به گزارش خبرگزاری شبستان از استان گلستان، در باورهای آیینی باستان، یلدا، شبِ زاد و زایش مهر است، بنابراین ریشه و پیشینه این باور به دیرینه ترین روزگار آیینی ایران باستان در آن سوی هزاره ها می رسد یعنی به ایزد مهر و آیین مهر یا روزگر مهرپرستی آریاییان.
پیروان آیین باستان نیز معترفند که: در شب های دراز زمستان، دور آتش گرد می آمدند تا روشنایی را افزون سازند و چون درازترین شب سال یعنی آخرین شب از ماه آذر فرا می رسید به انگیزه این که از فردای آن شب، روشنایی بیشتر خواهد شد و روزها درازتر خواهد بود شادی می کردند.
پس از دوران تاریخی و پیدایی آیین، آریاییان شب چله را گرامی می داشتند: « در گذشته، ایرانیان میوه هایی را که تا آن زمان سالم مانده بود با آجیل و خوراکی های دیگر فراهم می نمودند و همه با هم پاسی از شب را می گذراندند و با این شیوه به پیشواز چله بزرگ می رفتند که از فردای آن روز شروع می شود و تا جشن سده یعنی چهل روز، ادامه داشت و زمانی بود که سرمای واقعی زمستان فرا می رسید، پس از آن چله کوچک آغاز می گشت، یعنی سرمای زمستان کاهش می یافت. چله کوچک از روز پس از جشن سده شروع می شد و تا بیستم اسفند ماه ادامه داشت و این هنگامی بود که سرمای زمستان به آرامی کاهش می یافت و پس از آن شکفتن شکوفه ها فرا رسیدن بهار را نوید می داد.
اکنون نیز ایرانیان در شب چله که آخرین شب از ماه آذر است گرد هم می آیند، خویشان و آشنایان در یکی از خانه ها که اغلب خانه بزرگ ترها به ویژه مادربزرگ یا محل مناسب دیگری است با هم دیدار می کنند. هر خانواده میوه هایی مانند انار، هندوانه، خربزه، سیب، انگور، به را فراهم می کنند و با خود به جشن شب چله می آورند.
در میان میوه ها، هندوانه از اهمیت بیشتری برخوردار است، زیرا بعضی از آنان باور دارند که اگر مقداری هندوانه را در شب چله بخورند، در سراسر چله بزرگ و کوچک یعنی زمستانی که در پیش دارند، سرما و بیماری بر آنان اثر نخواهد گذاشت. غیر از میوه، گاهی آجیل و شیرینی و شربت نیز در خوراکی های شب چله وجود دارد، تا پاسی از شب همه دور هم می نشینند، گاهی مادربزرگ داستان های شیرین روزگارهای گذشته را برای بچه ها تعریف می کند، پدربزرگ و یا شخص دیگری شاهنامه و حافظ می خواند و از حماسه های افتخارآفرین ایرانیان سخن می گوید. همه با نیایش، شب را همراهی می کنند و گاهی آن را به سپیده دم می رسانند» همه اقوام ایرانی شب یلدا یا چله را گرامی می دارند، همه اقوام ایرانی در شب چله آجیل و میوه خورند، میوه مشترک همه اقوام ایرانی هندوانه است و همه بر این باورند که خوردن میوه به ویژه هندوانه خاصیت دارد.
پایان پیام/
نظر شما