
پایان پیام/
نظر شما