به گزارش خبرنگار شبستان، شاید فکر کنید کهریزک جای انسانهایی است که مطرود شده اند یا برای کسی مهم نیستند و هر کس بخواهد پدر و مادر یا معلول خود را از سرش باز کند به انجا می رود اما باید بگویم سخت در اشتباهید.
شاید جالب باشد دانستن این نکته که در مصاحبه با چندین مددجو وقتی چگونه آمدنش را پرسیدم اکثریت به خواسته خود آمده اند گرچه هرگز منکر آن نیستیم کسی از روی خوشی به کهریزک قدم نمی گذارد و نکته دیگر اینکه باز هم اکثریت از فضا، غذا و امکانات آسایشگاه به مراتب راضی ترند!
افرادی که اگرچه در کنار هم خانواده بزرگی دارند و ریشه دردهایشان یکی است و با هم اخت شده اند و روزگار سپری می کنند اما اقیانوس قلبشان تشنه نگاه و محبتی است که گویا در گوشه ای ان را گم کرده اند وقتی قلب ها با شنیدن صدای درب برای یک آشنا لبریز می شود.
اینجا آنقدر گرم است که درختانش زودتر از خواب بیدار می شوندو سبزه ها در میان دستان اهالی سبزتر شده اند؛ آری خداوند در دلهای شکسته خانه دارد و بهار را اول به در خانه پرمهر آنان رهسپار می کنند قلبهای یکرنگ تخم مرغ ها را طرح می زند، جشنواره سبزه و تخم مرغ تنها یک مراسم شادباش نیست یک تریبون است که بگوید گرچه زبانی دلی را می شکند و می راند اما هزاران دل است که به بهانه ای میزبان محبتش کنید.
هنرمندان و مردمی که چند ساعتی را برای محبت کردن کنار می گذارند و لبخند را به چهره های اهالی کهریزک هدیه می کنند چقدر زیباست دیدن خنده تو به یک مهربانی و چقدر بها دارد فشردن دستهای سرد تنهای شکسته ای! من از خنده تو گریه کنان می خندم...
و می دانم در راهروهای خانه ی صدها شکسته دل نگاهی معطوف است که به کاخ و آسمان خراش ها گوشه چشمی نمی کند تو هم بدان که اشکهایم برای ترحم به تو نیست برای ان کسانی است که محبت فراموششان شده و چه نصیب اند از پاداش مهربانی عشق ورزیدن.
پایان پیام/
نظر شما