حسین زندی، مدیر انجمن دوستداران طبیعت و میراث فرهنگی کهن دژ همدان، به خبرنگار شبستان گفت: ارگ باستانی نوشیجان از آثار منحصر منسوب به آغاز دوره تاریخی و اوایل دوره مادی است که بر فراز تپه ای رفیع به بلندای حدود40 متر در پهنه دشت گسترده شورکات در ده کیلومتری جاده ملایر – همدان قرار دارد.
وی با بیان اینکه دیوید استروناخ از مؤسسه ایران شناسی بریتانیا این اثر رادر سال های 1967 تا1978 در دو فصل مورد کاوش های باستان شناسی قرار داده است، اضافه کرد: دستاورد فعالیت های این هیات، شناسایی سه دوره معماری باستانی متعلق به ماد،هخامنشی و اشکانی است.
وی، مهم ترین و اساسی ترین لایه باستانی در این تپه را متعلق به سکونت اقوام ماد در نیمه دوم قرن هشتم تا نیمه اول قرن ششم پیش از میلاد دانست و تصریح کرد: آثار دو دوره دیگر درلایه های سطحی تر قرار داشته وپس از انجام مطالعات علمی برداشته شده است.
مدیر انجمن دوستداران طبیعت و میراث فرهنگی کهن دژ همدان گفت: ارگ نوشیجان، یکی از آثار باستانی پیش درآمد و مرجع مطالعات تمدن ایرانی است.
زندی افزود: آثارمعماری مادی مکشوفه از نوشیجان شامل بنای قدیمی جبهه غربی موسوم به اولین آتشکده، تالار ستوندار آپادانا، معبد مرکزی یا دومین آتشگاه، انبارها، تونل، حصار و دژ است.
وی با بیان اینکه معماری این مجموعه در نوع خودمعرف نخستین نمونه های معماری کشور درفلات ایران است، تصریح کرد: مطالعه آثار به دست آمده از این مجموعه از جمله انواع ظروف سفالی و مجموعه اشیای نقره ای چون حلقه ها، زیورها و قطعات متفاوت نقره ای که به ظن محققین معرف اشکال اولیه سکه می باشد، راه گشای دانشمندان در شناخت بیشتر فرهنگ معماری و هنر در اوایل دوران تاریخی بوده است.
وی اظهار داشت: ارگ نوشیجان در تاریخ سوم اسفند سال 1346 به شماره 763 درفهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
پایان پیام/
نظر شما