شانسی برگزیده جشنواره‌ها نمی‌شوم!/نگاه به هنر عکاسی باید علمی‌تر شود

هنرمند و عکاس جوان خراسان شمالی با بیان اینکه هنر عکاسی در این استان فاصله بسیار زیادی با عکاسی در سطح ملی و بین المللی دارد، خواستار نگاه علمی تر و تخصصی تر مسئولان به این هنر شد.

خبرگزاری شبستان / خراسان شمالی

عکاسی و ماندگاری بی چون و چرای خاطرات و وقایع و حوادث در قالب چهارگوش به یاد ماندنی آن همواره از اهمیت و ارزش بالایی در میان عموم مردم برخوردار بوده و جذابیت های فراوانی برای فعالیت دارد و ارزش های پنهانی آن که بسیاری از اتفاقات و پدیده ها و گوشه ها و ابعاد انسانی را با زبان، کلمات و تصویر در ابعاد بصری هنرمندانه بازگو می کند همواره مشتاقانی از نسل جوان را برای فعالیت به سمت خود می کشاند؛ این هنر امروز از جایگاه ویژه ای برخوردار است و همچون هر رشته هنری به بسترها و زمینه های حمایتی و برنامه ها و سیاست های ویژه ای برای ارتقاء هرچه بیشتر نیاز دارد و این ضرورت ما را به سراغ فعالان برگزیدگان این عرصه در استان سوق داد.

 

" احسان کمالی" هنرمند عکاس و از جوانان علاقمند خراسان شمالی است او متولد 1366 است و هم اکنون در رشته کارشناسی ارشد مدیریت IT دانشگاه فردوسی مشهد مشغول به تحصیل است و از دوران کودکی و به تشویق پدر به عکاسی روی آورده و در حال حاضر به شکل حرفه ای و مستمر به این هنر می پردازد و گوی جشنواره های ملی و فستیوال های بین المللی همچون کسب 5 تقدیر هیئت داوران در جشنواره بین المللی بنیاد لوسی کشور المان IPA ، مقام سوم جشنواره ملی ناصر خسرو، تقدیر هیئت داوران جشنواره آلزایمر، تقدیر جشنواره ملی بیرجند، مقام چهارم جشنواره بانک ملت و ... 19 راه یابی و حضور در نمایشگاه های ملی، پذیرش 17 عکس در جشنواره های مختلف بین المللی و حضور در نمایشگاه بیش از 5 کشور را از آن خود کرده و جوانی موفق در این عرصه است.

 

 وی در خصوص شروع فعالیت رشته عکاسی با اشاره به اینکه به این موضوع که بگویم 10 سال عکاسی کردم یا 20 سال، اعتقادی ندارم بلکه خروجی کار و نوع عکس هایی که گرفته ام برایم مهم است، بیان کرد: به دلیل علاقه شخصی از کودکی و تشویق پدرم در واقع به طور دقیق از زمانی که در مقطع پنجم ابتدایی تحصیل می کردم شروع به عکاسی کردم، در دوران راهنمایی عکاس مدرسه بودم و دوربین مدرسه در اختیار من بود و در مراسم مناسبت های مختلف در مدرسه و اردوها عکاسی می کردم.عکاسی حرفه ای را چند سال است که شروع کردم و تمام مدت قبل از آن را به شکل ابتدایی و آماتور کار می کردم.

 

کمالی بیان کرد: رشته مورد علاقه من عکاسی مستند اجتماعی است و عکاس بخش ملی سرویس عکس خبرگزاری مهر در استان هستم و سابقه همکاری با هفته نامه ملی همشهری سرزمین من، همکاری با روزنامه اتفاقیه و هفته نامه نسیم در استان را دارم.

 

وی تعریف هنر عکاسی را  ثبت لحظه های خاص برای همیشه دانست و افزود:زندگی انسان همواره با لحظه های زیبا و یا شاید زشت در دنیا همراه است که یک عکاس زبردست باید علاوه بر تشخیص این لحظات، بهترین موقعیت را نسبت به آن هدف و موضوع انتخاب کرده تا علاوه بر ثبت این لحظات از نظر بصری نیز بهترین خروجی ممکن را از آن صحنه خلق کند.

 

این هنرمند عکاس برتر در پاسخ به این سوال که چرا عکس های قدیمی با وجود امکانات و ابزار محدود و ابتدایی از عکس های امروزی با دست های قدرتمند دیجیتالی و فرازومی و فوکوسی خواهان بیشتر و علاقمندان پایبندتری حتی در نسل جدید دارد، گفت: در تاریخ عکاسی، عکاسان بزرگی وجود دارند که به عنوان عکاسان پایه آثار ماندگاری را دارند که امروزه هم بسیار ارزشمندند، به همین نسبت آثار عکاسان بزرگ جهانی امروز هم ماندگار و هم دارای ارزش است، به نظر من این بحث آنالوگ و دیجیتال یک نگاه کاملا آماتورانه و سطحی نگرانه به عکاسی است، عکس خوب باید ثبت شود حالا چه از طریق آنالوگ چه دیجیتال.

 

وی اظهار داشت: شاید به مقدار خیلی کم در تعویض فیلم و ظهور تغییراتی رخ داده ولی این بیشتر مربوط می شود به بحث عکاسی های آماتورانه و در سطح عکس های یادگاری و خانگی؛ عکاسی به هیچ وجه فقط یاد داشتن تنظیمات دوربین و ظهور فیلم نیست، امروزه با افزایش رقابت عکاسی کار عکاس ها در ثبت آثار خلاقانه و جدید که تالیف آن باشد و اثری ماندگار شود کاری بسیار سخت شده است.

 

کمالی در خصوص مقام ها و عناوین برتر خود در مسابقات مختلف اظهارداشت: مسابقات عکاسی و موفقیت در آن ها امروز خیلی دشوار تر از گذشته شده، در هر جشنواره ملی حدود 6 تا 10 هزار اثر ارسال می شود و یا نزدیک به 600 یا 700 تا عکاس شرکت می کنند و از این بین در هر جشنواره ای حدود 50 تا 60 اثر به بخش پایانی راه می یابند و وارد نمایشگاه هر جشنواره می شوند که از این میان عکس های برگزیده انتخاب خواهند شد و جشنواره های بین المللی توسط نماینده فدراسیون هنر عکاسی در ایران ارسال می شود و علاوه بر این روال عکس ها نمره قبولی یا عدم قبولی می گیرند که با توجه به اعتبار جشنواره های مختلف گرفتن این پذیرش ها و سطح جشنواره ها متفاوت است.


البته در سال های اخیر چند نفری از دوستان هستند که حضور فعال تری دارند و موفق به راه یابی و کسب مقام در مسابقات مختلف شده اند، اما این مقدار برای این استان هنوز حضوری کم رنگ محسوب می شود.

 

وی در خصوص مهم ترین دلایل حضور کمرنگ عکاسان استان در این مسابقات گفت: بعضی از اساتید و  برخی از کارشناسان فعال در استان هنوز اعتقاد دارند جشنواره ها شانسی است! و ما هم اگر شرکت کنیم...،اما این موضوع درست نیست و در واقع مانند این است که من بگویم مسابقات کشتی چوخه اسفراین شانسی است! و من اگر شرکت کنم اول می شوم، اما شرکت نمی کنم و تا چنین دیدگاه هایی وجود داشته باشد کاملا مشخص است که هنرجویان هم هیچ تمایلی برای رسیدن به عکس خوب که تعریف علمی و دقیق دارد، نخواهند داشت؛ در یکی از مسابقات عکاسی کشوری 40 درصد آثار راه یافته مربوط می شد به شهر سبزوار و این برای تمام استان خراسان شمالی در بیشتر مسابقات زیر 5 درصد است! البته مسابقه، بخشی از عکاسی حرفه ای است و این را برای مثال گفتم . در خبرگزاری های کشوری گاهی ما تنها 2 عکاس فعال داریم ! در مطبوعات استان عکاس فعال کمتر از انگشتان دست داریم!


کمالی با اشاره به اینکه هنر عکاسی در این استان فاصله بسیار زیادی با عکاسی در سطح ملی و بین المللی دارد، افزود: یک مثال بسیار ساده بزنم و با عدد و رقم به این مطلب برسیم، شما آمار هنرجویانی که در دوره های مختلف آموزش عکاسی در استان برگزار شده را بررسی کنید، بعد آمار شرکت کنندگان در مسابقات عکاسی که در استان برگزار می شود را ببینید، آخرین مسابقه ای که من جزو داورانش بودم نزدیک یازده نفر بود! و سطح آثار هم فاصله بسیار زیادی با آثار در سطح ملی داشت، البته دوستانی هستند که در سطح خوبی کار می کنند و حرکت خوبی شروع شده و در این چند سال نمودار رشد عکاسی در این استان بسیار خوب بوده است.


کمالی به بحث درآمد و بستر اقتصادی این عرصه اشاره کرد و گفت: متاسفانه در این استان هنر عکاسی فقط همین عکاسی آتلیه شناخته شده و یکی از پردرآمدترین مشاغل هنری هم در استان است. عکاسی مد و چهره یکی از شاخه های اصلی هنر عکاسی است اما درصد بسیار زیادی از این چیزی که در این استان کار می شود فاصله بسیار زیادی با علمی و هنری این هنر دارد، خود من به شکر خداوند در آمد خوبی از فعالیت های مختلفم در حوزه عکاسی دارم.

 

وی در پاسخ به این سوال که بزرگ ترین موضوعی که برای رشد هنر عکاسی و هنرمندان استان مشهود و مورد نیاز به نظر می رسد، چیست؟ گفت: تغییر فضای حاکم بر عکاسی، انتخاب اساتید مناسب کشوری و دعوت آن ها، که البته قسمتی هم به ادارات فعال در این زمینه مربوط می شود البته فرهنگ و ارشاد اسلامی استان حرکت بسیار خوبی انجام داد و هنرمندان را در انتصاب مدیر کل جدید دعوت کرد تا گروه های هنری دوباره تشکیل شود، اما قبل از شروع جلسات مدیران گروه ها همان افراد قبلی انتخاب شده بودند و حداقل در عکاسی ما هیچ تغییری را ندیدیم البته کارشناسان این ادارات و تعامل صحیح آن ها با هنرمندان در هر رشته ای می تواند به رشد 100 درصدی منجر شود، برای مثال آقای حاجی پور در ارشاد استان و یا آقای نمازی در حوزه هنری جزء کسانی هستند که واقعا خوب کار کرده اند و جا دارد از آنها تشکر ویژه کنم.

 

این عکاس هنرمند در خصوص برنامه های آینده خود در راستای حرکت های هنری محکم تر و گسترده تر، بیان کرد: مهم ترین برنامه عکاس برای آینده این است که بهتر عکس بگیرد، به قول یکی از اساتید بزرگ کشوری عکاسی که عکس نگیرد عکاس نیست، من هم هر زمان عکس نگرفتم، که خدا آن روز را نیاورد دیگر عکاس نیستم و فقط دوربین دارم و این عکاسی باید با هدف انجام شود تا رسالت عکاسی به هدفش برسد، عکاسی فقط این نیست که من چند جایزه و مقام و مدال بدست بیارم و اسم خودم را عکاس بگذارم، این نیست که دوربین و لنز بزرگ داشته باشم، عکاسی این است که ثبت فرهنگ استان و کشورم به بهترین شکل انجام بدهم و مشکلات مردمم را نشان بدهم و با عکس ها بتوانم کمکشان کنم، اینکه توانایی ها و هنر مردمم را به تصویر بکشم و مهم تر از همه اینکه زیبایی های خداوند در اطرافم را ببینم پیدا کنم و ثبت کنم، متاسفانه بعضی فکر می کنند عکاسی یعنی جشنواره و مقام، این بد نیست و من خودم هم به دنبالش هستم اما فقط یک حاشیه است، نکاتی که گفتم بخشی از رسالت عکاسی از نظر من است.

 

وی در پایان در خصوص مهم ترین عامل موفقیت خود گفت: همیشه قبل از عکاسی از خدا خواستم به من کمک کند و همیشه هم این اتفاق افتاده، لحظاتی بوده که همه عناصر چیده شده در عکس به صورت کاملا اتفاقی بوده و خود من متعجب شدم از این اتفاقات. برای مثال در پایان یک روز که از بالای یک کوه می خواستم از غروب خورشید عکس بگیرم، به دوستانم گفتم این غروب خالی و درخت عکس عادی است و اگر یک کلاغ از مقابل خورشید عبور می کرد چه قدر زیبا تر بود، یکی از دوستان گفت: ما الان در بالای کوهیم و تو در این منطقه کلاغی می بینی؟ خورشید هم تا چند دقیقه دیگر کاملا غروب می کند، بهتر است که برویم و هنوز مشغول صحبت بود که یک گروه شاید هزارتایی کلاغ از مقابل خورشید در حال غروب به پرواز درآمدند و من تصاویر بسیار خوبی را ثبت کردم و بارها از این اتفاقات برایم پیش آمده است.

 

پایان پیام/

کد خبر 229986

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha