خبرگزاری شبستان، جهان امروز شاهد رقابت سرسختانه تولیدکنندگان بزرگ و جهانی دارو است تا جایی که از سال 2005 داروسازان نقش سیاسی و اقتصادی بزرگی را بر دنیا گذاشته و صرف هزینه های گزاف درمانی این بخش از اقتصاد را در هر جامعه به شدت تحت تاثیر قرار داده است.
این در حالی است که طب اسلامی از نه قرن پیش جایگاه سنتی و محکمی را در دنیای مسلمانان یافت و تولد علم داروسازی اسلامی بازار دارو را زیر و رو کرد.
در سال 1241 هجری قمری در آلمان کنونی اولین داروخانه غربی – مسیحی بازگشایی شد که جدایی دارو از پزشکی برای نخستین بار معنا پیدا کرد و فردریک هوهنستافن دوم پایه گذار این داروخانه در بنای این کار به شدت از طب اسلامی الهام گرفت.
بعد از آلمان، اسپانیا و دیگر کشورهای غربی و اروپایی با نشات از طب اسلام به سرعت علوم و تکنیک های اسلامی را وارد این قاره کردند.
به گونه ای که قرن نهم تا یازدهم از برجسته ترین زمانهایی است که علم و سازمانهای بهداشتی به طرز شگفتی با تبعیت از اسلام در غرب شروع به کار کردند.
تفکیک دارو از پزشکی برای نخستین بار در قرن هشتم در بغداد به دست مسلمانان مطرح شد و داروخانه هویت مجزا گرفت.
در این زمان غربی ها مجبور بودند اسامی داروها را از عربی به زبانهای لاتین برگردانند چنانکه تحقیق درباره عنوان داروها نشان می دهد که اولین نامی که به هر دارو تعلق گرفته عربی بوده است.
اما در تمام طور این سالها تلاش غرب با گردآوری و مدون کردن کتب دارویی افکار عمومی را گمراه می کند که غرب کاشف و سازنده دارو بوده است.
گرچه مسلمانان نیز به خوبی توانستند با تالیف کتب فارماکولوژی (علم داروشناسی) تاریخچه داروسازی را زنده نگه دارند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، در عصر معاصر بسیاری از مردم جهان در حالی که تصور می کنند داروهای مدرن حاصل تحقیقات دانشمندان غربی هستند باز هم به سمت طب های سنتی و به ویژه اسلامی روی می آورند.
این در حالی است که طب اسلامی بیش از درمان جسم در روح بیماران موفقیت کسب کرده و همین امر افراد را به سمت این نوع درمان سوق می دهد.
موفقیت های شگفت آمیز طب اسلامی باعث شد تا قاره های آفریقا، اروپا، آمریکا، آسیا مرزهای خود را به روی شیوه های درمانی اسلامی باز بگذارند.
نظر شما