محمدصادق اللهیاری، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد واحد رشت، در گفتگو با خبرنگار شبستان، در راستای اهمیت حفظ محیط از دیدگاه فرهنگ اسلام گفت: بررسی متون و مستندات مختلف دین اسلام، نشانگر وجود دیدگاه های مشخصی در راستای محیط زیست و منابع طبیعی است.
وی، تصریح کرد: به طور کلی اسلام به عنوان دینی که ورای زمان و مکان می تواند نیازهای بشر را در همه اعصار پاسخ دهد، حاوی مفاهیم، تعالیم و راهکارهای کاملی در خصوص چگونگی مواجهه و هماهنگی با پدیده های زیست محیطی است.
انقلاب "محیط زیست"، رویکرد جهان امروز
اللهیاری، با بیان اینکه امروزه مسائل زیست محیطی مورد توجه اقشار مختلف، به خصوص فلاسفه، دانشمندان و سیاستمداران است، افزود: اغلب شرکت های معتبر در کشورهای پیشرفته نیز توجه به مسائل زیست محیطی را جزئی اصلی از برنامه و مدیریت استراتژیک خود به حساب می آورند.
وی، ادامه داد: در حال حاضر این عقیده ایجاد شده که پس از انقلاب کشاورزی و انقلاب صنعتی، اکنون جامعه بشری به «انقلاب محیط زیست» نیازمند است و به نظر می رسد برای اولین بار، محیط زیست به عنوان محور سیاست جهانی مورد توجه قرار گرفته است.
اللهیاری، با اشاره به اینکه آنچه در جهان هستی و عالم خلقت وجود دارد، همگی برای رفاه انسان و شواهدی در ستایش خالق هستی می باشد، ادامه داد: این منابع بایستی به طور صحیح و درست مورد بهره برداری قرار گیرند تا از نابودی آنها (چه از لحاظ کمی و چه از لحاظ کیفی) جلوگیری شود و علاوه بر آن، برای استفاده نسل های بعد، مورد حفاظت و نگهداری قرار گیرند.
برقراری توازون در محیط زیست، وظیفه اخلاقی
عضو هئیت علمی دانشگاه آزاد واحد رشت، با بیان اینکه ابناء بشر باید به گونه ایی رفتار کنند که توازن مابین امکانات محیطی (که خداوند در اختیار آنها قرار داده) با نیازهای بشر برقرار شود، اظهار کرد: برقراری چنین توازنی یک وظیفه اخلاقی برای تک تک مسلمانان است.
وی، با اشاره به اینکه زمین و تمامی نعمت های بیشماری که خداوند در آن قرار داده، برای نوع بشر آفریده شده است، تصریح کرد: از این نعمت های بی شمار خداوند بایستی به طور صحیح استفاده کرد و هرگز در پی سوء استفاده از آنها نبود چرا که استفاده صحیح از این منابع در جهت منافع بشری و سرزنده نگهداشتن آن برای نسل های آینده، ضرورتی انکارناپذیر است.
االهیاری، اظهار کرد: اسراف و زیاده خواهی در مصرف و نیز اقداماتی که باعث آلوده شدن و از بین رفتن عناصر اصلی محیط زیست گردد، مغایر با معارف اسلام و به زیان مصالح و منابع حقیقی بشر است.
وی، با بیان اینکه تاکید آیات شریفه قرآن درباره منابع حیاتی و محیط زیست بر تلاش بشر به استفاده درست و صحیح از آنها می باشد، اظهار کرد: تغییر نابجا و زیان رساندن به هریک از اجزاء محیط زیست، سبب به خطر افتادن حیات و هستی گردیده و منجر به نابودی منابع حیاتی و در نتیجه نابودی اشرف مخلوقات، یعنی خود انسان می شود.
توجه عالمان دینی، لازمه دستیابی به قوانین جامع حفظ محیط زیست
اللهیاری، خاطرنشان کرد: تمامی مقررات زیست محیطی، در کلام خداوند باری تعالی، فرستاده او (خاتم انبیاء) و ائمه معصومین (ع) گنجانیده شده و در واقع اساس و بنیاد علوم مختلف در دین اسلام آمده، اما استخراج و استفاده از آنها بر حسب شرایط روزگار بر عهده علما و اندیشمندان گذاشته شده است.
وی، با اشاره به اینکه به طور کلی، بشر به عنوان خلیفه خدا بر روی زمین، مسئولیت حفظ و حراست از منابع طبیعی را بر عهده دارد، ادامه داد: از نوع انسان، به هیچ وجه توقع نمی رود که محیط زیست خویش را تخریب کند.
عضو هئیت علمی دانشگاه آزاد واحد رشت، تصریح کرد: بنابراین زندگی انسان روی کره خاک، توأم با مسئولیتی است که اگر وی از عهده آن به خوبی برآید، مورد تشویق و در غیر این صورت، مورد تنبیه قرار می گیرد.
وی، با اشاره به آیات قرآن، گفت: خداوند، به ابناء بشر متمرکز می شود که او وارث زمین بوده و انسان مسئول، انسانی است که قدر محیط زیست پیرامون خویش را به خوبی دانسته و آن را مورد محافظت قرار دهد و از آن، به نحو احسن بهره برداری کند.
اللهیاری، خاطرنشان کرد: در یک کلام می توان چنین نتیجه گیری کرد که در جوامع اسلامی، می بایست با بهره گیری از تمامی امکانات قانونی، اخلاقی و شرعی موجود از تخریب زیست و منابع حیاتی آن جلوگیری کرد.
پایان پیام/
نظر شما