حجت الاسلام محمد صادق کفیل، استاد مرکز تخصصی مهدویت قم با اشاره به جایگاه مسجد و منبر در قیام عاشورا به خبرنگار شبستان گفت: قبل از حماسه عاشورا که حرکت امام حسین(ع) از مدینه و سپس از مکه آغاز شد امام نسبت به تبلیغ که در قالب خطابه و منبر صورت می گرفت، بی تفاوت نبودند و به کرات و در جاهای مختلف می بینیم که اقدام به موعظه و ارشاد مردم می کردند.
وی افزود: در مسیر حرکت به سمت کوفه نیز هر جایی را که امام نماز اقامه می کردند به ایراد سخن و خطابه نیز می پرداختند به طوری که حتی در شب و روز عاشورا نیز پس از نماز امام، سخنرانی های متعددی با سپاه دشمن داشتند که این نشان می دهد جایگاه خطابه و منبر قبل از واقعه عاشورا نیز بسیار مهم بوده است.
حجت الاسلام کفیل ادامه داد: پس از واقعه کربلا و شهادت ابا عبدالله الحسین(ع) و یارانش با خطبه خوانی امام سجاد(ع) در مسجد اموی، بسترسازی حمایتی از جریان عاشورا در مساجد شکل گرفت. در واقع می توان گفت، جایگاه اثرگذار مسجد و منبر در آن مقطع بیش از همه جا بود و در جریان تبلیغ دین از بستر مسجد به خوبی استفاده شد. خطبه های آتشین امام سجاد(ع) در مسجد آنچنان غوغا و ول وله میان مردم به پا کرد که چنین تاثیرگذاری در تاریخ بی سابقه بوده است.
وی با اشاره به اینکه بروز واقعه کربلا به دلیل شناخته نشدن جایگاه امام در جامعه بود، بیان کرد: در کربلا مردم به خوبی می دانستند که کسی که با او به جنگ برخاسته اند حسین بن علی و فرزند رسول الله(ص) است ولی شناختی نسبت به جایگاه حضرت نداشتند. امام سجاد(ع) و حضرت زینب(س) پس از واقعه کربلا تمام تلاششان در منابر و خطابه ها و سخنرانی هایشان در مساجد در این راستا بود که برای مردم تبیین کنند امام به چه معنا است و جایگاه امامت چیست.
این استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: وقتی امام سجاد(ع) در منبر می فرمایند: «انا مکه و مناها و زمزم و صفاها»؛ من مکه، زمزم و صفا هستم یعنی «نبی». خداوند در قرآن کریم می فرماید: مقصد حج و نماز شناخت نبی و امام است.
وی تصریح کرد: این بزرگواران به وسیله همین منابر و خطابه ها بود که جایگاه امامت را برای مردم تبیین کردند به گونه ای که مردم آرام آرام متوجه شدند که چه کسی کشته شده است. یک نفر یا 72 نفر کشته نشده است بلکه امام عالم هستی کشته شده است این جا است که می بینیم، مساجد و منابر در روشنگری و تبیین چقدر تاثیرگذار بوده است.
حجت الاسلام کفیل اذعان کرد: در کربلا مردم دچار جهل شده بودند به گونه ای که حب دنیا قوه عقل آنها را کور کرده بود، روشنگری های امام سجاد(ع) و حضرت زینب(س) قوه عقل انسان ها را شکوفا کرد زیرا که جامعه اگر عاقل باشد رهرو امام می شود. لذا در عصر ظهور هم امام زمان(عج) برای آنکه مردم به سمت حضرت جذب شوند، زمینه شکوفایی عقل ها را فراهم می کنند.
این استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به اینکه در حال حاضر هم برای ادامه دادن راه امام حسین(ع) و تبیین وقایع عاشورا باید ار مساجد استفاده کنیم، اظهار کرد: عزاداری هایی پا برجا و مطابق دین است که سبک و سیاق راه امام حسین(ع) در آن مطرح و انسش با مساجد زیاد باشد. محور جلسات عزاداری امام حسین(ع) باید براساس مکانی به نام مسجد باشد و براساس معرفت شکل بگیرد در واقع ترکیب مکانی و بحثی در این ایام بسیار مهم است.
وی با بیان اینکه زمانی عزاداری، معنا پیدا می کند که همراه آن معرفت و شناخت باشد، خاطرنشان کرد: این شناخت و معرفت در منبر و خطابه شکل می گیرد یک یارحسینی که با معرفت باشد از هزاران یار حسینی که کم معرفت باشد ارزشش بیشتر است.
این استاد حوزه و دانشگاه گفت: مسیر سخنرانی و سینه زنی نباید جدا از هم باشند. هردوی اینها دو قطب مراسم عزاداری هستند جای هر دو آنها هم مسجد است در واقع عزاداری واقعی در مسجد رقم می خورد.
حجت الاسلام کفیل ادامه داد: در سیره نبوی و ائمه اطهار(ع) عزاداری، مکانی جدا از مسجد نیست. پس از واقعه عاشورا نیز می بینیم که اولین مراسم عزاداری برای حضرت در مسجد انجام شد. در هیچ جا توصیه به ساخت حسینیه و تکیه نشد و در هیچ روایت و قالب دینی، دستوری در این زمینه نداشته ایم. کاری که ما باید انجام دهیم، سوق عزاداری ها از تکایا به سمت مساجد با محوریت سخنرانی است.
وی افزود: سخنران و خطیب نباید جمعیت جمع کن باشد، بلکه باید بسترساز برپایی جلسه عزاداری و آماده کننده مراسم سینه زنی باشد. لذا موضوعات مطرح در این ایام باید موضوعاتی باشد که موجب ارتقای آگاهی های مردم و بیان واقعیت و زیبایی های حماسه عاشورا باشد.
پایان پیام/
نظر شما