به گزارش خبرگزاری شبستان، بررسی سینمای اجتماعی با حضور «علیرضا رئیسیان»، گفتوگو با معاون هنری حوزه هنری و عدم اکران شش فیلم اعلام شده توسط حوزه، گفتوگو با دبیر جشنواره سیویکم فیلم فجر و گپی خودمانی با جهانبخش سلطانی از جمله بخشهای مهم این هفته برنامه هفت بود.
در آستانه آغاز هفته دفاع مقدس، در بخش گفتوگوی ویژه برنامه این هفته به گفتوگو با «جهانبخش سلطانی» از بازیگران سینما و تلویزیون اختصاص داشت که در این بخش سلطانی درباره فعالیت در سینما جنگ سخن گفت. وی با اشاره به حضورش در عرصه بازیگری در تئاتر و سینما گفت: از کلاس هشتم دبیرستان بازی در تئاتر را آغاز کرد و بعد از پیروزی انقلاب نیز 32 نمایش کار کردم.
وی همچنین درباره حضورش در سینمای دفاع مقدس بیان داشت: اولین کارم در حوزه جنگ، در فیلم سینمایی «افق» به کارگردانی مرحوم ملاقلیپور بود، کار دشواری بود که برایم یک کلاس عشق و ایثار به شمار میرفت. در آن زمان فضای عارفانه و آبرومندانهای در سینمای جنگ وجود داشت. بازی در فیلمهای دفاع مقدس دنیای خاص خود را دارد و این سینما نگذاشت تا عشق به کینه تبدیل شود و همیشه مردم را دعوت به مهربانی و دفاع میکرد تا جنگ و مقابله.
این بازیگر اضافه کرد: در حال حاضر هنر برای گیشه است و باید بگویم سینما تنها هنر اقتصادی نیست بلکه در آن چیزهای دیگر هم وجود دارد.
وی در این گفتوگو از تجربیات و نظرات خود درباره سه کارگردان سینما (ملاقلیپور، پوراحمد و جمال شورجه) سخن است.
سلطانی در این باره بیان داشت: پوراحمد در عین صداقتی که دارد بسیار جسور است و در نهایت فرزانگی بر کارش مسلط بوده و حرفش را میزند. ملاقلیپور فرد شلوغی بود که همه فریادش برای گوشهای کر بود، صداقت خاص خود را داشت و دلم برایش خیلی تنگ شده است. جمال شورجه نیز کارگردانی آرام است که در نهایت آرامش خود فیلم «حماسه مجنون» را خلق کرد.
بنابر گزارش روابط عمومی برنامه «هفت»، بخش دیگر این برنامه، گفتوگو با «علیرضا رئیسان» کارگردان درباره وضعیت سینمای اجتماعی ایران بود. در این نشست رئیسیان با اشاره به سینما به عنوا ابزاری با جایگاه ویژه، بیان داشت: بعد از پیروی انقلاب و در سالهای 1363 تا 73 سینمای ایران بار دیگر متولد شد. این سینما رفتهرفته شکل گرفت و سینمایی که گرایش تجاری و عامهپسند داشت به سینمای مطلوب تبدیل شد اما حمایتهای دولتی رفته رفته تاثیر خود را بر این سینما گذاشت.
وی در ادامه تصریح کرد: به طور حتم سینمای سوبسیدی و حمایتی نوعی رانتخواری را به وجود میآورد که باعث میشود عدهای برای رسیدن به مرکز قدرت هر کاری انجام دهند و این نوعی انحصارطلبی را به وجود میآورد. سینما هنر صنعتی است که از یک سو تماشاگر به آن پول میدهد و از سوی دیگر این سینما شاخصهای فرهنگی خود را دارد.
این کارگردان تاکید کرد: همزمان که دولت متولی فرهنگ بود، یک سری از نهادها و ارگانهای دولتی نیز شروع به تجمیع قدرت کردند که این نهادها کمپانیهای شبهدولتی هستند مانند حوزه هنری، شهرداری، بنیاد شهید و .. که تقریبا 11 سازمان این قدرت را دارند که میتوانند تولید، پخش داشته باشند و سینماهای اکران را هم در اختیار بگیرند.
رئیسیان بیان داشت: یک عده در سینما حضور دارند که برای رسیدن به مقصد کوتاهترین راه را انتخاب کرده و وارد این قدرتهای میشود و جذب آنها شده و برای تولید فیلم آنها، موفقیت یا عدم موفقیت در ایران و گیشه سینما و حتی جشنوارههای داخلی و خارجی کسی پاسخگوذنیست. همین مراکز قدرت باعث یک نوع بیعدالتی میشوند که اگر در عرض سینما اجتماعی نگاه کنیم، این امر دیده میشود. عدهای هستند که از این رانتها استفاده کرده و با فشار بر مدیران در حفظ قدرت، بیبرنامهگی را رواج میدهند که از این بیبرنامگی بهره خود را برده و میبرند.
این کارگردان معتقد است که نظارت مزاحم دیگر نهادها و رانتخوایی سینمای ایران را به قهقرا میبرد.
وی با بیان این مطلب که در حوزه سینمای اجتماعی نیز وظیفه سینماگر طرح پرسش است نه ارائه راهکار، ادامه داد: در این میان نقد اجتماعی توسط سینماگر انجام میشود که ممکن است با تلخی همراه باشد و این مراکز و پدیدههای قدرت نمیتوانند هر یک جداگانه درباره فیلم سیاستگذاری کنند چرا که سیاستگذار وزارت ارشاد است.
این کارگردان گفت: پایبندی به ارزشها را قانون سینما باید تعیین کند و اگر هر نهادی به جز نهاد موظف کار سیاستگذاری و ممیزی پنهان را داشته باشد، وضعیت سینما خوب نخواهد بود.
وی در ادامه افزود: در تمام دنیا ممیزی وجود دارد اما شکل اجرایی آن متفاوت است و در ایران نیز قانون باید ملاک باشد. هنگامی که وزارت ارشاد مجوز تولید و پخش میدهد از مجرای قانون عبور شده و این که سازمانهای دیگر به صورت پنهان ممیزی انجام دهند این بسیار برای سینمای ایران خطرناکتر است.
وی سپس با اشاره به تولیدات حوزه هنری گفت: اگر حوزه هنری خود را مرجع میداند، الگو سازی داشته باشد چرا در این مدت فیلمی نساخته است.
وی درباره رسیدگی کمیسیون فرهنگی مجلس به سینما نیز گفت: سینما و فوتبال مردمی هستند و کسانی که میخواهند دیده شوند، به یکی از این دو گرایش مییابند. کمیسیون فرهنگی مجلس باید بر این امور نظارت داشته باشند و متاسفانه نظارت را از وظایف خود حذف کرده است. اگر دولت بتواند در تولید تنها وجه نظارتی داشته باشد، به طور حتم سینمای ایران موفق است.
کارگردان فیلم «چهل سالگی» به تعطیلی خانه سینما نیز اشاره کرد و یادآور شد: بزرگترین اشتباه دولت، تعطیلی خانه سینما بود اما در این میان کسانی بودند که زمینهساز این تعطیلی شدند و به نظرم پشت همینها سیاستهایی وجود دارد. بدترین آفت این است که متاسفانه برخی از همکاران در پشت این حاشیه و جنجالها نقش اساسی دارند و برخی از دوستان سینمایی وارد مسائل سیاسی شدند. اگر این وضعیت ادامه یابد، از یک سو سینمای ما تجاری میشود و از سوی دیگر دولتی و در این میان سینمای اجتماعی و تاثیرگذار ما از بین خواهد رفت.
بر اساس این گزارش، گفتوگو با «محمدرضا عباسیان» دبیر سیویکمین جشنواره فیلم فجر درباره تعیین دبیران جشنوارهها و اثرات تغییر پیدر پی دبیران صورت گرفت.
یکی دیگر از بخشهای این هفته، گفتوگوی تلفنی با «حمزهزاده» معاون هنری حوزه هنری درباره عدم اکران شش فیلم در سینماهای حوزه هنری بود. حمزهزاده دراین باره بیان داشت: اتاق فرمان سینمای ایران در دست وزارت ارشاد است که هر قصوری به گردنش خودش بوده و هر افتخاری نیز به نام آنهاست اما از دید حوزه، شورای صنفی نمایش پافراتر از وظایفش میگذارد. با کلیت سینما مخالف نیستیم اما چطور میشود که تمام فیلمهای ساخته شده در یک جا قرار است اکران شود. این فیلمها با مضامین که ما قبول داریم مخالف است و حوزه آنها را اکران نمیکند.
وی ادامه داد: در این زمینه هیچ تفاهمنامهای امضا نشده است و حوزه هنری حرف حق را زده و هزینه آن را میپردازد.
همچنین دیدار با «داریوش اسدزاده» از بازیگران قدیمی سینما و تلویزیون از دیگر بخشهای این هفته برنامه هفت بود.گفتگو با «سعید رجبیفروتن» سخنگوی سازمان سینمایی کشور درباره آخرین خبرها از مجوز پروانه تولید و نمایش، گفتوگو با «حسین ملکی» مدیر فیلمبرداری که در یک تصادف مصدوم شده از دیگر بخشهای برنامه هفت بود.
پایان پیام/
نظر شما