حامد پورشعبان، مسئول واحد آفرینش های ادبی حوزه هنری گیلان با بیان این مطلب به خبرنگار شبستان گفت: نخستین چاپ فرهنگ گیلکی به کوشش دکتر منوچهر ستوده در بهمن ماه سال 32 توسط نشریه ایرانشناسی منتشر شد و پس از آن نزدیک به شش دهه تجدید چاپ نشد.
وی نایابی این اثر و عدم دسترسی آسان پژوهشگران به آن را از دلایل عدم چاپ کتاب دانست و افزود: از این رو کتاب فرهنگ گیلکی با حمایت حوزه هنری گیلان و همت نشر فرهنگ ایلیا امکان تجدید چاپ یافت.
پورشعبان ادامه داد: دکتر جهاندوست سبز علیپور و بهرام کریمی به ترتیب بازخوانی نخست اثر و نمونه خوانی و ویرایش چند باره این کتاب را برعهده داشته اند.
وی با اشاره به اهمیت چاپ کتاب فرهنگ گیلکی گفت: گویش های هر منطقه به طور بالقوه، پتانسیل گسترده کردن زبان معیار را در خود دارند و با توجه به دایره واژگانی متفاوت از زبان معیار ،گاه می توانند منبع تغذیه ای برای آن محسوب شوند.
مسئول واحد آفرینش های ادبی حوزه هنری گیلان افزود: امروز توجه به خرده فرهنگ ها در آثار ادبی و هنری اقبال عام تری یافته است تا جایی که تلاش می شود آثار داستانی، شعری و سینمایی رنگ و لعابی محلی به خود بگیرند و با بهره گیری از گویش ها و فضاهای بومی، شکل تازه تری از خود ارائه کنند.
وی با تاکید بر حفظ گویش های بومی تصریح کرد: سنت های صحیح و عرف و عادات منطقه ای از طریق گویش های بومی محفوظ می ماند بدین جهت گویش های محلی باید حفظ و نگه داری شوند چرا که صرف نظر از حفظ تنوع زبانی جامعه، موجب تداوم آیین ها، سنت ها و رسوم معقول و صحیح بومی و منطقه ای خواهد شد.
پور شعبان با بیان اینکه گویش های بومی به عنوان منبع عظیمی از واژگان، اصطلاحات، تعابیر و ضرب المثل ها که به طور بالقوه برای بقای زبان معیار ضروری است را حفظ می کند، افزود: یکی از راه های ثبت گویش ها از منظر علمی، جمع آوری و تدوین واژگان آن است.
وی خاطرنشان کرد: واژه نامه گیلکی دکتر منوچهر ستوده اولین واژه نامه گویش گیلکی است که می تواند منبعی مناسب برای پژوهشگران باشد.
مسئول واحد آفرینش های ادبی حوزه هنری گیلان بیان کرد: استاد ستوده، گیلانی نیست اما بیش از 12 سال در گیلان به تدریس، تحقیق و پژوهش پرداخته است از این رو حوزه هنری گیلان به پاس زحمات ایشان این واژه نامه را مجددا به چاپ رسانده است.
پایان پیام/
نظر شما