اشعار فاطمی نباید رنگ و بوی عاشقانه زمینی داشته باشد

حسین اسرافیلی ضمن تبریک به مناسبت میلاد باسعادت حضرت فاطمه زهرا (س) به خبرنگار شبستان گفت: درادبیات معاصر شعر آیینی وشعر فاطمی جلوه خاصی دارد و بسیاری از شاعران جوان و نوپرداز به این مسئله توجه شایانی نشان داده‌اند که نشانگر ارادت وعلاقه آنهاست.

وی افزود: بسیاری ازاشعار فاطمی رنگ و بوی زیبایی دارد اما انتقادی به برخی از اشعاری که گفته می‌شود وارداست مثلا در بسیاری از اشعار آیینی تصویرها و بیانات عاشقانه ی کلیشه ای زیادی بکار رفته است که این اصلاً درست نیست.

متأسفانه بسیاری از این اشعار شبیه عاشقانه‌های زمینی است که باید شاعران توجه داشته باشند که کسی را که در شعرشان مورد خطاب قرار می‌دهند در چه جایگاه و منزلتی قرار دارد.

این شاعر ادامه داد: همچنین بسیاری از جوانان ما شعر عاشورایی می سرایند این را باید جوانان امروز بدانند که ائمه اطهار (ع) به خاطر چشم و ابروی شان امام نشدند بلکه به خاطر خصلت ها و ویژگی های اخلاقی شان به درجه امامت رسیده اند و این موضوعی است که شاعران جوان باید به آن توجه ویژه ای داشته باشند.

وی با اشاره به اهمیت شعر آیینی نیز عنوان کرد: اشعار کوششی که به مناسبت کنگره‌ها و جشنواره‌ها سروده می‌شود جایگاه خودش را دارد، بسیاری از این شعرها ماندگار نیست و تنها شاعر به صرف اینکه در فلان جشنواره‌ شرکت کند و مقامی بدست آورد آن را سروده است.

اسرافیلی درادامه با بیان اینکه شعر آیینی باید برآمده از دل باشد عنوان کرد: شاعرباید درپرداخت شعرآیینی آگاهی کافی ،دقت خوب و توانایی بیان بالا داشته باشد همچنین به اصول شعر آگاه باشد. اما نکته مهم این است که شاعر باید به آنچه که می گوید معتقد باشد تا شعرماندگاری بسراید اما شعری که جوششی نباشد شعری نیست که قلب‌ها را درنوردد، بنابراین برای شعر آیینی جوشش حرف اول را می‌زند درست مثل اینکه رنگ به تنهایی تصویری را روی بوم نقاش ایجاد نمی‌کند.

وی با نگاهی به پیشینه ادبیات آیینی در ایران عنوان کرد: ادبیات آیینی بخش اعظمی از ادبیات ما را به خود اختصاص داده است. در شعرهای بزرگان ما روح دینی و آموزه های دینی نقش آفرینی می کند. شعر آیینی در سروره های شاعران گذشته وجود داشته است وامروزه نیز شاعران با عمق بیشتری در این حوزه قدم بر می دارند و شعرهای عاشورایی می سرایند.

وی در پایان گفت: فراز و فرود های شعر آیینی در طول تاریخ به شرایط اجتماعی و سیاسی روزگار بستگی داشته مثلا یک زمانی شاعری مثل فردوسی در زمان حاکمی مثل محمود غزنوی افسانه‌های کهن را با نگاه دینی بیان می‌کند، یا سنایی در دوره‌ای زندگی می‌کند که نمی‌تواند حتی با صراحت و آزادانه به این سوال که مذهبش چیست پاسخ بگوید، برای همین با ترفندهایی از حقانیت مذهب شیعه دفاع می‌کند و عقاید خود را در لفافه بیان می دارد .
پایان پیام/