میراث مرتضی سرهنگی در کشور بوسنی و هرزگوین

محمدباقر بیگدل‌زاده کتاب «خاطره جنگی راسم دلیج » را مشاهدات عینی این فرمانده جنگی از سال‌های جنگ در بوسنی و هرزگوین عنوان کرد و گفت:بعد از پایان جنگ بوسنی آقای دلیچ به همراه گروهی به ایران سفر کرد.

به گزارش خبرگزاری شبستان، محمدباقر بیگدل‌زاده درباره ترجمه کتاب «خاطره جنگی» خاطرات ژنرال «راسم دلیچ» گفت: «ژنرال دلیچ» در این کتاب خاطرات خود از صحنه‌های نبرد و ملاقات‌های خود از مناطق جنگی را بازگو کرده است. خاطرات ژنرال «دلیچ» صرفا به مشاهدات محدود نمی‌شوند بلکه به بازگویی خاطرات از زبان دیگر همرزمان نیز می‌پردازد.

 

این مترجم گفت‌: ژنرال «دلیچ» پیش از این نیز چند کتاب در مورد جنگ بوسنی نوشته بود اما در این کتاب اخیر نثر وی به پختگی نزدیک شده است. این کتاب کمتر از 200 صفحه است و در انتهای آن عکس‌هایی قرار داده شده است.

 

بیگدل‌زاده درباره این ژنرال ارتش بوسنی گفت:‌ «راسم دلیچ» فرمانده ارتش دولت بوسنی در سال‌های جنگ بود و این کتاب را از زبان بوسنیایی به فارسی بازگردانده‌ام. خاطرات این کتاب از محدوده سال‌های 1992( فروپاشی یوگوسلاوی سابق و آغاز درگیری‌ها در بوسنی و هرزگوین) شروع می‌شود و تا پایان جنگ در سال 1995 ادامه پیدا می‌کند.

 

وی درباره مشخصات ناشر این اثر گفت: این کتاب به همت انجمن دفاع از دستاوردهای جنگ بوسنی در سال 2009 منتشر شده است. در این انجمن عده‌ای از ژنرال‌ها و بزرگان جنگ بوسنی گرد‌ آمده‌اند و به انتشار کتاب‌های خاطرات کهنه سربازان جنگی اقدام می‌کنند. آقای «دلیچ» هم خود عضو این انجمن بود و سفری هم به ایران داشت.

 

بیگدل‌زاده درباره سفر دیلیچ و دیگر ارتشیان بوسنی به ایران گفت:‌ بعد از پایان جنگ بوسنی آقای دلیچ به همراه گروهی به ایران سفر کرد و در ایران نزد آقای سرهنگی و دیگر افراد فعال در دفتر مقاومت گفت‌وگوهایی انجام دادند و پس از آن بود که به جمع‌آوری و انتشار خاطرات سربازان خود پرداختند.

 

این مترجم اضافه کرد: این افراد نزد آقای سرهنگی ثبت خاطرات شفاهی را آموختند و دفتر مشابهی را برای خود در بوسنی به وجود آوردند. از این جهت آقای سرهنگی نقش مهمی در آموزش و کمک به آنها در ثبت خاطرات جنگ داشتند.

 

وی درباره جنگ بوسنی و تجربیات این جنگ گفت:‌ جنگ آنها در کشور خودشان جنگ کلاسیکی نبود و شهر به شهر و خانه به خانه جنگ در جریان بود. این جنگ بسیار پیچیده بود و با اشتباهی ممکن بود که یکی از طرفین درگیری به دام دیگری بیفتد. از سوی دیگر این نکته که آنها چگونه طی چهار سال به مقاومت پرداختند، می‌تواند تجربه‌های بسیاری برای ما داشته باشد. این افراد بدون هیچ امکانات و اسلحه‌ مبارزه می‌‌کردند.

 

بیگدل‌زاده گفت: در این کتاب نویسنده بخشی از کتاب خود را به ایران و حمایت‌های بشر دوستانه ایران از مسلمانان بوسنی اختصاص داده که در نوع خود جسارت محسوب می‌شود. نویسنده در این فصل به تاثیرات و نقش ایران در جنگ بوسنی به صورت مستند پرداخته است.

 

وی در انتها گفت: انجمن دفاع از دستاوردهای جنگ بوسنی در حال حاضر نزدیک به 20 اثر را درباره جنگ نوشته و تا به امروز منتشر کرده است.

پایان پیام/

 

کد خبر 199488

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha