به گزارش خبرگزاری شبستان، کتاب علم و سلطه غیبی اولیاء از سلسله مباحث وهابیت‌شناسی ازسوی حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت منتشر شد. علم و سلطه غیبی اولیاء عنوان کتابی از سلسله مباحث وهابیت‌شناسی به قلم علی اصغر رضوانی است که با تدوین پژوهشکده حج و زیارت و به همت مؤسسه فرهنگی هنری مشعر منتشر شده است. یکی از مسائل اختلافی بین وهابیان و دیگر مذاهب اسلامی، علم غیب اولیاء و سلطه غیبی و تکوینی آنان در دنیا و عالم برزخ است که وهابیان آن را انکار کرده‌اند، از این‌رو تعامل بین دنیا و برزخ را قبول ندارند و معتقدند اموات حتی اولیا، از آنچه در این دنیا اتفاق می‌افتد، بی‌خبرند و از کسانی که به آنان توجه کرده و چیزی می‌خواهند اطلاع ندارند.
این کتاب از آنجا که وهابیان معتقدند استغاثه و توسل به اولیای خدا معنا ندارد، بر آن است تا این موضوع را تحت عنوان علم غیب و سلطه غیبی اولیاء در 2 فصل بررسی کند که تعریف غیب، حقیقت نوریه پیامبر اکرم(ص)، بررسی غیب‌های اختصاصی، علم غیب اولیاء در عالم برزخ مهمترین مطالب فصل نخست آن را تشکیل می‌دهد. در فصل دوم که سلطه غیبی اولیاء مطرح می‌شود، خواننده ابتدا با فتاوای وهابیان در این زمینه آشنا می‌شود و با شناخت آثار قرب الهی همچون تسلط بر نفس، بینش خاص، نفی خواطر، تصرف در جهان طبیعت، تصرف غیبی پیامبر اکرم(ص) و تصرفات غیبی اهل بیت(ع) به کرامات و تصرفات غیبی اولیاء پی می‌برد.
سلطه غیبی اولیاء در برزخ عنوان دیگری از این کتاب است که به بیان نحوه تأثیرگذاری اولیاء در برزخ، صدور امور خارق العاده از اولیا در برزخ، نحوه حیات ارواح اولیاء در برزخ، ارتباط صحابه با روح پیامبر اکرم(ص) در عالم رؤیا، امکان خلقت صور مثالیه ازسوی اولیاء و احاطه روح پیامبر اکرم(ص) می‌پردازد.
بخشی از این کتاب در تبیین علم غیب اولیاء با استناد به حکم عقلی آورده است: "اولیای الهی اگر در زمان حیاتشان علم غیب داشته‌اند، این علم غیب را از طریق نفس داشته‌اند نه بدن، نفسی که مجرد بوده و بعد از عروض مرگ بر بدن و جدا شدن از آن باقی است و آثار زمان حیاتش را در افقی وسیع‌تر دارد."
این نوشتار در تبیین امکان رؤیت یک شخص در چند مکان آورده است: "امکان دارد که روح پیامبر اکرم(ص) را اشخاص متعددی در مکان‌های مختلف در یک لحظه مشاهده کنند، به اینکه خداوند متعال برای شخصی مانند پیامبر یا دیگر اولیا اجسام مثالی متعددی را مسخّر گرداند و با این کار تکثر جزئی لازم نمی‌آید که نزد علمای منطق محال شمرده شده است، زیرا مناط وحدت و تعدد، روح است و با وحدت، روح شخص نیز واحد است گرچه اجسام تکثر می‌یابد."
پایان پیام/
نظر شما