به گزارش خبرگزاری شبستان از اصفهان، برنامهسازی برای کودکان در گستره جهان و با شرایط بومی و فرهنگی خاص هر منطقه ،از مقولههایی است که به ذوق و خلاقیت بصری زیاد و دقیقی، برای جذب این مخاطب پرانرژی و کمتمرکز نیاز دارد.
شکل گیری جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان از اقدامات موثر در تولید و نمایش آثار سینمایی مربوط به کودکان است که امسال بیست و ششمین دوره آن از" 17 تا 21 مهر" در اصفهان برگزار شد.
مینو فرشچی، نویسنده فیلم کودک و نوجوان در این زمینه به خبرنگار شبستان گفت: فیلمسازان عرصه کودک ما طی سال های گذشته بیش از آنکه برای کودکان فیلم بسازند، برای بزرگسالان فیلم ساختهاند.
این نویسنده کودک و نوجوان در مورد ساختههای عرصه کودک و نوجوان نیز بیان می دارد: ساختههای ما به گونهای است که انگار ما بچگی نکردهایم و میخواهیم به بچههایمان بگوییم که زودتر بزرگ شوند.
وی افزود: متاسفانه به همین دلیل است که تعداد فیلمهایی که ما برای کودکان میسازیم، اندک است و حتی فیلمهای کودکان ما تبدیل به فیلمهایی شدهاند که بزرگسالان آنها را دوست دارند.
احمد شعبانی، روانشناس کودک در ادامه این گفتگو به خبرنگار شبستان اظهار داشت: در سالهای اخیر به خصوص سالهای پس از جنگ تحمیلی، گرایشهای تجاری بر روی سینمای کودک سیطره افکنده است و به دلیل وجود گرایشهای تجاری، سینمای کودک نتوانسته است به ایده آلهای مورد نظر دست یابد که این موضوع در دراز مدت سبب بروز مشکل در تکنیک فیلم کودک خواهد شد.
شعبانی بر این باور است که به دلیل اینکه انقلاب ما دارای بعد فرهنگی نیز بوده بعد از انقلاب برخی ازکارگردانان ایرانی چه در زمینه کودک و چه در زمینه سینمای کودک گرایش مثبت نشان دادند و در حال حاضر کارگردانها به دنبال رعایت مطابقت فیلمهای خود با روانشناسی کودک هستند.
شعبانی افزود: اگر اعتقاد به پیشرفت سینمایمان داشته باشیم باید برای فیلم، کانونهای موضوعی به وجود بیاوریم و به نظر من اصفهان به دلیل قرار گرفتن در مرکزیت کشور، وجود تجهیزات، رسانههای قوی و سالنهای سینمایی با کیفیت میتواند یک کانون موضوعی خوب برای جشنواره فیلم کودک باشد.
احمد پدرام، روانشناس کودک نیز معتقد است فیلم هایی که برای کودکان ساخته می شود باید مختص آنها باش ، به طوری که به دنیای آنها وارد شده و بر اساس فکر و خیال آنها ایده پردازی کند.
وی معتقد است امروزه سینمای کودک و روان شناسی کودک از هم فاصله زیادی دارند و این فاصله در فیلم های جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان نیز مشهود است.
به گفته این روان شناس کودک، بکارگیری تکنیک های سینمایی برای ساختن فیلم کودک به تنهایی کافی نیست و با حضور چند کودک در یک فیلم، نمی توان فیلم را متناسب برای کودکان دانست.
پدرام ادامه می دهد: نباید به سینمای کودک فقط به عنوان سرگرمی نگاه کرد، چرا که فیلم هایی که کودکان می بینند با شخصیت و رشد آنها در ارتباط است و کودکان با همانند سازی با شخصیت های فیلم در غم و شادی خود از فیلم ها بهره می گیرند.
پایان پیام/
نظر شما