به گزارش خبرگزاری شبستان، گزیده سرمقاله های امروز 8 مهر به شرح زیر است:
کیهان:
روزنامه کیهان در یادداشت امروز خود با عنوان فرمول 92 به قلم حسام الدین برومند به تحلیل نگاه توطئه آمیز دشمنان جمهوری اسلامی به انتخابات ریاست جمهوری در خرداد 92 پرداخته است که در بخشی از آن می خوانیم:
شواهد و قرائن به وضوح نشان می دهد نگاه توطئه آمیز دشمنان جمهوری اسلامی به انتخابات ریاست جمهوری در خرداد 92 معطوف شده است.
آنچه این فضا را روشن می کند تلاش ها و تحرکات دشمن در فاصله کمتر از هشت ماه به انتخابات است.
البته پروژه دشمن برای انتخابات سال آینده در حالی است که تجربه انتخابات مجلس نهم در اسفند سال گذشته را نیز پیش روی دارد.
نکته جالب اینجاست که دشمن هفت، هشت ماه مانده به انتخابات مجلس نهم، طرح ریزی ها و تحرکاتش را بصورت سازماندهی شده کلید زد تا در فرصت باقی مانده به اهداف مورد نظرش دست بیابد ولی طرفی نبست.
اکنون نیز برنامه ها و اقدامات دشمن برای انتخابات در پیش روی از پرده برون افتاده و کافی است تا شرایط فعلی با چشم انداز انتخابات مورد رصد دقیق و واکاوی عمیق قرار بگیرد.
برای اینکه تصویری شفاف از تحرکات و سناریوهای دشمن داشته باشیم چه باید کرد؟ پاسخ بخشی از این پرسش مبنایی و کلیدی به انتخابات سال 90 برمی گردد. همچنانکه دشمن و جبهه استکبار بدون شک از تجربه ناکامی و شکست در انتخابات اسفند 90 و حتی پیش تر انتخابات حساس سال 88 استفاده خواهد کرد، ما نیز در سوی مقابل باید از تجربه موفقیت آمیز و عبور از آن شرایط خطیر بهره ببریم.
رسالت:
روزنامه رسالت در سرمقاله امروز خود با عنوان راهبردهای انتخابات آینده به قلم محمد کاظم انبارلویی به تحلیل انتخابات 92 پرداخته است که در بخشی از آن می خوانیم:
انتخابات سال 92 یک انتخابات سرنوشت ساز برای کشور است. برای اولین بار همزمان دو انتخابات برگزار میشود و مردم نوع چینش دو نهاد مردمی و انتخابی را با رای مستقیم خود تعیین میکنند.
مردم از یک سو با انتخاب رئیس جمهور فصل جدیدی از اجرا را در دهه چهارم انقلاب تجربه می کنند و از سوی دیگر با گزینش نمایندگان خود در شوراها در کف مدیریت کشور نقشآفرینی مینمایند.
مقام معظم رهبری همانطور که وعده داده بودند در خصوص اهمیت انتخابات آینده و وظایف مردم و مسئولان در سفر به خراسان شمالی مطالب مهمی را فرمودند که با بازخوانی سخنان مقام معظم رهبری در دیدار مردم شیروان و نیز بسیجیان میتوان راهبردهای انتخابات آینده را دریافت کرد.
1- اولین راهبرد انتخابات آینده این است که فضای سیاسی کشور باید آرام و عاری از جنجال آفرینی باشد تا مردم بتوانند در محیطی آرام، آزاد و مطمئن منتخب خود را تعیین کنند.لذا مقام معظم رهبری فرمودند: " مسئولان مانع جنجال سیاسی در کشور شوند و قوای کشور مراقب باشند بدخواهان آرامش را برهم نزنند".
وطن امروز:
روزنامه وطن امروز در سرمقاله امروز خود با عنوان نقشه راه تمدن اسلامی از خراسان به قلم سید عابدین نورالدینی به تحلیل تمدن اسلامی در بیانات مقام معظم رهبری پرداخته است که در بخش از آن آمده است:
برآیند فرمایشات رهبر انقلاب در استان خراسان شمالی چیست؟ چه کسی میتواند با استفاده از مجموعه سخنرانیهای ایشان در این سفر به ارائه یک مجموعه مستند و دقیق بپردازد؟ الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت چرا با تبیین تمدن نوین اسلامی ممتد شد؟ کلیدواژههای ابداعی و نشانهگذاری واژگان در راهبردیترین تاملات را آیا میشود در مجالی اندک و با نگاهی فرانگر فهم کرد؟ تناسب تبیین و تشریح موضوعات «محور مشترک» با مستمعین را چگونه میتوان در قالب یک مجموعه معرفتی تجسم کرد؟ اساسا منشور عقیدتی- سیاسی رهبر انقلاب در سفر خراسان شمالی را کسی دانسته است؟ در دیدار روحانیون، چشمانداز تمدن نوین مسلمانی با کدام تبشیر و تنذیر تشریح شد؟ کدام ضرورتهای الگوی اسلامی هشدار درباره رسوخ سکولاریسم را واجب کرد؟ تلنگرها را همه فهم کردهاند؟ بخش حقیقی تمدن نوین اسلامی چرا با گزارههای ملموس گوشزد شد؟ ضرورت الگوسازی برای سبک زندگی مسلمان متمدن امروزی ناشی از تامل در کدام نظرگاه است؟ در حوزه سیاست روز چرا موضوع «فتنه» دائما مورد اشاره قرار گرفت؟ «الگوی خسته» تا کجا زیست نوین مسلمانی را برمیتابد؟ ثبات سیاسی چگونه محقق میشود؟ و از همه مهمتر، اصالت بخشیدن به رقابت ولو با وجود اختلافات ریشهای و توجه دادن به شیطان اکبر را چطور میتوان با منافع سیاسی و قبیلهای همخوان کرد؟
تهران امروز:
روزنامه تهران امروز در سرمقاله امروز خود با عنوان همبستگی مقابل تحریمها به قلم اسماعیل کوثری به تحلیل وحدت در مقابل تحریم پرداخته است که در بخشی از آن می خوانیم:
در رابطه با مذاکرات هستهای، این یک واقعیت غیرقابل انکار است که ما هرگز از مذاکره عقب نکشیدیم.این غربیها بودند که به طرق مختلف سنگ اندازی کردند و مانع تراشیهای بیدلیل طی روزهای اخیر تشدید شده است. زیرا آنها بهدنبال تبعیت جمهوری اسلامی ایران از برنامههای خود هستند ولی ما تابع قانونی هستیم که خود آنها بر اساس توافقنامه ان پی تی تدوین کردند. بر همین اساس است که ما خواهان تداوم مذاکرات در شرایط دوسویه و برابر هستیم و نه صرفا گفتوگو بر طبق مطالبات یکجانبه غرب. اعمال تحریمهای جدید نشان میدهد که اتحادیه اروپا در مذاکرات هستهای صداقت نداشته است. آنان مدعی بودند که قصد مذاکره داشته و از این طریق میخواهند به نتایج مثبت برسند اما این اقدام اخیر آنان پوشالی بودن تعهداتشان را نشان داد. جمهوری اسلامی ایران طی این مذاکرات پیشنهاد داده بود که مسئله تحریم یکی از ابعاد گفتوگوها باشد اما کشورهای 1 + 5 نشان دادند که مذاکرات را برای اهداف دیگری دنبال میکنند.
جمهوری اسلامی ایران طی سالیان گذشته در قبال این تحریمها آبدیده شده و قطعا از این دور جدید تحریمها نیز عبور خواهد کرد اما متضرر اصلی کشورهای غربی خواهند بود. در همین راستا سخنان مدبرانه رهبری مبنی بر اینکه ما هرگز از مذاکرات عقب نشینی نمیکنیم و تمام سنگ اندازیها از طرف دولتهای غرب است، تاییدکننده این موضوع است. چنین استنتاج میشود که آنها بهخاطر مسائل هستهای نیست که هر روز از تحریمهای جدید خود رونمایی میکنند زیرا بحث تحریمها، یک بحث جدیدی در روابط ما با آنها نبوده است بلکه از اول انقلاب با این وضیعت آشنا بودهایم.
جمهوری اسلامی:
روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز خود با عنوان جایزه صلح برای جنگ افروزان به تحلیل اعطای این جایزه به اتحادیه اروپا پرداخته است که در بخشی از آن می خوانیم:
پس لرزههای تصمیم سیاسی و غیرمتعارف "بنیاد نوبل" مبنی بر اعطای جایزه صلح سال جاری به اتحادیه اروپا، در خود کشورهای اروپائی و برای مرتکب شوندگان این خطا مشکل ساز شده است.
شهر "اسلو"، مقر "بنیاد نوبل" روز شنبه شاهد نمایشی مضحک و عجیب بود که نه تنها جهانیان را به شگفتی واداشت بلکه برای مردم خود اروپا نیز عجیب و غیرمنتظره بود. "اتحادیه اروپا" که در اکثر جنگها و درگیریها در اقصی نقاط جهان به گونهای دخالت داشته و دارد به عنوان یک نهاد صلح طلب جایزه نوبل را دریافت کرد.
به نظر میرسد اعطای جایزه نوبل برمبنای سیاسی، رویهای شده است تا دست اندرکاران جایزه به اصطلاح نوبل برای تطهیر چهره جنایتکاران و مجرمان سیاسی و رهبران و نهادهای مسئلهدار جهان، از آن استفاده کنند. به جرأت میتوان گفت در چند دهه اخیر بسیاری از مواردی که جایزه نوبل به آنها تعلق گرفته، ویژگی مورد نظر "آلفرد نوبل"، بانی جایزه صلح نوبل را نداشتهاند. زمانی که جایزه صلح نوبل به افرادی همچون "مناخیم بگین" صهیونیست که بانی فاجعه قتل عام دیر یاسین و یا "اسحاق رابین" دیگر صهیونیست جنایتکار و پس از آن، شیمون پرز قاتل صدها کودک و مرد و زن فلسطینی تعلق میگیرد، قطعاً نام این جایزه را نمیتوان جایزه صلح خواند بلکه باید آن را پاداشی برای جنگ افروزان و جنایتکاران نامید.
پایان پیام/
نظر شما