نظام پارلمانی، از تفسیر به رای تا تشکیل فراکسیون

خبرگزاری شبستان: یکی از آفات بزرگ عرصه علم و دانش که متاسفانه در میان بسیاری از بزرگان این عرصه و دانشجویان رخنه کرده است، بحث پذیرش یک مکتب یا یک روش و تاویل حقایق دیگر بر مبنای آن است. عمق نفوذ این آفات نیز تا حدی است که حتی دامان قرآن، کتاب الهی نیز از این تاویل مصون نمانده است و علامه طبا طبایی در مقدمه تفسیر شریف المیزان این موضوع را به صورت مبسوط بیان نموده اند.
مردم ایران با این مسئله خصوصا در ارتباط با تاویلات چپگرایانی که در تلاش بودند اسلام و کمونیست را به هم بدوزند بسیار آشناست. اما باب شدن این مساله در عالم سیاست به منظور افزایش قدرت نهاد یا حزب متبوع، نیز قابل تامل است. در این رابطه به موازات تفسیر به رای حضرت امام (ره) توسط اصلاح طلبان، عجیب این است که امروز اصولگرایان نیز به تفسیر به رای سخنان مقام معظم رهبری(مدظله العالی) روی آورده اند.
رهبر معظم انقلاب در بیست و چهارم مهر 1390 در سخنرانی در جمع مردم کرمانشاه در تبیین این موضوع که نظام اسلامی دارای قابلیت نوسازی سازوکارها برای رسیدن به آرمانها می باشد، به دستور امام برای حذف پست نخست‌وزیری از ساختار قوه مجریه اشاره کرده و فرمودند: "در شرایط فعلی نظام سیاسی کشور ، ریاستی است و رییس جمهور با انتخاب مستقیم مردم برگزیده می شود که شیوه خوب و موثری است اما اگر روزی در آینده احتمالا دور ، احساس شود که نظام پارلمانی برای انتخاب مسئولان قوه مجریه بهتر است هیچ اشکالی در تغییر ساز و کار فعلی وجود ندارد."
پس از این سخنرانی علی رغم مشخص بودن محور کلی سخن مقام معظم رهبری مبنی بر عدم وجود مانع برای تغییر سازو کارها به صورت کلی و بیان این مطلب صرفا به عنوان یک مثال و نیز وجود عبارت "آینده احتمالا دور" در سخنانشان، عده ای از نمایندگان مجلس که به دنبال بیشتر شدن قدرت مجلس در برابر دولت بودند صحبت از این موضوع کردند که رهبری افق پیش روی نظام را بر اساس نظام پارلمانی تبیین کرده اند. و بدون تفکر پیرامون مشکلاتی که موجب شد پیش از این تغییر قانون اساسی از نظام پارلمانی به ریاستی صورت گیرد و نیز بدون تفکر پیرامون ضروریات و ملزومات نظام پارلمانی، حامی سینه چاک این تغییر شدند.
در همین راستا دیروز عده ای از تازه نفسان مجلس در اقدامی نه چندان معقول خبر از تشکیل " فراکسیون نظام پارلمانی و احیای نخست‌وزیری" دادند. آنگونه که حسن‌پور، عضو کمیسیون برنامه و بودجه به "ایلنا" گفته است: " موارد و اساسنامه تشکیل فراکسیون پارلمانی تدوین و به‌زودی در اختیار رسانه‌ها قرار خواهد گرفت."
با توجه به این خبرها لازم است به این دوستان متذکر شد که:
کشور نسبت به دوران دهه 60 چه تغییراتی کرده است که نظام پارلمانی هم اکنون مناسب تر است؟
آیا نظام حزبی منسجم تری داریم؟
آیا تشتت و اختلاف در میان سیاسیون ما کمتر شده است؟
آیا در میان نمایندگان موجود در ائتلاف های مختلف خودرایی و تک روی مشاهده نمی شود؟
لازم به ذکر است که نظام پارلمانی در شرایطی قابلیت خود را می تواند به خوبی نشان دهد که ضمن وجود احزاب قوی، اتحاد قابل قبولی میان اعضا آن وجود داشته باشد و نیز حزب یا ائتلاف قدرتمندی در مجلس شکل بگیرد که عملکردهای نمایندگان قابلیت انعطاف در برابر اکثریت حزبی را داشته باشد وگر نه تمامی دعواهای مجلس برای تصویب قوانین که لازمه قوه مقننه است به درون سیستم اجرایی کشیده می شود و در این رابطه نمونه کم نیست. ایران زمان مصدق و عراق و لبنان امروز به عنوان سیستم های پارلمانی ناکارآمد مطرح هستند که مشاهده می شود بحران را به صورت مداوم به ساختار کل حکومت تسری می دهند.
در حالی که در سیستم ریاستی و با وجود تشتت آرا بالاخره یک نفر در امور اجرایی حرف آخر را می زند و کارها پیش می رود. البته کسی منکر دموکراتیک تر بودن نظام پارلمانی نیست اما در صورتی که ملزومات آن تامین شده باشد.
در واقع باید به این دوستان گفت اگر به دنبال دموکراتیک تر کردن نظام هستید که بعید می دانم، ابتدا بیاندیشید، کار علمی انجام دهید و ملزومات نظام پارلمانی را تدارک ببینید و کمتر این موضوع را رسانه ای کنید. مگر این که از این راه به دنبال افزایش قدرت گروه و افراد خاصی باشید که آن دیگر حرف دیگری است!!
پایان پیام/