به گزارش خبرگزاری شبستان، هر چند حال و هوای نوروز گذشته است اما هفتسین سفره بهار سوره، تازه کامل شده است. با انتشار شمارهی 58 و 59 ماهنامه سوره اندیشه هفتمین صفحه از دفتر جدید سوره هم ورق خورد.
این شماره سرزندهتر و پربارتر از شمارههای قبلی به حضور مخاطبان خودش عرضه میشود. آنهایی که منتظر سرمقاله این شماره بودند، گویا باز هم باید صبر کنند تا شاید در شمارههای بعدی سرمقالهای را بخوانند که تلاش کرده است با نگاهی متفاوت و رها از مشهورات رایج درباره مجلس و قانونگذاری بیندیشد.
مجله خبری که شاید بتوان گفت متنوعترین و بهروزترین قسمت سوره است، بخشهای مختلفی را در دل خود جای داده است که از جمله آنها میتوان به پروندههای ذیل اشاره کرد: تأملاتی درباره سینمای ایران؛ نقد و بررسی افکار و آراء دکتر حسین کچویان با قلم اساتیدی چون دکتر ابراهیم فیاض، دکتر شهریار زرشناس، دکتر منوچهر آشتیانی؛ نقد و بررسی عملکرد سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت) با حضور حجتالاسلام دکتر احمد احمدی، دکتر محمد رجبی، دکتر علیاصغر پورعزت و دکتر حسن ملانظر؛ و بررسی چرایی ظهور توریست و تفاوتهای آن با زائر.
بخش «سبک زندگی» که در شمارههای قبل به موضوعات مختلفی چون درآمد، خانواده، مدرسه، عشق و غیره پرداخت، این شماره خود را به طور کامل به موضوع «حجاب» اختصاص داده است. بررسی سیر تحولات حجاب و عفاف در ایران، تأمل پیرامون رابطه ساختارها و سیاستگذاریها با وضع پوشش، رابطه خانواده و تغییر الگوی پوشش و حتی تبیین رابطه مترو و پوشش از جمله مطالبی است که میتوانید درباره حجاب در این شماره بخوانید.
اگرچه سوره اندیشه فروردینماه امسال، ضمیمه آزاد (اسماء) خود را به موضوع بحران سرمایهداری اختصاص داده بود، ولی گویا هنوز هم حرفهایی برای گفتن مانده است که میتوان در بخش نظام اجتماعی مورد مطالعه قرار داد. «آیا سرمایهداری اسلامی امکانپذیر است؟»، «رویکرد عملیاتی در تحلیل تحول نظامهای اقتصادی»، «یک تصور واهی، یک بحران جهانی»، میزگرد بحران سرمایهداری با حضور دکتر درخشان، دکتر مالجو و دکتر غنینژاد، و شرحی بر ویژگیهای سرمایهداری ایرانی از مهمترین مطالب این شماره نظام اجتماعی به نظر میرسد.
نظریه اجتماعی مطالب این شماره خود را درباره روش، گردآورده است. اگرچه دبیر این بخش عزم آن داشته تا با اشاره به نظرات مختلف درباره روش، خود را بیطرف نشان دهد، اما رایحه نگاه انتقادی به روش از مجموع مطالب به خوبی به مشام میرسد. این رایحه را میتوانید از تیتر مقالات این بخش استشمام کنید: تحشیهای بر منازعه گادامر-هابرماس؛ روش یا ضد روش، مسئله این نیست!؛ روش و بسترهای اجتماعی طرح آن؛ روششناسی و مکاتب آن؛ مناظره لاکاتوش و فایرابند؛ تنزیه، طریق تفکر و سلوک یا متد؟.
بخش تفکر که تلاش کرده است جایگاه «کلام» را (آنچه هست و آنچه باید) در وضعیت فکری امروز ما نشان دهد، در این شماره خود مدعی است حرفهایی درباره کلام و الهیات زده که کمتر به آن توجه شده است. این ادعا از همان ابتدای ورود به این بخش خودنمایی میکند، جاییکه دبیر آن در تلاش است «کلام» را در مرتبه انواع دیگر تفکر یعنی فلسفه و عرفان بنشاند. کلام و برزخ ایمان؛ چرایی کثرت الهیات در غرب؛ الهیات یهودی و روح تجدد؛ پروتستانیسم و تمدن غربی؛ هر فلسفهای علم کلامی پنهان است؛ کلام، روح انسجامبخش تمدن اسلامی؛ و کلام در دوره غربزدگی معاصر، تیتر نیمی از مطالب بخش تفکر است.
هنر و ادب هم که این شماره خود را مفصلتر از شمارههای گذشته بسته است، گویا دل پر دردی از تلویزیون دارد! البته نه از تلویزیون، بلکه از فرار از تأمل دربارهی تلویزیون. دبیر هنر و ادب که در سخن ابتدایی آورده است: «دیگر بس است هر چه از "چه گفتن" گفتیم، باید کمی هم به فکر "چگونه گفتن" بود، تلاش کرده است خود اولین عامل به این توصیه باشد. گزیدهای از تیترهای مطالب این بخش از این قرار است: تلویزیون ما را محو میکند؛ عالم رسانهای و معنای جدید زن؛ طغیان کپی بر اصل؛ رسانهها، ابزاری برای تولید حقیقت یا مرگ معنا؛ اخبار یا فیلم شاد تلویزیونی؟؛ و تصرف زیباییشناختی.
«انسان، جامعه و تاریخ» موضوع کلی این شماره بخش تاریخ است. گوساله سامری تاریخ و قدرت فائقه زندگی؛ فراز و فرودهای فلسفه تاریخ؛ نگاهی کوتاه به انسان، تاریخ و جامعه از منظر مارکس؛ تاریخ در افق وجود؛ نسبت جامعه، تاریخ و فلسفه در اندیشهی ابن خلدون و استاد مطهری؛ نسبت آزادی، جامعه و تاریخ در اندیشه هگل مطالب این شماره تاریخ را تشکیل میدهد.
در نهایت، وقتی ضمیمه اسفار را ورق میزنیم، بعد از گفتوگوی سوره با دکتر نصرالله حکمت و معرفی کتابهای وی و گذر از معرفی تفصیلی چند کتاب، به میزگرد کتاب بینامتنیت میرسیم و تا آخر اوراق نخودیرنگ اسفار، مطالبی را درباره نقد ادبی میبینیم؛ از کتابشناسی نقد ادبی گرفته تا جریانشناسی آن. از خواندنیترین مطالب این شمارهی سورهی اندیشه، آخرین مطلب آن است، یعنی مقدمه دکتر داوری اردکانی بر چاپ جدید کتاب «فلسفه، سیاست، خشونت».
پایان پیام/
نظر شما