ریکاوری نفسانی در ضیافت رمضان// تقوای سیاسی متضمن اعتماد اجتماعی

خبرگزاری شبستان//قم

چند روزی است سفره تنعم بی پایان پروردگار، در ماهی که به زیبایی آن را «ضیافت الله» نام نهاده اند، گسترده شده و به راستی چه نیکو ماهی است رمضان که گفته اند حتی خوابیدن مومن در آن عبادت محسوب می شود.

در کنار همه ویژگی ها و خصایص منحصر به فرد این ماه عزیز، رمضان را ماه خودسازی گفته اند و این که آدمی در فرصت 30 روزه متفاوت تر از قبل به زندگی و اطراف خود می نگرد و اندکی از عادت های روزمره اش فاصله می گیرد.

اما آیا مگر این «خودسازی» جز از طریق خودشناسی امکان پذیر است؟!

آری! نخست باید خود را شناخت تا بتوان خود را ساخت، چرا که با خودشناسی، خداشناسی نیز تحقق می یابد و البته اگر خدا را شناختیم، بی درنگ خود را ساخته ایم.

و به راستی مگر هدف از خودسازی که این سان بدان تاکید شده، جز این است که ما منش خود را به گونه ای تغییر دهیم که پروردگار عالمیان می خواهد و رضای حضرتش را در این وانفسای دنیا جلب کنیم؟

و مگر جز این است که باید از قله ها و تپه های آتشین کبر و غرور و حسد و تهمت و ریا و دروغ به سوی دامنه سرسبز آرامش ایمانی پایین بیاییم که این نزول نفسانی بر همه صعودهای دیگر ارجحیت و مطلوبیت دارد.

این خودسازی بر همگانی که خود را میهمان سفره خالق خویش می دانند امری لازم است اما بر کسانی که ردای مسئولیت و سیاست ورزی به تن کرده اند، واجب!

از این حیث و منظر، پسندیده آن است که اهالی بازار سیاست و رسانه، این ماه را شروعی بر توجه دو چندان خود بر مسئله تقوای سیاسی قرار دهند.

تقوا به معنای خویشتنداری و سپری است در مقابل رفتارهایی که موجب آسیب رسیدن به انسان می‌شود. یکی از وجوه و ابعاد بارز تقوا، به ویژه با توجه به این‌ اصل مهم که «سیاست ما عین دیانت ماست»، مسئله تقوای سیاسی است.

گذشته از تمام فواید و محسنات ریز و درشت در مقوله تقوای سیاسی که می توان سیاهه ها درباره آن پر کرد، از این واقعیت هم نمی توان چشم فروبست که رعایت تقوای سیاسی از سوی سیاستمداران باعث جلب اعتماد مردم می‌شود، چه آن که بی تردید برخورداری سیاسیون از چنین تقوایی خود سرمایه ساز است؛ سرمایه ای که امروز ایران اسلامی بیش از هر زمان دیگری به آن نیازمند است؛ «سرمایه اجتماعی»، به ویژه پس از آن که اختلاس اعتمادها تا حدودی از این سرمایه گرانقدر کاسته است.

رعایت تقوای سیاسی لازم است به آن معنا و مفهوم که انسان در مقابل هر آسیبی که او را به فعالیت‌های سیاسی غلط و خلاف مصالح مردم می‌کشاند، به جد پرهیز کند و در جایی که تعارضی پیدا می‌شود بین حق و منافع، حق را ترجیح داده و از منافع شخصی و باندی و گروهی در جهت کسب رضای الهی درگذرد.

از این رو، ماه مبارک رمضان برای تمامی مسئولان و سیاستمداران در جهت تزکیه نفس و خودسازی، فرصتی بسیار خوب و البته بی نظیر است.

امید آن که همگی مراقب باشیم حتی ساعتی، بلکه لحظه ای از این ماه مبارک را که در آن نه فقط سرنوشت یک سال، بلکه سرنوشت تمام عمر آدمی تعیین می شود، از دست ندهیم؛ این هشدار کلیشه ای از آن روست که گفته اند سال های عمر همچون جوی آبی است روان که بازگشتی برایش متصور نیست؛ حال که این گونه است و گریزی از آن نیست، چه خوب آن که لحظه لحظه عمر را خوب درک کرده و با بندگی راستین حضرت حق - جل جلاله- قدردانش باشیم.
 

پایان پیام/