خبرگزاری شبستان: وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِی الْأَرْضِ وَ لا طائِرٍ یَطیرُ بِجَناحَیْهِ إِلاَّ أُمَمٌ أَمْثالُکُمْ ما فَرَّطْنا فِی الْکِتابِ مِنْ شَیْءٍ ثُمَّ إِلى رَبِّهِمْ یُحْشَرُونَ؛ و هر جنبنده ای در زمین و هر پرنده ای در هوا که به دو بال پرواز می کند همگی طایفه هایی مانند شما (نوع بشر) هستند. ما در کتاب (آفرینش، بیان) هیچ چیز را فرو گذار نکردیم، آن گاه همه به سوی پروردگار خود محشور می شوند.
قرآن توجه خاصی به زندگی حیوانات دارد و از یادآوری خلقت، شعور و صفات آنها در راه هدایت مردم استفاده می کند. وَ فِی خَلْقِکُمْ وَ ما یَبُثُّ مِنْ دابَّةٍ آیاتٌ لِقَوْمٍ یُوقِنُونَ؛ و در آفرینش شما و جنبندگانى که در سراسر زمین پراکنده ساخته نیز نشانههایى است براى جمعیتى که اهل یقینند (جاثیه، 4). در روایات و تجارب انسانی هم نمونه های فراوانی درباره شعور و درک حیوانات به چشم می خورد و برای یافتن شباهت ها و آشنایی با زندگی حیوانات، باید اندیشه و دقت داشت "امم امثالکم".
از آیات و روایات و تجارب برمی آید که شعور ویژه انسان نیست. از جمله:
1-حضرت سلیمان همراه با سپاهیانش ازم نطقه ای عبور می کردند، مورچه ای به سایر مورچگان گفت: فوری به خانه هایتان بروید تا زیر پای ارتش سلیمان له نشوید. شناخت دشمن جزء غرایز مورچه است، ولی اینکه می فهمد این شخص نامش سلیمان و همراهانش ارتش اویند، این بالاتر از غریزه است.
2- هدهد در آسمان از شرک مردم زمینی مطلع شده و نزد سلیمان گزارش می دهد که مردم منطقه سبا خداپرست نیستند. آنگاه ماموریت ویژه ای می یابد. شناخت توحید و شرک و زشتی شرک و ضرورت گزارش به سلیمان پیامبر و ماموریت ویژه پیام رسانی، مساله ای بالاتر از غریزه است.
3- این که هدهد در جواب بازخواست حضرت سلیمان از علت غایب بودنش عذری موجه و دلیلی مقبول می آورد، نشانه شعوری بالاتر از غریزه است.
4- اینکه قرآن می گوید: همه موجوداتف تسبیح گوی خدایند ولی شما نمی همید، تسبیح تکوینی نیست، زیرا ما آن را می فهمیم، پس قرآن تسبیح دیگری را می گوید.
5- در آیات قرآن سجده برای خدا، به همه موجودات نسبت داده شده است. "و لله یسجد ما فی السموات و ما فی الارض..."
6- پرندگان در مانور حضرت سلیمان شرکت داشتند "و حشر لسلیمان جنوده من الجن و الانس و الطیر"(نمل، 17)
7- حرف زدن پرندگان با یکدیگر و افتخار سلیمان به اینکه خداوند، زبان پرندگان را به او آموخته است. "علمنا منطق الطیر"(نمل، 16)
8- آیه "و اذا الوحوش حشرت" (تکویر، 5) محشور شدن حیوانات را در قیامت مطرح می کند.
9- آیه "والطیر صافات کل قد علم صلاته و تسبیحه" (نور، 41) نشانه شعور و عباد آگاهانه حیوانات است.
10- وجود وفا در حیوانات، از جمله سگ نسبت به صاحبخانه و فرزندانش.
11- تعلیم سگ شکاری و سگ پلیس برای کشف قاچاق، یا خرید جنس نشانه آگاهی خاص آن حیوان است.
12- اسلام از ذبح حیوان در برابر چشم حیوان دیگر نهی کرده است که این نشانه شعور حیوان نسبت به ذبح و کشتن است.
منبع: کتاب دقایقی با قرآن
پایان پیام/
نظر شما