به گزارش خبرنگار شبستان،شب گذشته برنامه سینمایی هفت پس از دو سال در حالی برگزار شد که گویا قرار است تغییرات عمده ای را در این برنامه ببینیم.
فریدون جیرانی دیشب با حضور در هفت،اخرین حضور خو را در این برنامه اعلام کرد و گفت:از هفته بعد گروه دیگری هفت را روی آنتن خواهد برد و من از تمام زحماتی که تیم اجرایی و بچه های پشت دوربین در این سالها کشیده اند،تشکر می کنم.
دیشب جیرانی با اشاره به نامه مخالفان رفتن او از این برنامه و حمایتهای مدیر رسانه ملی از وی گفت: امشب از همه سینماگرانی که از من و این برنامه طی بیانیه ای حمایت کردند و همچنین از آقای ضرغامی که اگر پشت ما نبودند این برنامه نمی توانست دو سال دوام بیاورد تشکر می کنم.
پخش هفت با یک ساعت تاخیر اتفاق افتاد و ظاهرا عدم اطلاع رسانی در این زمینه،جیرانی را در آخرین حضور تلویزیونی اش آزرده خاطر کرد.وی خطاب به دست اندرکاران پخش تلویزیون هم گفت: از پخش محترم شبکه سه نیز سپاسگزارم. چون با وجود تاخیر در پخش برنامه هیچ زیرنویسی مبنی بر پخش شدن برنامه نشان ندادند. من از بدرقه بسیار خوبشان تشکر می کنم.
شروع برنامه با نمایش بخشهایی از آثار ایرج قادری آغاز شد که در این بخش،فاطمه گودرزی بازیگر فیلم«می خواهم زنده بمانم»ساخته قادری،جیرانی را همراهی می کرد.
وی در مورد همکاری خود با ایرج قادری گفت: من قبل از بازی در فیلم «می خواهم زنده بمانم» برای حضور در فیلم«خانه خلوت» کاندید دریافت جایزه شده بودم اما کسی مرا نمی شناخت و توسط آقای شایسته به ایرج قادری معرفی شدم. ایشان هیچ کدام ازبازیگران سینما را به درستی نمی شناختند اما بعد از عکس هایی که غوغا بیات از من گرفتند من را برای بازی در این فیلم انتخاب کردند.
وی ادامه داد: در کمال ناباوری آقای قادری منتظر ماندند تا من از سفر به هلند برای بازی در فیلم«جنگ نفت کش ها»برگردم و بعد فیلم را کلید زدند. قادری عاشق سینما بود. او 10 سال کفش آهنی پوشید و برای فعالیت در سینمای ایران مبارزه کرد در صورتی که می توانست مثل خیلی های دیگر از کشور خارج شود. من بسیار متاسفم که مراسم ایشان این قدر سوت و کور برگزار شد.
جیرانی هم در ادامه در مورد ایرج قادری گفت: متاسفانه در طول این چند روز برخی شبکه های خارج از کشور تعریف خودشان را از قادری ارائه کردند و می خواستند او را مخالف نظام جلوه دهند. خیلی از رسانه های داخلی هم ایشان را بایکوت کرده حتی خبر مرگ او را منتشر نکردند.
وی افزود: من دوبار با قادری مصاحبه های مفصلی انجام دادم. وی اصلا اهل سیاست نبود و حتی در دوران دانشجویی اش هم به سیاست علاقه ای نداشت. قادری اهل کتاب و فیلم دیدن هم نبود. و به گفته خودش تنها چند صفحه از کتاب امیرارسلان را ورق زده بود اما شناخت دقیقی از مخاطب داشت.قادری در تمام دوران فیلمسازی اش سعی کرد فیلم هایش را طوری بسازد که با مردم ارتباط برقرار کند اما همیشه از ناحیه منتقدان تحقیر شد.ولی به عشق مردم تا پایان عمر با مشکلات فراوان به فعالیتش در سینما ادامه داد.
گودرزی در ادامه از جیرانی در مورد دلیل ترک برنامه هفت پرسید که جیرانی پاسخی به وی نداد.
دیگر مهمان این برنامه،محمد درمنش مسئول اکران آثار در گروه مخاطب خاص بود که گفت:قرار بود که نام«مخاطب خاص»به «هنر و اندیشه»تغییر پیدا کند اما این اتفاق نیفتاد. آمار و بررسیها نشان داد حالا که عنوان «مخاطب خاص» مثل یک برند جا افتاده و مخاطب خودش را پیدا کرده است این تغییر نام را ندهیم به ویژه آنکه سینمای ما همه اندیشهمحور است و تنها بیشتر این رویکرد را دارد تا تجاری بودن.
وی در ادامه به امکان موفقیت ایده گروه اکران «مخاطب خاص» در ابتدای این کار اشاره کرد و افزود: این امر به صورت مقطعی و 3 ماهه دنبال شد و در پایان در مجموع طرح جواب داد و بر اساس آخرین گزارشها دستور داده شد که برای سال 91 با بازه زمانی و فیلمهای بیشتر و با تبلیغات جامعتر در تهران و 5 سینما در شهرستانها بتوانیم فیلمهایی که نمیتوانند سرگروه بگیرند، در این گروه اکران شوند.
درمنش درباره انتخاب فیلمها برای اکران در این گروه گفت: ما با اداره نظارت و ارزشیابی تعامل داریم تا ببینیم رویکرد آنها چگونه خواهد بود، بنابراین آن فیلمهایی که مد نظر باشد و خود فیلمساز آمادگی داشته باشند در اولویت هستند و این امر تحمیلی نیست و الزامی برای این امر وجود ندارد.
وی همچنین درباره ساختار گروه اکران «مخاطب خاص» در سازمان سینمایی گفت: گروه اکران «مخاطب خاص» یک ماموریت است و ممکن است سه سال دیگر جلو برویم و سینماگران ما به جایی برسند که فیلمی که قرار است تولید شود فکر اکرانش شده باشد، بنابراین گروه اکران «مخاطب خاص» کاری اورژانسی است.البته مهمترین نکته در ادامه کار این گروه،اعتماد سازی توسط ارشاد برای کسانی است که می خواهند فیلمشان در گروه«مخاطب خاص»اکران شود.ما منتظر تامین بودجه برای این امر هستیم و باید برخی قراردادها بسته بشود.
درمنش در ادامه سخنانش با بیان اینکه اکنون به عنوان ک شخص حقیقی و یک کارگردان سینما می خواهم صحبت کنم،به انتقاد از صنف تهیه کنندگان پردات و گفت: به دلیل اتفاقاتی که اخیرا رخ داده من احساس خطر می کنم. چون معتقدم اتفاقاتی که در گذشته در سینما رخ می داد به دلایلی نبود یک صنف مرکزی در سینما بوده است. چون شورای مرکز ی و هیئت مدیره خانه سینما زمانی که به قدرت رسید سینماگرانی را که به آنها رای داده بودند فراموش کرد و بیشتر جذب ارتباط با سیاسیون شد.
وی تاکید کرد: این ارتباطات سیاسی بدنه سینما را ویران کرد. مشکل خانه سینما این بود که داد سینماگران را نمی فهمیدو به این ترتیب باعث آسیب رسیدن به صنوف سینمایی شد. شورای مرکزی صنف واحد تههی کنندگان به منظور حل این مسئله به وجود آمد. این صنف به دلیل جلوگیری از فساد و تفرقه شکل گرفت. اما من احساس می کنم صنف واحد تهیه کنندگان که به جامعه صنفی تهیه کنندگان تغییر نام داده در حال حاضر راه درستی را در پیش نگرفته است.
در منش افزود: به این دلیل من احساس خطر می کنم. چون از زمانی که این صنف تشکیل شده تا امروز که در حال ثبت شدن در وزارت کشور است نتوانسته شرایط جذب مناسبی را فراهم کند. در عوض این صنف تا امروز شرایط دفع قوی ای داشته است. یکی از شرایط صنف این بود که قدرت باید تقسیم شود. پس چرا رئیس اتحادیه باید رئیس شورای اکران باشد و در همه شوراهای دیگر نیز صاحب تصمیم گیری بشود.
در بخش پایانی این برنامه،جهانگیر الماسی و مهدی سجاده چی مهمانانی بودند که جیرانی با آنها در مورد بحران تولید در سینمای ایران صحبت کرد.
الماسی ابتدای صحبت هایش درباره برنامه هفت گفت: این برنامه در طول این مدت توانسته بخشی از جذابیت های سینما را برای مخاطبان به نمایش بگذارد. خوشبختانه بدترین بچه های سینما از بهترین بچه های خیلی از صنف های دیگر بهتر هستند. متاسفانه امشب حال و هوای بچه های پشت دوربین اصلا خوب نیست و درست مثل آخرین اجرای یک نمایشنامه است و همه غمگین هستند.
الماسی درباره اصلاحاتی که در وزارت ارشاد به فیلمنامه ها وارد می شود گفت: اگر شخصی با فیلمنامه ای که نوشته مسیر تکاملی سینما را عوض کند و به جای پرداختن به مسائل بنیادین به حاشیه ها بپردازد مورد اصلاحات و ممیزی قرار می گیرد. به خاطر قضاوت تاریخی این اصلاحات صورت می گیرد.
سجاده چی در این زمینه گفت: در این شورا من به عنوان یک متخصص و فیلمنامه نویس درباره یک فیلمنامه نظر می دهم و مسئله ممیزی ربطی به من ندارد. ما در صنف واحد تهیه کنندگان بنا به تخصصی که داریم از ساختار دفاع می کنیم.
جیرانی نیز توضیح داد: همیشه اعضا شورای صنف واحد تهیه کنندگاناز قاعده مند کردن ممیزی ها فرار می کردند اما در حال حاضر به جایی رسیده اند که این ممیزی ها را به رسمیت می شناسندکه این به رسمیت شناختن اتفاق خوبی است.
پایان پیام/
نظر شما