به گزارش خبرنگار شبستان، پیکر عسل بدیعی امروز از مقابل تالار وحدت به سوی بهشت زهرا تشییع شد.
در ابتدای این مراسم، ستاره اسکندری با خواندن شعری فوت او را تسلیت گفت و افزود: رفتن عسل بدیعی را هیچ کدام از ما باور نداریم، نمی‌دانم چه بگویم، تنها اینجا آمدم تا خانواده‌اش را دوباره ببینم چون حرف کم می‌آورم، امیدوارم خداوند به خانواده‌اش آرامش و صبر بدهد، عسل بدیعی روح بزرگی داشت و کاری که با اهدای اعضای خود کرد نشان‌دهنده همین روح بزرگ بود.
سخنران بعدی، شاهرخ بدیعی، پدر او بود که گفت: سلام به این همه معرفت، وجود بالا و کسانی که برای تسلی ما آمده‌اند، دست همه را می‌بوسم، اینجا جمع شدیم که 17 سال کار هنری او را به پایان برسانیم، او فیلم اولش بودن یا نبودن را با نقش کسی که نیازمند دریافت قلب است، بازی کرد و به خاطر همین بازی پیرو این منش انسانی قرار گرفت که اعضای بدنش را هدیه کند، از مرگ عسل و فاجعه‌ای که قلبم آن را حس می‌کند بسیار ناراحتم اما خوشحالیم که اعضای بدن او به بدن 7 نفر انسان نیازمند پیوند زده شد، ما حالا هفت فرزند دیگر داریم و این برای ما افتخار بزرگی است.
در ادامه، از رضا داودنژاد، بازیگر سینما و همسر خواهر عسل بدیعی برای حضور در صحنه دعوت شد که داودنژاد به علت تنگی نفس نتوانست صحبت کند و سیروس الوند به روی صحنه رفت.
الوند پس از اینکه آرزو کرد کاش برای فوت او هم چنین جمعیتی حاضر شود شعری از مولانا خواند و در ادامه گفت: شاید من بدین خاطر اینجایم که در فیلم دست‌های آلوده با او همکار بوده‌ام، من از ته دل می‌گویم که او سرشار از زندگی، نظم، مهربانی، نجابت و اهل خانواده بود و اولین باری که او را دیدم او همراه با پدرش سر صحنه فیلم آمده بود. متأسفانه عمر زیادی در سینما نکرد و تلویزیون او را از ما ربود اما همین کارهای او خاطره‌ای به وجود آورده که باعث شده مخاطبان دوستش داشته باشند، عسل بدیعی تکثیر شده و حالا به خیلی‌ها حیات و زندگی بخشیده است.
در ادامه، داودنژاد به همراه همسرش غزل بدیعی بر روی صحنه آمد و گفت: شرایط سختی است و اتفاقاتی که در این یک ساله اخیر بر من گذشته چیزهایی بوده که توانسته‌ایم با همراهی شما آنها را بگذرانیم، تنها همین حضور شما برای من و خانواده بدیعی تسلی بزرگی است، این چند روز، روزهای عجیبی بود و اتفاقات عجیبی در مورد عسل بدیعی افتاد، متأسفانه همیشه دیر به یاد هم می‌افتیم اما عسل بدیعی یادگاری داشت که قصد داریم آن را برایتان بخوانیم.
وی افزود: او یک دفترچه یادداشت داشت که روز اول فروردین امسال در آن یادداشتی نوشت و امروز آن را برای اولین بار برای شما خواهیم خواند.
در ادامه، غزل بدیعی، این یادداشت را خواند که در بخشی از آن آمده بود: سال 92 شد و در این گذر عمر چیزی قسمت همه ماست. حالا 36 سالم است، دهه 30 هم گذشت با سرعت مثل همه چیز همچون دهه 20. شش سال را در رکود بودم. حالا می توانم مسلط باشم. ضعف درونی ام رنگ باخته است. اشتباه زیاد کرده‌ام. اشتباه زیاد دیده‌ام، اشتباه ارزش دادم و اشتباه بی‌ارزش کردم اما مهر خدا خواست که هنوز سالمم، توانمندم، ریشه دارم، جوانم، زیبایم، پسری دارم، عشق و مهر، خانواده‌ای مثل گوهر ناب و دوستانی مثل برگ گل و دنیایی که هر روزش واقعه است. حالا انرژی خفته‌ای دارم برای رسیدن به زندگی. تمام توانم امسال بر این است که شگفتی بیافرینم، شگفتی‌ای که پسرم "جانیار" و خانواده‌ام به آن افتخار کنند. من می دانم امسال سال من است.
در ادامه، غزل بدیعی پس از تشکر از تمام کسانی که آمده بودند، گفت: کاش خواهرم هم اینجا بود و می‌دانست این همه آدم به خاطر او آمده‌اند.
سخنران بعدی این مراسم، جانیار عرب‌نیا، پسر عسل بدیعی بود که به همراه پدرش روی صحنه حاضر شد.
او در حالی که هق‌هق گریه مدام سخنان‌اش را قطع می‌کرد، گفت: از مادرم به خاطر همه کارهایی که برای من کرد، تشکر می‌کنم؛ اگر او نبود من اینجا نبودم، او حتی وقتی نمی‌خواست کاری برای من بکند باز هم به من کمک می‌کرد، من همیشه دوستش دارم و دلم برایش تنگ می‌شود، او الان در جایی بسیار بهتر از اینجا بود و قطعا خیلی از ما خوشحال‌تر است و مطمئنا اگر به این دنیا برگردد اینجا برایش مثل زندان است، امروز جلوی همه از او تشکر می‌کنم و قول می‌دهم کاری کنم که مادرم از او راضی باشد.
فریبرز عرب‌نیا نیز تنها در سخنانی از جمعیت خواست تا مراقب کودکان و کهنسالان باشند.
احمد میرعلایی، مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی، دیگر سخنران این مراسم بود که گفت: ما همه رفتنی هستیم، خوش به سعادت کسانی که نام هنرمند را پاس می‌دارند و به احترام این نام همه به بدرقه آنها می‌آیند، زمانی با خانم بدیعی کار می‌کردم و ما داشتیم سریالی را به دهه فجر می‌رساندیم، ترافیک کار به قدری زیاد بود که خانم بدیعی گاهی چند ثانیه قبل از خوابیدن هم در فیلم بازی می‌کرد و این نشان‌دهنده روحیه حرفه‌ای بسیار بزرگ او بود، او با سلامت کامل مرد و اعضای بدن‌اش به دست نیازمندان‌اش رسید، قطعا رسیدن به این خواسته مهم‌ترین هنر اوست.
میرعلایی سپس از طرف وزیر ارشاد و جامعه سینمایی به خانواده بدیعی تسلیت گفت و در ادامه مراسم پس از قرائت پیام رییس سازمان صدا و سیما پیکر عسل بدیعی به سمت بهشت زهرا تشییع شد.
سیروس ابراهیم‌زاده، الهام پاوه‌نژاد، مریلا زارعی، علی دهکردی، جواد یحیوی، مهتاب کرامتی، فرزاد حسنی، حبیب اسماعیلی، مسعود فروتن، هومن بهمنش، هرمز سیرتی، هنگامه قاضیانی، افسانه چهره‌آزاد، هوشنگ قوانلو و فرامرز روشنایی از جمله هنرمندان حاضر در این مراسم بودند.
لازم به ذکر است، ازدحام و بی‌نظمی فوق‌العاده زیادی در این مراسم به چشم می‌خورد، به نحوی که تمام سخنرانان به سختی و از میان جمعیت خود را به تریبون می‌رساندند.
پایان پیام/
نظر شما