به گزارش خبرگزاری شبستان از آذربایجان شرقی، «بازار تبریز آماده پذیرایی از مسافران نوروزی می شود»؛ این جمله، در ظاهر یک جمله خبری ساده است، اما ایام نوروز در بازاری که به «قلب تپنده تبریز» و «دالان تاریخ» مشهور است، چگونه خواهد بود؟؟
بازار تبریز با مساحتی حدود 1 میلیون متر مربع یکی از بزرگترین و مهمترین بازارهای سرپوشیده در سطح ایران و قاره آسیا بهشمار میرود و دارای اهمیت اجتماعی فوق العاده در بین مردم تبریز و شهرهای اطراف است، مرکز اصلی خرید شهر است، مراکز دینی و فرهنگی مهم در آن قرار دارد، محل تجمعات اصناف و عموم مردم است و... .
هستهٔ مرکزی شهر تبریز در داخل یک چهارضلعی قرار گرفته و بازار تبریز در مرکز این چهارضلعی واقع شدهاست.
این بازار از سمت شرق به عالیقاپو (مجموعهٔ کاخهای ولیعهدنشین) و از سمت غرب به مسجد جامع محدود شده و از سمت شمال، بخشهایی از شمال رودخانه مهرانرود را شامل میشود و این دو بخش به وسیلهٔ پلهای چوبی که در امتداد راستهبازار قرار دارند، به هم متصل میشوند.
در بازار، چند روز مانده به عید؛ همه دالان ها، سراها و تیمچه ها شلوغ است. مردم برای خرید مایحتاج مورد نیاز خود به بازار آمده اند.
یکی از ویژگی های بازار تبریز این است که هر صنف در محدوده خاص خود مستقر است و بازارچه ها و سراها هم عموما به نام اصناف شناخته می شود؛ سرای امیر (راسته طلافروشان)، بازار مظفریه (فرش و تابلو فرش) و... .
نخستین نقشه از بازار تبریز در سال 1327 هجری، در بخشی از نقشه دارالسلطنه تبریز و به دست اسدالله خان مراغهای ترسیم شدهاست.
صنف فروشندگان لباس، شلوغ تر از همه جاست. سبد به دست هم زیاد دیده می شود. غیر از روز اول و دوم فروردین که اصناف و کسبه هم مثل سایر اقشار مردم به دید و بازدیدهای نوروزی مشغول هستند، بقیه روزهای آغازین سال نو، تقریبا اکثر کسبه مشغول کار و بر سر کسب خود حاضر می شوند.
همان دو روز اول هم بازار بسته نیست و اگر گردشگری خواست به بازار برود، دیدن منظره بازار هم خالی از لطف نیست. به ویژه که سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان شرقی امسال بخشی از بازار را نورپردازی هم کرده است .
سرای کفاشان (یا به قول مردم تبریز: باشماخچی بازار) همیشه یکی از شلوغ ترین راسته های بازار تبریز است؛ ارزان ترین جا در کشور، برای خرید کفش خوب ایرانی. می توان با مراحل تهیه کفش دست دوز هم در همین راسته آشنا شد.
بانیان برخی از بازارچه ها و سراها بازار تبریز، بازرگانان مشهوری بودند که در کنار این سراها، گاه مسجد و مکان های عمومی هم احداث کرده اند. اسمشان هنوز بر در و دیوار هست: حاج صفر علی ، میرزا محمد مستوفی و...
بازار تبریز حالا یک میراث ارزشمند در حافظه جهانی است.
تبریز پس از سده سیزدهم، پایگاه اصلی تجارت اروپا با مناطق شمالی ایران بهشمار میرفت؛ به گونهای که در سال 1256 خورشیدی، این شهر 25 تا 33 درصد از کل مراودات تجاری کشور را عهدهدار بود و از این حیث برتر از تهران محسوب میشد. همچنین تا سال 1285 خورشیدی، تبریز مرکز اصلی تجارت ایران با آسیای میانه شناخته میشد.
اروپاییان آینه، انواع پارچههای ابریشمی ، مخملی و نخی، پنبه، چلوار، چیت موصلی، شکر، شیشه، فلز، قند و سایر محصولات ماشینی را وارد تبریز میکردند. بازاریان تبریزی نیز ابریشم و مقداری ابریشم ماشینی، اسلحه، تنباکو، خشکبار، رنگ، شال، مازو و موم به بازرگانان اروپایی میفروختند. البته همواره این داد و ستدها به نفع اروپاییان تمام میشد.
برای ثبت جهانی این اثر، مسئولان و کارشناسان سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان تلاش بسیاری کردند تا یونسکو و دنیا بداند که این اثر قابلیت جهانی شدن را دارد.
امسال دلیل متفاوت تری وجود دارد تا بازار تبریز در ایام نوروز تعطیل نباشد و میزبان نگاه های گردشگران بی شماری باشد که تبریز را به عنوان مقصد گردشگری انتخاب کرده اند.
پایان پیام/
نظر شما