حجت الاسلام احمد مبلغی، پژوهشگر مسائل دینی و اجتماعی در رابطه با نوع معماری و مکان مناسب برای ساخت مسجد در بافت شهری به خبرنگار شبستان گفت: آنچه مسلم است این است که در صدر اسلام پیامبر(ص) مسجد را در یک جایگاه محوری و متنی در شهر مدینه بنا کردند و تلاش کردند حضور بسیاری از اهل بیت(ع)، اصحاب و شخصیت ها را در مسجد تحقق بخشند.
پژوهشگر مسائل دینی و اجتماعی با اشاره به اینکه در ساخت مسجد باید چهار مقوله ارزشی بودن مسجد، اندیشه ای بودن، مدنیت(تناسب با شهر) و معنویت، مورد توجه قرار گیرد، بیان کرد: مسجد باید تولید کننده، پخش کننده و توزیع کننده معنویت در جامعه باشد. به نظر بیش از توجه به تجملات مسجد باید به دنبال تحقق این مولفه ها در مسجد بود.
وی افزود: مسجد مکان ذکر خدا است. به تعبیر قرآن کریم «مسجد مکانی است که ذکر خداوند در آنجا زیاد به کار می رود». بنابراین مسجد ملهم و الهام بخش ذکر در جامعه است. متاسفانه امروز این کار ویژه در مساجد به حداقل رسیده است به دلیل آنکه نتوانسته ایم از منظر زیر ساختی جایگاهی برای مسجد از حیث معنوی ایجاد کنیم. فقه مسجد می تواند چنین زیر ساخت و جایگاهی را در جامعه ایجاد کند.
این استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: از حیث مدنیت (مهندسی و شهری) نسبت دقیقی باید میان مسجد با بازار و نهادهای دیگر و مراکز قدرت وجود داشته باشد. از طرف دیگر باید بین مسجد با متن و مرکز شهر ارتباط وجود داشته باشد. بنابراین باید یک جایگاه محوری و متنی از حیث شهری و مدنی به مسجد دهیم در ادبیات دینی نیز آمده است که مسجد جامع باید در کجای شهر بنا شود.
رییس پژوهشگاه مطالعات تقریبی با اشاره به اینکه جایگاه اندیشه ای مسجد مولفه ای است که باید در ساخت مسجد مورد توجه و پر رنگ باشد، ادامه داد: مسجد باید با علم ارتباطی مستحکم داشته باشد و نباید در فضایی بریده و جدا شده و پشت کرده به علم بنا شود. علوم ولو علوم مادی باید با مسجد در ارتباط باشند و مسجد باید کانون تقویت کننده و پشتیبان علوم باشد. باید بخشی از رسانه مسجد مربوط به ترویج و بسط علم باشد. لازم است مسجد با وقف و امکاناتش در ترویج علم تلاش کند و شتاب برای ایجاد امکانات برای نخبگان و دانشمندان داشته باشد زیرا که گاهی امکانات جامعه دچار ضعف و انحطاط می شود بنابراین مسجد باید در این زمینه اثرگذار عمل کند.
حجت الاسلام مبلغی ادامه داد: دیدگاه اسلام در مورد ساخت مسجد بر این مبنا است که ساخت مسجد نباید عرضی باشد. اسلام به مسجد نگاه طولی دارد به این معنا که یک مسجد بزرگ باید در مرکز شهر برای در دسترس بودن ساخته شود و بر اساس سلسله مراتب و با تناسب بزرگی محلات مساجد دیگر در محلات ساخته شود.
پایان پیام/
نظر شما