به گزارش خبرنگار شبستان،شب گذشته نخستین بخش از مراسم «شبی با مرتضی» که به همت رسانه فیلمسازی اوج برگزار میشود با حضور ابراهیم حاتمیکیا، نادر طالبزاده، گلعلی بابایی و با قصیدهخوانی یوسفعلی میرشکاک برگزار شد.
در ابتدای این مراسم و پس از پخش کلیپی از یادگاریهای ماندگار سید شهید مرتضی آوینی در روایت فتح یوسفعلی میرشکاک شاعر و قصیدهسرای آیینی به قرائت دو قصیده در مدح مولای متقیان پرداخت.پس از اجرای قطعات نمایشی با موضوعیت عاشورا که بهزاد بهزادپور کارگردان آن بود، حاج سعید قاسمی از فرماندهان 8 سال جنگ تحمیلی و از یاران صمیمی شهید مرتضی آوینی در خصوص وی و ویژگی های آوینی به سخنرانی پرداخت.
وی گفت: بزرگی یک حرکت از همین نکته مشخص میشود که هنوز پس از 20 سال یاد و خاطره سید مرتضی زنده نگه داشته میشود. 20 سال قبل در فروردین 72 آوینی شهید شد آن هم در سفری که خیلی از رفقای قدیمی همراهش بودند اما آن کسی که باید پرواز میکرد که حال و هوای پرواز کردن داشت و باید از خودمان بپرسیم راز و رمز این شهادت در چیست.باید بپرسیم که رمز این ماندگاری چیست و چگونه یک حرکت این قدر جاودانه میماند؟. البته در تمام این سالها برخی از دوستان به شوخی یا جدی به من میگویند که تو آوینی را کشتی اما باید از خودمان بپرسیم چرا سید مرتضی بعد از جنگ با وجود اینکه میتوانست مثل خیلی از ما دنبال تکمیل کارهای ناتمامش برود دوباره به سراغ جنگ رفت.
قاسمی افزود: آوینی اهل فن بود و آدمی که خودش مهندس است، نویسندگی را میداند، در موسیقی دستی بر آتش دارد، به فلسفه مسلط است و مراحلی از عرفان را طی کرده و به زبانهای عربی و انگلیسی هم تسلط کامل دارد اما سؤال این است چرا با وجود همه این تواناییها احساس کرد باید دست به دوربین شود و چیزهایی که ظرف 8 سال از قلم افتاده بود را دوباره به تصویر بکشد.وقتی سید مرتضی تصمیم گرفت در سفر آخر به مناطق امنیتی فکه برود هنوز دست نوشتههای بچهها روی میزهای مدرسه باقی مانده بود و بسیاری از آثار جنگ از بین نرفته بود و این آدم فهمیده بود که قرار است به سرعت بولدوزر بیاندازند و این آثار را از بین ببرند و به همین دلیل به سرعت پس از جنگ دست به کار شد تا این آثار را به تصویر بکشد هر چند همان موقع عدم امکانات نگذاشت هم واقعیتها توسط آوینی ثبت شود.
این دوست و همرزم شهید آوینی در ادامه صحبت هایش بیان داشت: این احساس تکلیف در شرایطی انجام شد که آوینی نقطه رهایی و وداع یاران را در روایت فتح دارد اما به دلیل عدم امکانات شکسته شدن خط را نتوانست به تصویر بکشد اما باید دید چه رازی در این شهادت است که بین این همه همسفر تنها پای آوینی روی مین والمر رفت.از آن حادثه تنها جز چند فرم عکسی که اصغر بختیاری گرفت چیزی در دسترس نیست و حتی دوربین فیلمبرداری هم از کار افتاده بود اما آنهایی که آن لحظه پیش سید مرتضی بودند می دانند که در لحظه آخر غافلگیر نشد و بدون هیچ گونه لرزشی در صدایش به بچهها گفت: ما برای همین حرفها اینجا آمدهایم.
وی ادامه داد: من عکسی از لحظات آخر آوینی را زمانی که لبنان بودم در اتاقم داشتم و برای آنها جالب بود که چگونه فردی در لحظات آخر زندگیاش این چنین متفکر است اما برای آنهایی که به ما میگویند تو سید را کشتی میگویم که قبل از نوروز سال 72 آوینی دائما میگفت دارم میروم تا کارهایم را تمام کنم اما من مخالف این موضوع بودم و میگفتم والفجر مقدماتی یک عملیات شکست خورده است و اصلا باید برای چه برویم فکه و این عملیات را به تصویر بکشیم اما آوینی میگفت من، کربلایی از این فکه بسازم که مردم پس از دیدن آن بفهمند که این بچهها اگر نتوانستند در آن دشمن را شکست دهند دلیلش چه بود و اصلا چرا مجبور بودیم این عملیات را آنهم در رملهای روان انجام دهیم.آوینی 20 سال پیش این موضوع را میدانست و فهمیده بود که چگونه آثار جنگ را از بین میبریم و امروز شاهد هستیم که بولدوزر گذاشتهایم پشت آثار و ابنیه و اصلا به این موضوع توجه نداریم که چقدر وجود این آثار برای ما مهم است و در مقطعی تمام آنها را از بین میبریم و امروز دوباره وقتی میبینیم منطقه از حضور این آثار خالی شده است دوباره کلی هزینه میکنیم تا آنها را سرجایشان برگردانیم و این آدم میدانست که در آن زمان نباید وقتکشی کند و آثار بجای مانده از جنگ را باید ثبت کند.
وی گفت: آوینی به دنبال دیده شدن خودش نبود و حتی در یکی از قسمتها که بچهها بدون هماهنگی با او تصویرش را لابلای تصاویر گذاشته بودند جنجالی به پا کرد که چرا از تصویرش استفاده کردند و راز ماندگاری روایت فتح هم همین است که 60 قسمت از این کار ساخته میشود اما نام و نشانی از سازندهاش دیده نشد.متأسفانه شاهد هستیم که امروز برخی از بیانصافها وقتی میخواهند بعد از 20 سال در مورد آوینی صحبت کنند اسم واقعی او در دوره دانشجوییاش را مطرح میکنند و یا میگویند دوست او در دوران دانشجویی فلان کس بوده است در حالی که ویژگی انقلاب اسلامی این بود که افرادی مثل آوینیها را جذب خود کرد و از آنها افراد دیگری ساخت.
پس از اجرای بخش دیگری از نمایشهای مذهبی به کارگردانی بهزاد بهزادپور، وحید جلیلی مسئول دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی در خصوص ویژگیهای آوینی به صحبت پرداخت.
جلیلی اظهار داشت: من اولین باری که آقای قاسمی را دیدم در مراسم چهلم شهید آوینی بود که شوک شهادت آوینی یک موجی را در جامعه ایجاد کرده بود البته آوینی زمانی که زنده بود مایه دلگرمی بچههای حزباللهی بود اما پس از شهادتش قضیه خیلی فرق کرد و باعث اتحاد بیشتر دوستدارانش شد.فقدان آوینی و شهادتش موجب شد تا بچههای جبهه انقلاب شاید قدر همدیگر را بیشتر بدانند،هم اکنون 20 سال از شهادت آوینی گذشته است و من نمیدانم آیا ما به اندازه 20 سال پیشرفت داشته ایم یا خیر. البته من نمیخواهم ناله سر دهم زیرا بر طبق آیات قرآن پیام شهدا پیام بشارت است و آنها دو چیز را یادآوری می کنند اینکه در راه شهادت ترس و حزن وجود ندارد و مجالس شهدا مجالس امید است.
این روزنامهنگار و تحلیلگر فرهنگی ادامه داد: پیام اصلی شهادت امید و ایمان است و آوینی نیز تا آخرین لحظه عمرش براساس همان پیامی که از شهدا گرفته بود دائما در حال کار بود و دنبال ثبت چیزهایی بود که میدانست روزی باید برای این مردم یادگار شود.
این فعال فرهنگی با تاکید بر حفظ میراث دفاع مقدس، به تلاشهای کشورهایی چون فرانسه برای حفظ و بزرگداشت مردان مبارز و کشتههای خود در جنگ های جهانی اشاره و اظهار کرد: از یکی از دوستانم که برای تحقیق به فرانسه رفته بود خواستم اطلاعاتی را از خاطرات سربازان جنگ جهانی دوم از طریق وبلاگ، سایت و یا کتاب به من بدهد تا به عنوان الگو برای شهیدان خود از آنها کمک بگیرم اما بعد فهمیدم آنها خیلی فراتر رفتهاند و مکانی مثل "وزارت کهنه سربازان" تشکیل دادهاند که فقط یک پی دی اف 200 صفحهای ماموریتهای این وزارت است.
وی با بیان اینکه فرانسویها افتخارات جنگی چندانی در جنگ جهانی دوم نداشتهاند، تصریح کرد: با این حال آنها از روشهایی برای زنده نگه داشتن نام قهرمانانشان استفاده می کنند مثلاً بر روی کارت پستالهایی که یک سرباز در طول جنگ برای خانواده اش فرستاده طرح های پژوهشی و تحقیقی و پایان نامههای زیادی انجام گرفته است. همچنین از فیلم های مستند جنگی حمایت می کنند و به خانواده هایی که فرزندانشان کشته شدهاند سهمیه میدهند.
جلیلی در خاتمه صحبتهایش با انتقاد از بیتوجهی نسبت به آثار دفاع مقدس و مقایسهای بین ثبت و ضبط آثار دفاع مقدس بین کشورمان با فرانسه گفت: فرانسه که هیچ افتخاری در جنگهای جهانی ندارد و با حمله آلمان ها بلافاصله تسلیم شد امروز وزارت کهنه سربازان جنگ دارد و ردیف بودجه مفصلی برای ثبت و حفظ آثار جنگ خود تخصیص دادند و حتی هر چند سال یکبار خانواده کشتهشدگان در جنگهایشان را به مزار فرزندانشان میفرستند اما ما در اینجا همانهایی را هم که داریم تخریب میکنیم و این را مقایسه کنید با کشور فرانسه که بیشترین جنگهایش استعماری بوده است.
پایان پیام/
نظر شما