به گزارش خبرگزاری شبستان، ناصر پلنگی در این مراسم که روز جمعه پنجم آبان با حضور هنرمندان و اهالی فرهنگ در گالری خاورمیانه برگزار شد، اظهار داشت: این نمایشگاه می‌تواند آغاز حرکتی نو در هنر معاصر ایران باشد؛ آغاز فعالیت گروه فتومدیا پینتینگ که امروز در این نمایشگاه با موضوع «تروما» شاهد آن هستیم.
وی درباره عنوان نمایشگاه توضیح داد: «تروما» یک پدیده در هنر معاصر و پست مدرن جهان است و به زبان ساده، می‌توان گفت خاطراتی است که هر یک از ما از زندگی شخصی خود یا حوادث تاریخی داریم. صحنه‌هایی که در طول زندگی برایمان اتفاق افتاده؛ از مسائل کاملا شخصی و خانوادگی تا مسائل اجتماعی و تاریخی. این خاطرات تاثیرگذار در روح، روان و ذهن ما، «تروما» نامیده می‌شود.
این هنرمند پیشکسوت ادامه داد: بخشی از هنر معاصر امروز جهان به‌ویژه در امریکای جنوبی، آفریقای جنوبی، فلسطین، کشورهای خاورمیانه و تمام کشورهایی که به‌گونه‌ای درگیر بحران‌اند، در این حیطه می‌گنجد؛ از رویدادهای خیابانی گرفته تا صحنه‌های جنگ. از این رو برخورد یکباره 120 موشک به دزفول در جنگ تحمیلی ایران و عراق و آوارگی مردم این شهر یک تروماست. علاوه بر آن، حوادثی کاملا ساده و خاطراتی که تاثیرات مخرب و گاه حتی مثبت به‌‌جای می گذارد، گاه حتی کتک خوردن یک بچه از مادرش می‌تواند یک تروما باشد.
وی با اشاره به انتقال این تروما از دریچه هنر و میزان تاثیرگذاری آن، گفت: در هر حال، امروزه با استفاده از این سلول کوچک (اثر هنری)، یک تاریخ را درک می‌کنند. یعنی اگر هنرمندی خاطره‌ای از دوران مدرسه‌اش را به واسطه عکسی از دوران کودکی‌اش در کنار تصویری از پرونده تحصیلی‌اش در یک اثر نمایش دهد و فقط زیرش بنویسد «ناظم به من گفت»، این یک تروماست؛ یعنی آن‌چه دنیای معاصر از برخورد با این تصویر درک می‌کند، این است که در فضای اجتماعی آن فرد چه چیزی در جریان است و از آن‌جا که این بازنمود فضای اجتماعی از زبان یک شخص (هنرمند) است و نه از زبان رسانه‌هایی که قطعا هر یک جهت‌گیری خاص خود را دارند، جهان معاصر از این جزء، یک کلیت را باور می‌کند.
پلنگی درباره اعضای گروه نیومدیا و هنرمندان نمایشگاه «تروما» اظهار داشت: هر یک از هنرمندان این مجموعه، در آثارشان به تروماهای بین‌المللی، خاطرات جهانی و پدیده‌ها و بحران‌های بین‌المللی و یا فضای زندگی فعلی خودشان در ایران و خاورمیانه توجه داشته‌اند. این نمایشگاه حاصل یک ورک‌شاپ تئوری و عملی است که در طول سه جلسه از حدود شش ماه پیش شکل گرفته است.
وی خاطر نشان کرد: این حرکت قرار است از طریق این هنرمندان جوان تدوام یابد. این گروه هنرمندان هریک خود استادند و شاگردان زیادی دارند. برخی اهل قلم‌اند و می‌نویسند، برخی تدریس می‌کنند و خود صاحب کرسی‌های فرهنگی هستند و تحصیلات بالایی در زمینه هنر دارند. من افتخار می‌کنم که در طول این کارگاه‌ها انتقال تجربه میان ما اتفاق افتاد و معتقدم، این یک جهش گروهی بود.
این هنرمند با تاکید بر تداوم این جریان گفت: به نظرم از برخی از این آثار می‌توان در مقیاس بین‌المللی دفاع کرد و بسیاری از آنها را می‌توان به بینال‌های بین‌المللی فرستاد. من کمابیش روی جریانات موجود در بازار هنر جهان اشراف دارم و امیدوارم این حرکت تداوم یابد. نمایشگاه بعدی این گروه، در ابعاد بین‌المللی برگزار خواهد شد و برخی از آثار این نمایشگاه نیز در نمایشگاهی خارجی به نمایش گذاشته می‌شود تا از فرهنگ و هنر ایران آبروداری کند.
پلنگی اظهار داشت: یکی از مهم‌ترین برنامه‌های گالری خاورمیانه، حمایت از هنرمندان آوانگارد است تا با ایده‌های نو و اندیشه‌های هنری در این مجموعه حضور یابند و تجربیاتشان را به یکدیگر منتقل کنند. این حرکت در شیراز نیز آغاز شده و هفته آینده برای برپایی کارگاه‌ها در شیراز خواهم بود. در آن نمایشگاه نیز قرار است عکس‌های قدیمی عشایر فارس و زورخانه‌های قدیمی شیراز تبدیل به آثار هنری شود و امیدوارم این جریان به‌زودی در دیگر شهرها نیز تداوم یابد.
وی تاکید کرد: تمام عکس‌های قدیمی صندوقچه‌های مادربزرگ‌ها می‌تواند به مجموعه تاریخ هنر معاصر ایران اضافه شود و این جریان می‌تواند بخشی از تاریخ هنر معاصر ایران را رقم بزند.
پلنگی در ادامه از روبینای 8 ساله، جوان‌ترین عضو گروه نیومدیا، خواست با حاضران سخن بگوید.
روبینا به خواندن قطعه شعری اکتفا کرد و پس از آن تینا کزازی، هنرمند 14 ساله این نمایشگاه درباره اثرش گفت: جنگ، خاطره ذهنی ناگواری است که در نسل‌ها جریان می‌یابد. لازم نیست آن را به چشم ببینی؛ بو، رنگ و دردش در جانت رسوخ می‌کند. هنرمند احساس می‌کند، بیش از آن‌که تجربه کند. و جنگ احساس تاریک ناامنی است که مثل دیوی تاریک و بی‌شکل تا ابد در ذهن می‌ماند.
بهار علیزاده، کارشناس نقاشی و از هنرمندان نمایشگاه «تروما» درباره این پدیده گفت: اثر هنری در گستره معنا شکل می‌گیرد و پیش از آن که به فرم تبدیل شود، خود در ذهن هنرمند، ترومایی است که در تداوم خلق، تکرار می‌شود؛ خواه این معنا کهن‌الگوی زن‌ستیزگی باشد، خواه بازتاب مدرنیته در لباس یک زن دوران پهلوی. در انتها این فرم اثر هنری است که ترومایی را به ترومای دیگر و تروماهای دیگر تبدیل می‌کند.
فروغ خوشنویس‌انصاری نیز اظهار داشت: مهم نیست که چگونه نقاشی می‌کنیم، مهم این است که چه چیزی را نقاشی می‌کنیم و چرا. تکنیک وابسته به دوران و دانش بشر از ابزار و مواد پیرامونش است. نقاشی دیجیتال، فتومدیا، بوم‌های پرینت‌شده و قلم و کاغذی به پهنای بیکران بیت‌ها و بایت‌ها، همسویی با جریان زمانه است؛ اما همه این‌ها در اصل دیدن و دریافت‌کردن تغییری ایجاد نمی‌کند. گالری‌‌ها، دعوت‌گاه نگاه‌ها هستند و نقاشی‌کردن و نقاشی‌دیدن در یک چیز خلاصه می‌شود و آن هنر خوب دیدن است.
وجیهه معمارپور، یکی دیگر از هنرمندان این نمایشگاه نیز اظهار داشت: ما همه طرح مبهمی از یک پازل بزرگیم که در میان یکدیگر گم شده‌ایم. انسان با وجود عظمتش، قربانی جهل و اسیر زندگی مادی است و از همان ابتدا وظیفه شیطان اغوا کردن آدم بود. حال آیا ما تاوان گناه خوردن یک سیب را پس می‌دهیم؟ گناهی که از ابتدای سفر آفرینش در این گرد کوچک خاکی، از نخستین پدر به نسل او منتقل شد! یا نه؟! هر کدام از ما چونان آدم و حوایی دیگر، از بدو تولد خلقتی متفاوت را تجربه می‌کنیم. ارائه مجموعه کار «اغواشدگان» برای من تلاشی بود برای کشف این راز؛ باشد که کورسوی این شمع کوچک، بتواند روشنی‌ساز باریکه‌‌راهی باشد که از دالان‌های تودرتو می‌گذرد.
همچنین مژده مهرآفرین در این نمایشگاه درباره اثرش گفت: تنها عشق حقیقت دارد. زندگی‌ام داستانی است که نه آغازی داشته و نه پایانی. همواره احساس کرده‌‌ام تکه‌ای از روایتی تاریخی بوده‌ام؛ نوشته‌ای که متن‌های قبل و بعد از آن وجود ندارد.
گفتنی است، نمایشگاه «تروما» تا 12 آبان ادامه دارد و علاقمندان می‌توانند همه‌روزه از ساعت 16 تا 20 از این نمایشگاه در گالری خاورمیانه واقع در خیابان آفریقا(جردن)، بن‌بست تور، پلاک 17 مراجعه کنند.
پایان پیام/
نظر شما