حجت الاسلام والمسلمین مهدی اسماعیلی، مدیرگروه حدیث پژوهشکده باقر العلوم(ع)به خبرنگار شبستان گفت: درارتباط با ایام ولادت یا شهادت ائمه (علیهم السلام) در کتب و منابع تاریخی نقل قول های مختلف و متعددی وجود دارد که گاهی در سال تولد یا ماه تولد ویا روز تولد با هم اختلاف دارند که در این بین، نقل قول های مشهور و مورد وثوق علما به عنوان سند و منبع مورد استناد قرار می گیرد.
حجت الاسلام اسماعیلی افزود: درباره ولادت امام محمد باقر (ع) روایتی از امام حسن عسگری (ع) نقل شده است مبنی بر ولادت حضرت باقر (ع) در روز اول رجب سال 57 هجری قمری. در عین حال در برخی از منابع مانند روضه الواعظین، اعلام الوری، مناقب ابن شهرآشوب، کشف الغمه و نور الابصار، روز سوم ماه صفر به عنوان سالروز ولادت امام محمد باقر (ع) عنوان شده است.
مدیرگروه حدیث پژوهشکده باقر العلوم(ع) افزود: با وجود این در رابطه با ولادت و زاد روز میلاد حضرت باقر العلوم (ع) آنچه مشهور و مورد عنایت علما است روز اول ماه رجب است.
مدیر گروه حدیث پژوهشکده باقر العلوم(ع) افزود: ولادت امام موسی کاظم (ع) در برخی کتب و منابع شیعی همچنین منابع اهل سنت، روز7 ماه صفر سال 128 یا 129 هجری نقل شده است از جمله در تاریخ الائمه، الارشاد شیخ مفید، تاریخ بغداد، تاج الموالید، وفیات الاعیان و مناقب ابن شهر آشوب اما آنچه به عنوان روایت مشهور بین علما به عنوان روز میلاد حضرت موسی بن جعفر(ع) مورد توجه است روز 7 ذی الحجه 127 هجری است. در مجامع و مجالس دینی و مذهبی نیز 7 ذی الحجه به عنوان روز ولادت حضرت مطرح می شود.
وی افزود: سالروز ولادت امام حسن مجتبی (ع) را همه به اتفاق، نیمه رمضان سال سوم هجری می دانند و اختلافی درآن نیست اما درباره شهادت حضرت چند قول وجود دارد. براساس یک نقل 2 روز مانده به پایان ماه صفر یعنی 28 صفر به عنوان روز شهادت ایشان مطرح شده است. نقل دوم شهادت امام حسن مجتبی(ع) کریم اهل بیت را سَلخ صفر یعنی خاتمه و پایان صفر ذکر می کند. در برخی منابع نیز روز 7 صفر به عنوان روز شهادت حضرت عنوان شده است.
پایان پیام/
نظر شما