به گزارش خبرگزاری شبستان از استان گلستان، قربان عباسی، دبیر ستاد تسهیلات ونظارت بر سفرهای نوروزی گلستان در جمع خبرنگاران گفت: از گذشته دور با فروکش کردن سرمای زمستان و نزدیک شدن بهار و تجدید حیات طبیعت، پیک های نوروزی روستاها و شهرهای استان گلستان با اجرای مراسم، بازی های نمایشی، خواندن اشعار و ترانه هایی در وصف بهار و نوروز، به عاشقان طبیعت بشارت آمدن نوروز را می دادند.
وی با اشاره به اینکه در گرگان وشهرهای اطراف، نوروزخوانان از دهه دوم اسفند بتدریج از مناطق اطراف وارد شهر و روستاهای منطقه استراباد می شدند، افزود: معمولاً نوروز خوانان دو سه روز مانده به عید کار خود را به پایان می رساندند. آنها که معمولاً دو نفر و به ندرت سه نفر بودند، از صبح تا اوایل تاریکی در کوچه های شهر و روستاها در حالیکه بچه های کوچه ها و محلات شهر آنها را همراهی می کردند، مشغول نوروزخوانی بودند.
عباسی تصریح کرد: اساس کار نوروزخوانان استرابادی، خواندن اشعاری در وصف بهار، طبیعت، مدح پیامبر و ائمه و غیره بود. گاه گریزی هم به مدح صاحبخانه و افراد خانواده اش می زدند و برای انها فی البداهه آرزوی رفع بلا، بیماری و بهبود حال بیمار احتمالی آنها، شوهر دادن دختران دم بخت، داماد کردن پسرها، آرزوی سفر به مکه، کربلا و مشهد کرده و در پایان صاحبخانه را تشویق به دادن جنس و پول می نمودند. آنها چون پیام آوران شادی، بهار و تجدید احیاء طبیعت، زندگی نو و غیره بودند، همیشه از طرف صاحبخانه ها مورد مهربانی و عنایت واقع می شدند.
مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گلستان با اشاره به برپایی سیاه بازی دراین ایام، خاطر نشان کرد: در استرآباد قدیم(گرگان فعلی) حاجی فیروزها از اواسط اسفند به تدریج در کوچه و خیابان پیدا می شدند و پیام فرارسیدن سال نو را جلوی تمام مغازه ها و خانه ها به آگاهی مردم می رساندند. آنها با پوشیدن پیراهن و شلوار قرمز، کفش یا گیوه نوک تیز منگوله دار، کلاه دراز شیپوری منگوله دار، صورت و دست های سیاه کرده، با زدن دایره زنگی اشعاری با صدای بلند می خواندند و تقاضای پول می نمودند.
وی در پایان برپایی این مراسم سنتی را درراستای استقبال از بهار و نوید بخش شادی و نشاط عمومی دانست و اظهارامیدواری کرد: سنت ها و آداب ورسوم گذشته با اجرای این مراسم بیش از پیش احیا شده وحفظ شود.
پایان پیام/
نظر شما