حجت الاسلام امیرعلی حسنلو، مدیر گروه تاریخ و سیره مرکز مطالعات حوزه به خبرنگار شبستان گفت: صلح امام حسن (ع) را می توان هم از نظر شرعی بررسی کرد که آیا این صلح از لحاظ شرعی صحیح بوده یا نه و هم می توان از نظر تاریخی بررسی کرد که این صلح چه زمینه ها و اثراتی داشته است.
وی افزود: از نظر شرعی در تاریخ زندگی پیامبر (ص) ملاحظه می کنیم که ایشان در جریان صلح حدیبه با مشرکان صلح کردند و آن را فتح الفتحوح نامیدند در صورتی که امام حسن (ع) با کسانی صلح کرد که به ظاهر مسلمان بودند پس به طریق اولی صلح ایشان صحیح است.
این کارشناس تاریخ اسلام صلح را استراتژی گذرا از بحران و فراهم کردن زمینه پذیرش امامت در میان امت خواند و افزود: در زمان امام حسن (ع) شرایط شیعه چندان مناسب نبود معاویه از زمان حکومت امام علی (ع) با کارشکنی و قتل و غارت، ترس فراوانی را در قلب های مسلمانان ایجاد کرده بود و با ترور سران امیرالمومنین (ع) سپاه حق را تضعیف کرده بود.
وی ادامه داد: بعد از امام علی (ع) نیز معاویه با تطمیمع سرداران سپاه امام حسن (ع) تهدید یاران ایشان و از همه مهمترین ایجاد دو دستگی در میان نظامیان همراه امام حسن (ع) و تضعیف روحیه ایشان، زمینه ای را فراهم آورد که حتی بعضی از سران لشکر امام حسن (ع) پنهانی به معاویه نامیه نوشتند که ما حسن را دست بسته تسلیم تو می کنیم.
مدیر گروه تاریخ و سیره مرکز مطالعات حوزه عنصر حفظ جان امام (ع) و شیعیان را در جریان صلح تشریح کرد و گفت: امام حسن (ع) با آینده نگری دقیق خود، شیعه را در جریان این صلح حفظ می کند حتی وقتی شیعیان از امام حسن (ع) نامید می شوند و به سمت امام حسین (ع) می روند امام حسین (ع) نیز روش امام حسن (ع) را می ستاید و می فرماید: الان او امام است و من ماموم.
حجت الاسلام حسنلو حفظ اهل اسلام را دلیل دیگر صلح امام حسن (ع) دانست و افزود: معاویه در آن زمان دو جنگ با روم شرقی به سر می برد و اگر جنگ داخلی صورت می گرفت، حتماً روم به سرزمین های اسلامی حمله می کرد و دیگر حتی نامی از اسلام باقی نمی گذاشت به همین دلیل امام حسن (ع) می فرماید: به خدا قسم آنچه من انجام دادم بهتر است برای شیعیان از آنچه خورشید به آن تابیده است.
وی با اشاره به جریان تشییع امام حسن (ع) گفت: امام حسن (ع) وصیت نکرد که مرا در کنار پیامبر (ص) دفن کنید بلکه فرمود مرا برای وداع با جدم به آنجا ببرید و سپس در کنار جده ام فاطمه بنت اسد دفن کنید اما دشمنان از ترس اینکه مبادا فضیلتی دیگر برای اهل بیت (ع) ایجاد شود به لشکرکشی و گردن فرازی پرداختند اما چون امام حسن (ع) برای حفظ امنیت وصیت کرده بودند هیچ خونی ریخته نشود، امام حسین (ع)اصحاب دیگر نیز حتی با مشاهده تیر باران تابوت امام حسن(ع) از درگیری خودداری کردند.
این کارشناس تاریخی با بررسی جریان ازدواج ائمه با دختران و بستگان دشمنان خود گفت: اولا این جریان در تاریخ پیامبران نیز سابقه داشته است و اصولا پیامبران(ص) در این گونه مسائل عادی از علم لدنی استفاده نمی کردند و ثالثا این گونه ازدواج ها قبل از اظهار دشمنی بوده است.
وی ویژگی های امام حسن را عبادت خالصانه و فراوان، رعایت حقوق مردم، گشاده رویی، آراستگی ظاهری، هیبت و شکوه، کمک به فقرا، رعایت حقوق حیوانات، رعایت حقوق زیر دستان و عزت نفس عناون کرد.
پایان پیام/
نظر شما