خبرگزاری شبستان: هر سال می‌گذرد و در چنین روزهایی مدارس به تکاپو می‌افتند و با ارسال نامه‌هایی خانواده‌ها را به پیوند با مدارس فرا می‌خوانند. روزهایی که حال و هوایی تشکیل و تقویت انجمن‌های اولیا و مربیان و به کار گیری راه‌هایی جهت ارتباط میان خانه و مدرسه به شدت گرم می‌شود و افسوس به یک هفته نرسیده تمام آمال و آرزوهای شکل گیری آرزوی دیرینه پیوند اولیا و مربیان به سراب دیگری تبدیل می‌شود که تا روزهای اینچنینی سال آینده همچنان وعده سیراب کردن دانش آموزان نیازمند ارتباط خانه و مدرسه را نوید می‌دهند.
سنگ بنای اولیه انجمن‌های اولیا و مربیان
اولین سنگ بناهای ارتباطی خانه و مدرسه در تاریخ نهم آبان ماه 1326 در ایران بنا نهاده شد و بر اساس آن مقرر شد تا انجمن‌های خانه و مدرسه در هر آموزشگاه با انتخاب شش تا هفت نفر برای مدارس ابتدایی و هشت تا چهارده نفر برای دوره متوسطه از اولیا دانش آموزان، رئیس یا مدیر آموزشگاه و نماینده معلمان تشکیل شود. انجمنی که نخستین پله‌ها برای تقویت آموزش و پرورش در ایران برای رسیدن به منزل جامعه‌ای پرورش یافته بود.
پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، بر اساس لایحه قانونی 18 اسفند ماه سال 1358 که به تصویب شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران رسیده بود مقرر شد تا دور جدید فعالیت این تشکیلات به نام انجمن اولیا و مربیان در مدارس آغاز گردد.
انجمن اولیا و مربیان پلی از خانه تا مدرسه
یکی از اصلی‌ترین اهداف تشکیل انجمن‌های اولیا و مربیان ایجاد ارتباط نزدیک‌تر بین دو کانون اصلی تربیت و آموزش کودکان و نوجوانان بود تا از این طریق زمینه پرورش جوانانی آگاه، مستعد، توانمند و دانش پژوه پدید آید.
متاسفانه آنچه که امروز در تار و پود زندگی پر مشغله خانواده‌ها رنگ تاریکی به خود گرفته و به سایه سیان فرو رفته ارتباطی است که فراموشی آن نتایجی منفی در فرآیند رشد و تربیت فرزندان بر جای خواهد گذاشت.
بدون شک آنچه که از دیرباز در فرهنگ ایران اسلامی شکل گرفته است، نامگذاری مدرسه به عنوان خانه دوم هر کودک و نوجوانی است اما اینک میان خانه اول تا منزل دوم فاصله‌ای پدید آمده که شکاف میان این دو تجربه‌ای ناخوشایند به دنبال خواهد داشت.
همواره نباید این نکته فراموش شود که تعلیم بدون تعلم آن گونه که باید ثمربخش نیست و آموزش در کنار پرورش است که هویتی معنادار پیدا می‌کند و این ساختار بدون تشکیل و تقویت انجمن‌هایی با حضور عوامل خانه و مدرسه در تشکیلاتی به نام انجمن اولیا و مربیان امکان پذیر نیست.
ابزارهای و روش‌هایی که خانواده و مدرسه برای تعلیم و تربیت فرزندان به کار می‌گیرند در موارد بسیاری از هماهنگی و تعامل لازم برخوردار نیستند و تشکیل انجمن اولیا و مربیان با تعیین سازوکارهایی مناسب و باعث خواهد شد تا شکاف میان خانه و مدرسه بیش از پیش کاهش پیدا کند.
حضور اولیا دانش آموزان در کنار مربیان و معلمان مدرسه چنین حسی را در بین فرزندان پدید می‌آورد که همواره میان آنچه که در مدرسه انجام می‌دهند و آموزشی که خانه می‌بینند تفاوت چندانی وجود ندارد و این نگاه مراقبتی والدین در مدارس و مربیان در منازل را تقویت می‌کند.
حضور مستمر والدین در مدرسه باعث خواهد شد تا روحیه اجتماعی دانش آموزان و آمادگی برای حضور در جامعه بر اساس تعامل جمعی افزایش پیدا کند و این امید به لطف انجمن‌های اولیا و مربیان فراهم می‌شود و از اختلال‌های روحی و روانی احتمالی در بین فرزندان جلوگیری کند.
امکان رشد شخصیت مثبت فرزندان با ارتباط والدین و معلمان
آنچه که در تعیین شخصیت و ساختار ذهنی و فردی کودکان و نوجوانان موثر خواهد بود آموزه‌هایی است که در طول این سنین به آنها آموخته می‌شود، آموزه‌هایی که بدون ارتباط خانه و مدرسه رفتار دوگانه و شخصیتی متزلزل را پدید می‌آورد. بر این اساس شکل دهی رفتار و شخصیت آینده فرزندان و همچنین حفظ تعادل روحی و شخصیتی دانش آموزان بدون ارتباط نزدیک و مستمر خانه و مدرسه امکان پذیر نیست.
حضور فرزندان در محیط خارج از خانه و مدرسه همواره با برخی تهدید‌های رفتاری و اجتماعی همراه است. تهدید‌های که با آموزه‌های دینی و اخلاقی خانه و مدرسه هم‌خوانی ندارد. بنابراین برای حفظ آنچه که از سوی اولیا و معلمان به فرزندان آموزش داده می‌شود، نیازمند تقویت این حوزه‌ها با تشکیل انجمن اولیا و مربیان است.
یکی از راهکارهای موثر در تربیت فرزندان آگاهی اولیا و مربیان مدرسه از نوع آموزه‌ها در خانه و اطلاع خانواده‌ها از نحوه تربیت‌ها در مدرسه است که این عامل باعث افزایش و ارتقا سطح آموزش، اخلاق و آموزه‌های دینی فرزندان می‌شود.
حضور و مشاوره‌ای مستمر با حضور والدین و معلمان
مشاوره مستمر میان خانواده و مدرسه باعث خواهد شد تا محیط آموزشی و خانوادگی ماهیتی مشابه با یکدیگر پیدا کنند و حضور والدین در مدارس به نوعی احترام متقابل خانه و مدرسه به وجود آورد که پیامد آن در احترام فرزندان به معلمان چنادن بدون تاثیر هم نخواهد بود.
آنچه که گفته شد تنها قطره‌ای از دریای مواهبی است که تشکیل، تقویت و استمرار جلسات انجمن‌های اولیا و مربیان به دنبال خواهد داشت.
با تدوین قوانین و مقررات کاربردی و عملی می‌توان زمینه را برای رشد جایگاه انجمن‌های اولیا و مربیان فراهم آورد و اهمیت این انجمن را بیشتر از گذشته نشان داد.
پایان پیام/
نظر شما