به گزارش خبرگزاری شبستان، موسسه علوم و امنیت بین المللی با انتشار یک یادداشت فنی توضیح داد که سخنان پنج شنبه گذشته دکتر علی اکبر صالحی رییس سازمان انرژی اتمی درباره تبدیل بخشی از ذخایر اورانیوم 20 درصد ایران به اکسید اورانیوم ممکن است موجب گمراهی شود.
ایده اصلی این یادداشت این است که ایران در حال تبدیل بخشی از ذخیره هگزا فلوراید 20 درصد خود به اکسید اورانیوم است و این با تبدیل اکسید اورانیوم به صفحات سوخت فرق دارد. ضمن اینکه هان صفحات سوخت هم تا وقتی که پرتودهی نشود، همچنان می تواند به هگزافلوراید تبدیل شده و بیشتر غنی شود.
مطابق ارزیابی «ایران هسته ای» اگرچه داده های فنی گزارش موسسه علوم و امنیت معتبر است، اما این موسسه این حقیقت را که ایران می توانسته همچنان ذخایر هگزا فلوراید اورانیوم 20 درصد خود را افزایش داده و هیچ بخشی از آن، جز آن مقدار را که برای تولید صفحات سوخت راکتور تهران لازم است، اکسید نکند، دست کم گرفته است.
سایت ایران هسته ای متن کامل، ارزیابی موسسه علوم و امنیت بین المللی –موسسه مشاور فنی سازمان سیا در امور برنامه هسته ای ایران- که روز جمعه 22 شهریور 1392 (13 سپتامبر 2013) منتشر شده را ترجمه کرده که در ادامه می آید.
***
علی اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی ایران روز پنجشنبه 12 سپتامبر 2013 اعلام کرد که ایران ذخایر اورانیوم کم غنی شده 20 درصدی خود را از طریق تبدیل آن به سوخت برای رآکتور تحقیقاتی تهران از حدود 240 کیلوگرم به حدود 140 کیلوگرم کاهش داده است. صالحی خاطرنشان کرد که ایران «بخش قابل ملاحظه ای از این مواد را به میله های سوخت تبدیل کرده» و به طور تلویحی گفت که ایران در نهایت بقیه این مواد را نیز تبدیل خواهد کرد اما متاسفانه این بیانیه با توجه به اینکه ایران در واقع چه مقدار کمی از اورانیوم کم غنی شده را به سوخت تبدیل کرده است، گمراه کننده است.
بر اساس گزارش پادمانی اوت 2013 آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره ایران، این کشور حداکثر 30 کیلوگرم اورانیوم کم غنی شده نزدیک 20 درصد (LEU)، یا 45 کیلوگرم از هگزافلوراید اورانیوم نزدیک 20 درصد را به مجتمع های سوخت برای رآکتور تحقیقاتی تهران تبدیل کرده است. این معادل حدود 12 درصد از مجموع ذخایر اورانیوم غنی شده 19/75 درصدی ایران، یا تنها حدود 25 درصد از مقادیر اورانیوم کم غنی شده ای است که ایران برای تبدیل به تاسیسات اصفهان ارسال کرده است.
اظهارات صالحی به کل مقادیر اورانیوم ارسال شده به تاسیسات تبدیل اورانیوم اشاره دارد نه به مقدار اورانیوم تبدیل شده به سوخت رآکتور تحقیقاتی تهران. تا زمانی که اورانیوم کم غنی نزدیک 20 درصدی به مجتمع های سوخت تبدیل و پرتوافشانی نشود، به راحتی می توان آن دوباره به هگزافلوراید اورانیوم مناسب برای غنی سازی بیشتر تبدیل کرد.
حتی اگر ایران با سرعت کار تولید مجتمع های سوخت برای رآکتور تحقیقاتی تهران را آغاز کند، به دلیل اندازه کوچک این رآکتور، ایران واقعا نمی تواند این سوخت را پرتوافشانی کند از این رو این اقدام ایران را نمی توان یک اقدام مهم اعتمادساز در نظر گرفت.
با این حال، باید از ایران به دلیل انجام اقداماتی برای تبدیل اورانیوم خود به اکسید اورانیوم در تاسیسات اصفهان تقدیر کرد.
ایران با دقت مواظب بوده است تا مجموع ذخایر هگزافلوراید 19/75 درصدی خود را در حد کمتر از مقدار لازم برای ساخت یک سلاح نگاه دارد. همانطور که ذخایر این ماده در نزد ایران حتی به شکل اکسید اورانیوم افزایش می یابد، این امر زمان لازم برای غنی سازی بیشتر تا حد تسلیحاتی را کاهش می دهد. هرچند تبدیل هگزافلوراید اورانیوم به اکسید اورانیوم و تبدیل آن به صفحات سوخت، توانایی ایران برای استفاده سریع از این مواد در سناریوی گریزهسته ای (ساخت سریع سلاح) را محدود می کند، اما تنها راه مطمئن برای جلوگیری از غنی سازی بیشتر این است که یک کشور خارجی این مواد را پیش از پرتوافشانی در کنترل داشته باشد.
از حیت محدود ساختن توانایی ایران برای ساخت اورانیوم درجه تسلیحاتی، محدود کردن تعداد و نوع سانتریفیوژهای ایران شاخص مهم تری به شمار می رود. محدود ساختن ظرفیت کلی غنی سازی ایران باید همچنان یکی از اولویت های اصلی در هر گونه مذاکره یا اقدامات اعتمادساز باشد.
پایان پیام/
نظر شما