معلم؛ مدال آفرینش

خبرگزاری شبستان//قم

یک کلاس بود و چند نیمکت و دانش آموزانی که بر روی نیمکت ها نشسته بودند، همه دست به سینه، نگاه همه به درب کلاس معطوف شده بود، این کلاس چیزی کم داشت. صدای پای کسی می آمد و بالاخره معلم وارد کلاس شد. همه به احترام او برخاستند و با صدای بلند خواندند:"سلام علیکم نصر من الله و فتح قریب و بشرالصابرین...".

معلم پای تخته رفت و نوشت: "بسم الله الرحمن الرحیم" این کار هر روزش بود، بدون نام خدا کلامی نمی گفت، و بعد از سلام، مثل همیشه پنجره ای رو به دانش گشود...
 

"تعلیم و تعلم عبادت است" این جمله ماندگاری است که در سال های نه چندان دور بر پشت جلد دفترهای مشق مان حک شده بود.

وقتی روز معلم فرا می رسید، قلک های مان را به عشق معلم می شکستیم تا هدیه ای هر چند کوچک تقدیم کسی کنیم که درس مهرش بر تخته قلب مان حک شده بود، حتی روز پدر را اگر فراموش می کردیم، روز معلم از یاد رفتنی نبود.

معلم وقتی پای تخته سیاه می نوشت: موضوع انشاء: "می خواهید چه کاره شوید؟"می نوشتیم:" به نام شهیدان که با خون خود درخت اسلام را آبیاری کردند. من می خواهم در آینده معلم شوم، معلمی شغل انبیاست... ."

اینها همه از عشق به مقام شامخ معلم سرچشمه می گیرد، فرهنگ عشق به معلم از کودکی در ما نهادینه شده است، هنوز هم وقتی معلم سال های ابتدایی را می بینیم متحول می شویم و یاد شیرین ترین درس های زندگی می افتیم.

به پیشنهاد یونسکو روز 5 اکتبر هر سال به عنوان روز معلم نامگذاری شده است، بعضی کشورها این روز را تعطیل اعلام می‌ کنند و بعضی‌ کشورها نیز روزهای خاص خودشان را دارند. در کشور ما 12 اردیبهشت ماه هر سال به مناسبت سالروز شهادت شهید مطهری به نام روز معلم نامگذاری شده است.

معلمی، سنت حسنه آفرینش
تعلیم و تعلم موهبت الهی است و خداوند، این موهبت را به پیامبران و اولیای پاک خویش ارزانی کرده است تا مسیر هدایت را به بشر بیاموزند و چنین شد که تعلیم و تعلم به صورت سنت حسنه آفرینش درآمد.

دغدغه معلم همیشه این است که حیات بشر، بر مدار ارزش ها و کرامت انسانی بچرخد و شناخت خدا و مکتب و دین، همت اساسی آدمی باشد.
 

در این مسیر خطیر، بزرگانی گام نهاده اند که نامشان بر تارک زمان می درخشد. علامه شهید استاد مرتضی مطهری(ره) از همین طایفه مقدس است که در سنگر تعلیم و تعلم، به قله های رفیعی دست یافت تا آنجا که معمار انقلاب اسلامی همه آثارش را مفید می داند و بهره برداری از آنها را سفارش می کند.

استاد مطهری در کلامی درباره مقام معلم می گوید: "معلم باید نیروی فکری متعلم را پرورش دهد و او را به سوی استقلال رهنمون شود. باید قوه ابتکار او را زنده کند؛ یعنی در واقع، کار معلم آتش گیره دادن است. فرق است میان تنوری که شما بخواهید آتش از بیرون بیاورید و در آن بریزید تا آن را داغ کنید و تنوری که در آن هیزم و چوب جمع است و شما فقط آتش گیره از خارج می آورید و آن قدر زیر این چوب ها و هیزم ها قرار می دهید که اینها کم کم مشتعل شود."
 

اگر نیت صدساله دارید انسان تربیت کنید
دیالوگی در فیلم "امیر کبیر" بود که هیچ گاه فراموش نمی کنم، امیر کبیر در این فیلم می گفت: "اگر نیت یک ساله دارید برنج بکارید، اگر نیت 10 ساله دارید درخت بکارید و اگر نیت صد ساله دارید انسان تربیت کنید." تربیت انسان آنقدر جامعه را متحول می کند که دهها سال می توان بر روی آن سرمایه گذاری کرد و از آن بهره گرفت.

جامعه ای که بر محور انسان مداری می چرخد آینده ای روشن در انتظار آن است، چرا که معیارهای ارزشی آن بر پایه الهی استوار شده است و معلم در این هسته چه نقش موثری می تواند داشته باشد.

مهم ترین هدفی که در تربیت انسان دنبال می شود، تربیت روح و فکر آدمی است، معلم هیچ گاه در تربیت دانش آموز خود مادی گرایی را ترویج نمی کند بلکه با تعالیم الهی و معنوی سعی در پرورش روح و روان کودک و نوجوانی دارد که قرار است در سال های آتی، نقش محوری در پست های کلیدی جامعه داشته باشد و بر جمعی از انسان ها حکومت کند.

اینجاست که نقش خطیر معلم هویدا می شود، یعنی معلم نه یک فرد بلکه جامعه را تربیت می کند، بسیار شنیده ایم که نجات یک انسان نجات جامعه است.

مدال پرافتخار
یک سال به شهید رجایی خبر دادند که معلم نمونه شده است، آیا حاضر است برای دریافت مدال معرفی شود؟ او با بی تفاوتی گفت:"آن را لازم ندارم" و در مقابل تعجب مدیر و دیگران گفت:"اگر دانش آموزی به هنگام تدریس، درسش را خوب بفهمد و لبخند رضایت بر لبانش نقش بندد، همان مدال معلم است و به آن افتخار خواهد کرد."

پیامبر اکرم(ص) می فرمایند:" اگر کسی علمی را یاد گیرد و آن را به مردم بیاموزد، این کار او صدقه است". ایشان همچنین فرمودند:"بهترین صدقه، این است که انسان علمی را یاد گیرد و سپس آن را به برادر خود آموزش دهد."

امام صادق(ع) نیز می فرمایند:"هر کس کار یا علم نیکویی را به دیگری بیاموزد، برایش همانند پاداش کسی باشد که به آن عمل کند. جراوی می گوید: عرض کردم: اگر دانش آموز آن علم را به دیگری بیاموزد، آیا باز هم پاداشی برای معلم اولی هست؟ حضرت فرمود: اگر به همه مردم (هر یک به واسطه دیگری) آموزش دهد، برای او همانند آن پاداش هست. راوی می پرسد: حتی اگر معلم اول از دنیا برود؟ امام صادق(ع) پاسخ می دهند: حتی اگر مرده باشد نیز همانند ثواب هر کس که به آن علم عمل کند، بعد از مرگ نیز برای آن علم نخستین معلم خیر منظور می شود.

یک خاطره
وقتی که از در کلاس وارد شد، همه به احترام او برخاستند. مثل همیشه متین و آرام بود. شور و نشاط رندگی را می شد در نگاه های نافذش دید. چند لحظه سکوت کرد تا کلاس آماده شنیدن کلامش شود. نگاهی به سرتاسر کلاس انداخت و با تبسمی دلنشین کلامش را آغاز کرد: بچه ها شاید امروز آخرین روز درسی من با شما باشد. من فردا برای عزیمت به جبهه، به اهواز می روم و از همه شماها حلالیت می طلبم.

اشک گونه بیشتر بچه ها را خیس کرده بود. بعد نسبت به معلم جدید سفارش کرد و از ما خواست در تکریم و احترام او کوشا باشیم. با تک تک بچه ها خداحافظی کرد. حال غریب و خوشی داشت. او رفت و کلاس در نبود او در سکوت فرو رفت. چند ماه بعد مدرسه را در شهادتش عطرافشان کردند. او رفت اما خاطرات خوش او نوازشگر شب های تنهایی بچه ها شد.

انتخاب سالروز شهادت استاد مرتضی مطهری به عنوان روز معلم انتخابی بسیار شایسته و به جا است. مطهری انسانی بود که در محضر معلمان و استادان بزرگ حوزه علمیه قم فقه، اصول، کلام، فلسفه و عرفان آموخت و خود معلمی آگاه و بصیر شد. او انسانی وارسته و دردمند بود.

دغدغه اصلی او پالایش دین از کجی ها بود و در این راه از تیر بدخواهان و کج اندیشان نهراسید. مطهری با کوله باری از اندیشه های ناب و اصیل اسلامی وارد محیط پرمخاطره دانشگاه شد و با تمام توان و نیرو از اسلام ناب و حقیقی دفاع کرد. او هم در مقابل روشنفکران غرب زده ایستاد و هم در مقابل انسان های متحجر که از دین و مقتضیات زمان خویش آگاهی نداشتند.

یاد و خاطره تمامی شهیدان بویژه شهدای معلمی که با عروج شان ماندن را به ما آموختند و گرامی باد یاد و نام شهید آیت الله مطهری که شیوه درس آموزی را ماندگار کرد.

پایان پیام/