به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از مشهد، شاهین کاظمی در حاشیه چهارمین نمایشگاه تخصصی صنعت نساجی، پوشاک و منسوجات خانگی مشهد، بیان کرد: خراسان دارای پتانسیل بالایی است و بطور قطع مشهد نیز از ظرفیت های بسیار بالایی در حوزه پوشاک و منسوجات برخورداراست . در عرصه پوشاک بعد از تهران ،خراسان رضوی یکی از قطب‌های بزرگ کشور است و در عرصه کلی نساجی نیز در کنار استان‌هایی چون اصفهان، البرز ،یزد و آذربایجان، استان خراسان رضوی ،حضور ارزشمندی دارد.
نائب رئیس انجمن صنایع نساجی ایران با اشاره به آن که این صنعت از صنایع بسیار بزرگ است، گفت: از قدمت انجمن صنایع ایران تقریبا ۶۳ سال می گذرد که مدیریت این زنجیره را از تامین مواد اولیه برعهده دارد.
وی ادامه داد: در واقع این مدیریت از زمانی که پنبه از مزرعه بیرون می‌آید و تا پشم از دامداری خارج می‌شود و همچنین تامین مواد پتروشیمی و پلیمری انجام می شود تا به انتهای زنجیره برسد .
کاظمی یادآور شد: این درحالیست که تا انتهای زنجیره ما با سه گروه مختلف، ارتباط داریم که شامل گروه پوشاک است که عامه مردم از آن استفاده می کنند و گروه دوم گروه محصولات خانگی است که درحوزه خانه استفاده می شود و شامل تمامی منسوجاتی است که در خانه دارید ولی پوشیدنی نیست. مانند پرده، ملحفه، فرش، موکت، رو مبلی و ... و قسمتی نیز منسوجات صنعتی است مانند ایربگ ماشین، کمربند ایمنی، روکش صندلی و غیره که همه این‌ها را شامل می‌شود.
نائب رئیس انجمن صنایع نساجی ایران با اشاره به آنکه هر کدام از این بخش‌ها نیز مسائل مختلفی را دارند و ما در بعضی از این قسمت‌ها ضعف و برخی از قسمت‌ها قدرت داریم، اظهار کرد: شاید مهمترین قسمت چالشی که با آن مواجه هستیم، نبود یک استراتژی کامل و جامعی است که بدانیم، می‌خواهیم چه کاری انجام بدهیم.
وی تصریح کرد: این پرسش ها مطرح است که آیا قرار است به یک کشور تولید کننده کامل پوشاک تبدیل شویم و زنجیره نیز این توانایی رادارد؟ یا ما باید زنجیره کاملی داشته باشیم. اما اینکه مزیت‌های نسبی ایران چیست نیز مطرح است.
وی یادآور شد: ما کشوری با ۸۵ میلیون جمعیت هستیم ، پس بازار مصرف بزرگی را داریم و در اطراف ما کشورهایی هستند که از لحاظ فرهنگی و سنتی بسیار به ما نزدیکند. بنابراین می‌توانیم در بازارهای اطراف آن ها نفوذ کنیم. اما آیا توانایی تامین ملزومات و مواد این صنعت را داریم یا خیر؟
کاظمی افزود: آیا قرار است که مثلاً روی پنبه متمرکز شویم درحالی که کشورمان با بحران خشکسالی مواجه است و پنبه‌ای که نمی‌توانیم در داخل کشور داشته باشیم و بعد مجبورشویم پنبه را وارد کنیم و وارد کردن آن نیز در شرایط فعلی که ارزی برایش نداریم، همچنین روابط بانکی نیز وجودندارد.
وی ادامه داد:از طرفی کشورهایی که می‌خواهند به ما پنبه بدهند خودشان می‌خواهند زنجیره شان را تکمیل کنند. یعنی پنبه شان را نخ و نخ را تبدیل به پارچه کنند. در واقع جایگاه ما در اینجا کجاست. ما روی این سرمایه گذاری کنیم یا روی پوشاک که موانع و مشکلات زیادی را در حوزه مد داریم از طرفی نگاهی به مد وجود دارد که فرهنگ غربی است ولی می‌توانیم فرهنگ ایرانی را وارد آن کنیم.
نائب رئیس انجمن صنایع نساجی ایران افزود: جنبه‌های زیادی روی این قضیه وجود دارد که باید تکمیل آن رادرنظر گرفت تا در یک حوزه موفق شویم .به نظر من باید روی مزیت‌های نسبی ایران که می‌توانند انرژی، نیروی کار ارزان باشد و همچنین مواد اولیه در حوزه پلیمری و پتروشیمی تمرکز کرد. اگر ما روی این موارد سرمایه‌گذاری کنیم. می‌توانیم یک کشور مطرح در عرصه منطقه‌ای و یا حتی فراتر از منطقه‌ای باشیم و می توانیم منسوجاتی را متناسب با نیاز و سلیقه خودمان و اطرافیان مان تولید کنیم.
کاظمی گفت: اگر بخواهیم جزیره‌ای نگاه کنیم و تولید کننده پوشاک بخواهد که واردات پوشاک ممنوع شود و از همه جا دنیا پارچه وارد شودو شرکت بافندگی بگوید واردات پارچه ممنوع شود و نخ از همه جای دنیا وارد شود و همچنین ریسندگی بگوید، نخ ممنوع شود. اگر بخواهیم اینگونه نگاه کنیم هیچ گاه به جایی نخواهیم رسید وهمیشه به یک موج بالاو پایین در حال حرکت هستیم که چه گروهی دارای قدرت شود و جلوگیری کند.
وی تاکید کرد: در حال حاضر در شرایط فعلی کشور واردات پوشاک ممنوع است اما آیا این ممنوعیت باعث شده شرکت‌های پوشاک ما خیلی قوی شوند .باحجم واردات پارچه که به صورت قانونی و غیر قانونی اتفاق می‌افتد .به نظر من چنین اتفاقی نیفتاده است . چندین سال ورود پوشاک ممنوع است ولی شرکت‌های پوشاک ایرانی آیا توانستند به این اندازه قدرت پیدا کنند . آیا پوشاک خارجی و قاچاق در بازار نمی‌بینیم و قیمت پوشاک قاچاق با پوشاک داخلی چقدر تفاوت دارد. پس یعنی همه این موارد اینست که کار را درست مدیریت نکرده ایم.
کاظمی یادآور شد: در واقع باید یک سیاست واحد و جامع روی کل زنجیره ارزش از مواد اولیه تا انتها داشته باشیم. اگر قرار است به جایی ارز نیمایی تعلق بگیرد باید در انتها قرار بگیرد و تا انتها همین جریان داشته باشد.همچنین اگر قرار است ممنوعیتی باشد باید تاانتها باشد و اگر قرار است درصدی اختصاص داده شود، بازهم باید تا انتهایش باشد.
نائب رئیس انجمن صنایع نساجی ایران تاکید کرد : در این صورت می‌توانیم بگویم که در عرصه جهانی می‌توانیم حرفی برای گفتن داشته باشیم. ولی با این روش به نظر نمی‌رسد که ما راه درستی را ادامه بدهیم و هر روز فکر همان روز را می‌کنیم و فکر فردا و فرداها را نداریم. امید داریم و تلاش کنیم که یک استراتژی و سیاست درستی را برای این موضوع داشته باشیم .
انتهای خبر/
نظر شما