اربعین نماد صدور ارزش های انقلاب اسلامی است

آیت الله احمد شیخ بهایی در گفت و گو با خبرنگار  خبرگزاری شبستان  از جنوب کرمان، با بیان اینکه اربعین یعنی به کمال رسیدن، گفت: عدد چهل دلالت بر کمال می کند و به دو نمونه قرآنی اشاره می توان کرد، یکی سوره احقاف آیه ۱۵ می فرماید؛ زمانی که به کمال قدرت و نیروی جسمانی رسد، و به مرز چهل سالگی وارد گردد  (حَتّی إِذا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعِینَ سَنَةً) پس سن ۴۰ سالگی سن کمال است.

این استاد حوزه علمیه کرمان افزود: نمونه دیگر سوره اعراف آیه ۱۴۲ که می فرماید؛ ما به موسی(ع) سی شب (یک ماه تمام) ما وعده کردیم، سپس با ده روز دیگر آن را کامل ساختیم، و وعده خدا با او در چهل شب پایان یافت (وَ واعَدْنا مُوسی ثَلاثینَ لَیْلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْر فَتَمَّ میقاتُ رَبِّهِأَرْبَعینَ لَیْلَةً).

وی با اشاره به این که اربعین یعنی استمرار، اظهار کرد: قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ استمرار پیدا نکرد اما ۱۹ دی ۱۳۵۶ قیام مردم قم اربعین داشت و اربعین آن ۲۹ بهمن تبریز بود و سپس اربعین آن در یزد و بعد اربعین‌های دیگر روی داد.

آیت الله شیخ بهایی با بیان اینکه اربعین امام حسین (ع) یعنی عاشورا استمرار پیدا کرده است، خاطرنشان کرد: اربعین یعنی پس از چهل روز شور، احساسات، تفکر و تعقل در فلسفه قیام امام حسین (ع) پر رنگ تر می شود ««و بذل مهجته فیک لیستنقذ عبادک من الجهالة و حیرة الضلاله ».

این استاد حوزه علمیه کرمان عنوان کرد: در زیارت اربعین به جای تاکید بر اسامی دوست و دشمن در عاشورای ۶۱ به ذکر شاخص‌ها و مختصات دو طرف پرداخته می شود تا در هر زمانی مردم بتوانند با کمک این شاخص‌ها خط حق را از باطل تشخیص دهند.

وی نقش اربعین در تداوم و حفظ نظام جمهوری اسلامی بسیار تعیین کننده خواند و تصریح کرد: اربعین کنگره جهانی عاشقان امام حسین (ع) و آزادی‌خواهان جهان در یک اجتماع ۲۰ میلیونی است.

آیت الله شیخ بهایی اربعین را نماد صدور ارزش های انقلاب اسلامی برشمرد و ابراز کرد: افزایش روزافزون علاقمندان به گفتمان انقلاب اسلامی این اندیشه را به درون کشورهای مختلف می‌برد و سدی فولادی در برابر فرهنگ منحط غرب ایجاد می‌کند و مانند یک چشمه جوشان و سیل خروشان بنیان لیبرال دموکراسی را در هم ریخته و زمینه را برای تشکیل تمدن اسلامی فراهم می‌کند.
این استاد حوزه علمیه کرمان به نحوه شکل گیری تمدن نوین اسلامی اشاره کرد و گفت: تمدن نوین اسلامی آنگاه شکل می‌گیرد که انقلاب اسلامی صورت گرفته، رژیم‌های طاغوتی ساقط گشته و نظام اسلامی برپا شده است و به دنبال آن دولت اسلامی و جامعه اسلامی شکل گرفته باشد.

وی تصریح کرد: برای تحقق خودسازی و جامعه پردازی نیاز به این است که جامعه بزرگ اسلامی در درون خود ارزش‌های فردی و اجتماعی اسلام را زنده کند و بپروراند و یکی از فرصت‌های مهم برای رونمایی از آنچه که در این جهت به وجود آمده اربعین است.

آیت الله شیخ بهایی خاطرنشان کرد: اربعین جایی است که حاصل یک سال خود سازی‌ها، مجاهدت‌ها و تلاش‌ها در قالب موکب‌ ها و گروه‌های جهادی برای خدمت رسانی به زائران از سرتاسر جهان در سطح کشور عراق و کشورهای مجاور به ثمر می‌نشیند.

این استاد حوزه علمیه کرمان ابراز کرد: آنهایی که برای این سفر بار می‌بندند آن‌هایی که هزینه سفر دیگران را تامین می‌کنند آن‌هایی که وسیله نقلیه خود را در اختیار زائران قرار می‌دهند آنهایی که موکب‌های پذیرایی و اسکان برپا می‌کنند آن‌هایی که در ترویج فرهنگ عاشورا و اربعین کارهای فرهنگی انجام می‌دهند کتاب‌هایی که تالیف می‌شود سخنرانی‌هایی که انجام می‌شود و سپس سختی پیاده‌روی را در هوایی به شدت گرم غبارآلود با عشق و جان می‌پذیرند و از زوار با تمام وجود استقبال می‌کنند این‌ها همه نشانه‌های نزدیک بودن وعده الهی در تحقق تمدن اسلامی است همانطور که در زیارت اربعین می‌خوانیم و نصرتی لکم معده یعنی تمام توان من برای یاری شما در روز ظهور آماده است فمعکم معکم لا مع عدوکم.

وی با بیان اینکه آثار تربیتی پیاده‌روی به سمت کربلا برای زائران حضرت را باید در روایات وارد شده از معصومین (ع) در ثواب عظیم زیارت پیاده جستجو کرد، یادآور شد: مفاتیح الجنان فضیلت زیارت امیر المومنین (ع): شیخ طوسی به سند صحیح، از محمّد بن مسلم، از امام صادق (ع) روایت کرده: خدا مخلوقی بیشتر از ملائکه خلق نفرمود، به درستی که هر روز هفتاد هزار ملک نازل می شوند و به بیت المعمور می آیند و دور آن طواف می کنند، چون از طواف آنجا فارغ می شوند، به طواف کعبه می روند، و چون از طواف کعبه فارغ شدند، به سوی قبر پیامبر (ص) می آیند، و بر آن حضرت سلام می کنند، پس از آن به سوی قبر امیرمؤمنان (ع) می آیند، بر آن حضرت سلام می کنند، و بعد از آن نزد قبر حسین (ع) می آیند و بر آن جناب سلام می کنند، پس از آن به آسمان بالا می روند، و مانند ایشان هر روز نازل می شوند، تا روز قیامت.

آیت الله شیخ بهایی ادامه داد: سپس فرمود: هر که امیر مؤمنان ( ع) را زیارت کند، و عارف به حق آن حضرت باشد، یعنی آن جناب را امام واجب الاطاعه، و خلیفه بلافصل بداند، و از روی جبّاریت و تکبر نیامده باشد، حق تعالی اجر صد هزار شهید برای او بنویسد، و گناهان گذشته و آینده او را بیامرزد، و روز قیامت از جمله ایمنان از هولهای آن روز برانگیخته شود. و خدا، حساب را بر او آسان نماید، و هنگام حرکت به سوی زیارت، ملائکه از او استقبال کنند، و چون از زیارت برگردد او را مشایعت کنند تا به خانه خود برگردد، و اگر بیمار شود به عیادت او بیایند، و اگر بمیرد جنازه ی او را مشایعت کنند، و برای او تا کنار قبرش طلب آمرزش نمایند.

این استاد حوزه علمیه کرمان اظهار کرد: سیّد عبدالکریم ابن طاووس در کتاب <فَرحَه الغَرِیّ> از آن حضرت روایت کرده است: هر که پیاده به زیارت امیر مؤمنان (ع) رود، حق تعالی به هر گامی ثواب یک حجّ و یک عمره برای او بنویسد، و اگر پیاده برگردد، به هر گامی ثواب دو حجّ و دو عمره برای او بنویسد، و نیز از آن حضرت روایت کرده که به ابن مارد فرمود: ای پسر مارد، هر که جدّم امیرالمؤمنین (ع) را در صورت عرفان به حقّش زیارت کند، حق تعالی برای او به عدد هر گامی حجّ مقبول و عمره ی پسندیده بنویسد، ای پسر مارد و الله آتش جهنم نمی خورد، گامی که در زیارت امیرالمؤمنین (ع) غبار آلوده شود، خواه پیاده رود، و خواه سواره، ای پسر مارد این حدیث را به آب طلا بنویس. و همچنین از امام صادق (ع) روایت کرده است که فرمود: ما می گوییم در پشت کوفه قبری است، که به آن قبر دردمندی پناه نمی برد، مگر آنکه حق تعالی او را شفا کرامت فرماید.

این استاد حوزه علمیه کرمان خاطرنشان کرد: این همه لطف و عنایت پروردگار در زیارت پیاده معصومین (ع) تواضع و فروتنی را در انسان افزایش داده روحیه اخلاص، فداکاری، دوری از دنیا گرایی، توجه به معنویت، صداقت و اخلاص در افراد ایجاد کرده و فرصت تفکر در فداکاری اهل بیت (ع) و توسل و اشک و تضرع را برای انسان فراهم می‌کند.

وی تصریح کرد: یکی از فواید زیارت پیاده امام حسین (ع) دعای معصومان (ع) است که در باب زیارت امام حسین (ع) در مفاتیح الجنان نقل شده است که در فضیلت زیارت آن حضرت فرمودند؛ بدان که فضیلت زیارت امام حسین (ع) از دایره بیان بیرون است و در روایات بسیاری وارد شده که معادل حجّ عمره و جهاد و بلکه به مراتب بالاتر و افضل است، و باعث مغفرت و سبکی حساب، و بالا رفتن درجات، و اجابت دعاها گشته، و موجب طول عمر و حفظ بدن و مال و زیاد شدن روزی و برآمدن حاجات و برطرف شدن غصّه ها و گرفتاری هاست و ترک آن سبب نقصان دین و ایمان و ترک حقّ بزرگی از حقوق پیامبر (ص) است.

آیت الله شیخ بهایی بیان کرد: دست کم ثوابی که نصیب زائر آن قبر شریف می شود، این است که گناهانش آمرزیده شده و حق تعالی جان و مالش را حفظ کند، تا او را به اهلش بازگرداند، و چون روز قیامت گردد، خداوند او را حافظ تر از دنیا خواهد بود.

این استاد حوزه علمیه کرمان ابراز کرد: در روایات بسیاری آمده: زیارت آن حضرت غم را زایل و شدّت جان دادن و هراس قبر را برطرف می کند و هر مالی که در راه زیارت آن حضرت خرج شود، هر درهمی برای او به هزار درهم، بلکه به ده هزار درهم حساب می شود و چون به طرف قبر آن حضرت رود، چهار هزار فرشته از او استقبال کنند، و چون بازگردد، او را مشایعت می کنند.

وی اضافه کرد: پیامبران و اوصیای آنها و امامان معصوم (ع) و ملائکه به زیارت آن حضرت می آیند و برای زائران آن حضرت دعا می کنند و ایشان را بشارتها می دهند و حضرت حق به جانب زائران آن حضرت، پیش از نظر به اهل عرفات نظر می نماید، و هر کسی در روز قیامت آرزو می کند، ای کاش زائر آن حضرت بود، بخاطر بسیاری کرامت و بزرگواری زائران آن جناب که در آن روز مشاهده می کنند.

آیت الله شیخ بهایی با بیان اینکه روایات در باب فضیلت زیارت امام حسین (ع) در اربعین بی اندازه است، عنوان کرد: در روایت است که ابن قولویه و کلینی و سیّد ابن طاووس و دیگران به سندهای معتبر از ثقه جلیل القدر معاویه بن وهب بجلّی کوفی، روایت کرده اند که گفته: زمانی خدمت امام صادق (ع)رفتم، آن حضرت را در مصلاّی خویش مشغول نماز دیدم، صبر کردم تا نمازش به پایان رسید، پس از آن شنیدم با پروردگار خود مناجات می کرد و می گفت: ای خدایی که ما را به کرامت مخصوص کردی، و به ما وعده شفاعت دادی و علوم رسالت را به ما عنایت کردی و ما را وارث انبیا قرار داده ای و امّتهای گذشته را به ما ختم فرموده و ما را به وصیّت پیامبر اختصاص داده، و علم گذشته و آینده را به ما عطا فرموده و دلهای مردم را به جانب ما میل داده ای <اغْفِرْ لِی وَ لإِِخْوَانِی وَ زُوَّارِ قَبْرِ أَبِی الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمَا > بیامرز مرا و برادران مرا و زیارت کنندگان قبر ابی عبد الله الحسین (ع) را آنان که اموال خود را خرج کرده اند و بدنهای خود را از شهرها بیرون آورده اند، به خاطر رغبت در نیکی ما و امید به ثوابهای تو، در امر صله به ما و برای شاد نمودن پیامبرت و اجابت کردن امر ما و به علّت خشمی که بر دشمنان وارد کرده اند و قصد ایشان از این عمل خشنودی توست، پس ایشان را از جانب ما به خشنودی جزا ده، و شب و روز آنها را حفظ کن و در اهل و اولادشان که در وطن گذاشته اند خلیفه آنان باش به خلافت نیکو، و رفیق ایشان باش، و شرّ هر جبّار معاند و هر ضعیف و شدید از آفریدگانت و شرّ شیاطین جن و انس را از آنان دفع فرما، و به ایشان زیاده از آنچه از تو امید دارند عنایت کن، امید به تو در دور شدن از وطنهایشان، و اختیار نمودنشان ما را، بر فرزندان و اهالی و خویشان خود. خدایا دشمنان، بیرون آمدن آنان را به زیارت ما عیب گرفتند، و این مخالفت دشمنان مانع ایشان از قصد و بیرون آمدن بسوی ما نشد، <فَارْحَمْ تِلْکَ الْوُجُوهَ الَّتِی غَیَّرَتْهَا الشَّمْسُ وَ ارْحَمْ تِلْکَ الْخُدُودَ الَّتِی تُقَلَّبُ عَلَی قَبْرِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلامُ> پس رحم کن آن روی ها را که آفتاب متغیر گردانیده است و رحم کن گونه های روی ایشان را که می گردانند و می مالند بر قبر امام حسین (ع) و رحم کن آن دیده ها را که برای دلسوزی بر ما اشکشان جاری شد و رحم کن آن دلها را که زاری کردند، و سوختند برای مصیبت ما و رحم کن آن صداها را که در مصیبت ما بلند کرده اند. خدایا آن جانها و بدنها رابه تو می سپارم، تا آنها را از حوض کوثر در روز تشنگی سیراب کنی.

این استاد حوزه علمیه کرمان ادامه داد: پیوسته آن حضرت به این صورت در سجده دعا می کرد، چون فارغ شد، عرضه داشتم، این دعایی که من از شما شنیدم، اگر در حق کسی می کردید که خدا را نمی شناخت، گمان داشتم هرگز آتش دوزخ به او نرسد، والله آرزو کردم که آن حضرت را زیارت کرده بودم و حجّ انجام نداده بودم! ! امام فرمود: تو چه بسیار نزدیکی به آن حضرت تو را از زیارت چه چیز مانع است؟ ای معاویه ترک زیارت مکن، گفتم: فدایت شوم، نمی دانستم این اندازه فضیلت دارد، فرمود: ای معاویه، آنها که در آسمان برای زیارت کنندگان آن حضرت دعا می کنند، زیاده از آنهایند که در زمین دعا می کنند، زیارت آن حضرت را برای ترس از احدی ترک مکن، که هرکس به خاطر ترس، ترک زیارت کند آن قدر حسرت می برد، که آرزو کند ای کاش به اندازه ای نزد قبر آن حضرت می ماندم که در آنجا دفن می شدم! آیا دوست نداری خدا تو را در میان آنهایی که رسول خدا و علی و فاطمه و امامان معصوم (ع) بر آنها دعا می کنند ببیند؟ آیا نمی خواهی از آنها باشی که ملائکه در قیامت با آنان مصافحه می کنند؟ آیا نمی خواهی از آنها باشی که در قیامت وارد شوند و هیچ گناهی بر آنها نباشد؟ آیا نمی خواهی از آنها باشی که در قیامت رسول خدا (ص) با آنان مصافحه می کند؟!.

​​​