کدام کشورها و شرکت ها مجهز کننده عراق در جنگ تحمیلی بودند

خبرگزاری شبستان: پرداختن به موضوعی که عنوان این یادداشت می باشد نه از باب در دل نگه داشتن کینه، که بدین خاطر است که فراموش نکنیم در چه جایگاه حساسی هستیم و بدانیم برخی کشورها با تمام وجود مخالف انقلاب اسلامی بوده اند و از ابتدا از هیچ امری در راستای ضربه زدن به این انقلابی مردمی فروگذاری نکرده اند. ما در عین تلاش برای بهبود روابطمان با کشورهای مختلف باید مردمانی آگاه به گذشته و اغراض دیگر کشورها نیز باشیم .غرب و برخی از بیشتر کشورهای عربی از آغاز جنگ از حامیان عراق بودند و آن را مجهز می ساختند، حضور قدرتمند نظامی و مالی جهان عرب در پشت عراق در قالب ارسال کمکهای نظامی و همچنین فروش تسلیحات پیشرفته ی نظامی و همچنین کمک های مالی به این کشور، بیش از پیش عدم وجود توازن نظامی در این جنگ و نابرابری تسلیحاتی موجود میان عراق و ایران را به روشنی نمایان می سازد.
کشورهای عربی به ویژه کویت و عربستان با ارسال کمک های مالی و نظامی شان به عراق بخشی از هزینه های این کشور را در دوران جنگ تحمیلی علیه ایران متحمل می شدند. برابر گزارش محرمانه ای که در آن مقطع زمانی منتشر شد، دو کشور یاد شده در مجموع ٢٥ تا ٥٠ میلیارد دلار را به صورت قرض یا وام بلاعوض در اختیار عراق قرار دادند. بعدها، پس از بروز اختلاف میان عراق و کویت و اظهارات مقامهای عراقی مبنی بر ”جنگ با ایران به تنهایی“،ابوغزاله، معاون اسبق رییس جمهور و وزیر دفاع مصر، ادعای عراق را به عنوان یک دروغ بزرگ تعبیر کرد و گفت: ”تنها کویت و عربستان بیش از ٦٠ میلیارد دلار به عراق کمک کردند.“ فهد پادشاه عربستان نیز در سخنانی اظهار کرده بود، ”اگر عراق می گوید افرادش را فدا کرده است، ما نیز با پول، سلاحهای پیشرفته و همکاری بین المللی در این فداکاری سهیم بوده ایم“ .
وی اقدامات رهبری عراق را نشان ناسپاسی نسبت به حمایتهای نظامی عربستان ذکر کرد. هم زمان، ”شیخ الصباح“ سفیر کویت در واشنگتن نیز در پاسخ به اظهارات عراقی ها گفته بود : ”کویت ١٤ میلیارد دلار کمکهای نقدی و بیش از ١٦ میلیارد دلار از طریق کمکهای خدماتی و غیره به ماشین جنگی عراق مساعدت کرده است ؛ کویت در زمان جنگ بیش از نیاز نفت صادر می کرد تا به صدام در جنگ کمک کند.“ بعدها کویتی ها اذعان داشتند، افزون بر کمکهای مالی، پایگاه نیروهای هوایی در اختیار عراق قرار دادند که همین امر به عراقی ها برای حمله به جزیره ی خارک، پایانه های نفتی ایران و نفت کش ها کمک شایانی کرده بود.
عراقی ها تجهیزات و مواد خامی را که برای حملات نظامی به ایران نیاز داشتند؛ از ٢٠٠ شرکت در ٢١ کشور جهان به دست می آوردند. غربی ها در نظر داشتند با کمک به عراق از برتری نظامی ایران و تغییر موازنه به سود آن جلوگیری کنند. در نتیجه، این کمک ها همراه با حمایتهای مالی کشورهای عرب حاشیه ی خلیج فارس به ویژه عربستان و کویت، قدرت زمینی عراقی ها را بهبود بخشید و آنها توانستند با تکیه بر سلاحهای فرانسوی و روسی توان هوایی شان را افزایش دهند.
نگاهی به وامها و کمکهای اقتصادی خارجی دولت کویت به عراق در طی سالهای جنگ نشان می دهد که کویت یکی از عمده ترین وام دهندگان به عراق بوده است. کارشناسان هزینه ی جنگی عراق را ماهانه بین ٦٠٠ میلیون تا یک میلیارد دلار برآورد می کردند؛ در حالی که ارز حاصل از صدور روزانه ٨٩٣/١میلیون بشکه نفت به قیمت متوسط ١٢ دلار برای هر شبکه در سالهای پایانی جنگ، رقمی در حدود ٦٨١ میلیون دلار در ماه بود و این حتی تکافوی هزینه جنگی عراق را نمی کرد. از این جهت مشارکت کشورهای عربی به ویژه کویت و عربستان در جنگ تحمیلی و حمایت از عراق به خوبی آشکار می شود.
فهرست برخی از کمکهای کویت و عربستان به عراق در طول جنگ تحمیلی
١ـ در اوایل سال ١٣٦٠ مطبوعات کویت گزارش دادند که کویت و عربستان قرار است یک وام شش میلیارد دلاری در اختیار عراق قرار دهند. سهم کویت از این مبلغ، دو و سهم عربستان چهار میلیارد دلار تعیین شده بود.
٢ـ هفت ماه پس از اعطای وام نخست کویت به عراق، در تاریخ ١٩/٨/١٣٦٠ گزارشی مبنی بر واگذاری یک اعتبار ٧/٤ میلیون دلاری از سوی کویت به دولت عراق منتشر شد.
٣ـ در تاریخ ٩/١/١٣٦٥ نیز واحد مرکزی خبر در تهران گزارش داد که دولت کویت در ادامه حمایت مالی اش از عراق، وامی به مبلغ هشت میلیون و ٩٠٠ هزار دینار کویتی به عراق خواهد پرداخت.
٤ـ کویت و عربستان توافق کردند که از سال ١٩٨٢ عایدات صدور نفت از منطقه ی بی طرف (روزانه ٣٠٠ الی ٣٥٠ هزار بشکه) به حساب عراق ریخته شود. این توافقنامه تا سال ١٩٨٦ اعتبار داشت و عراق درصدد تمدید آن برای یکسال دیگر بود.)
کمکهای اردن به عراق در طول جنگ تحمیلی
اردن که از پس از پیروزی انقلاب اسلامی، روابطه حسنه ای با ایران نداشت، روابط بسیار نزدیکی با عراق برقرار کرده بود. پس از کنفرانس سران کشورهای عربی در بغداد و تونس، روابط بین عراق و اردن روز به روز نزدیکتر و عمیق تر شد؛ تا آنجا که ملک حسین صراحتا به نفع عراق و علیه ایران موضع گیری کرده و با کمکهای سیاسی، اقتصادی و نظامی فراوان اش از جمله اعطای وامهای چند میلیون دلاری به عراق، حمایت و پشتیبانی اش را از این کشور اعلام کرد. در طول جنگ هشت ساله بین ایران و عراق، تنها سیستم حمل و نقل به عراق از طریق اردن صورت می گرفت. در این چهارچوب شبکه ی حمل و نقل وسیعی بین دو کشور ایجاد شد و بندر عقبه این کشور برای حمل و نقل سلاح و تجهیزات نظامی سبک و سنگین در اختیار عراق قرار گرفت. به علاوه ملک حسین که نطامیان اردن را برای سرکوبی مردم مسلمان ایران به عراق گسیل داشته بود، در نطقی اظهار داشته بود: ”اگر ضرورت ایجاب کند نیروهای بیشتری را به عراق اعزام خواهیم کرد.“
بی شک تنها توجه به گوشه هایی از اظهارات ملک حسین در جریان برگزاری جلسه ی عادی کابینه ی اردن در تاریخ ٢/١/١٣٥٩ ١٩٨٠) موضع آن کشور را در قبال جنگ در حال وقوع بین ایران و عراق، نشان می داد: ”وظیفه ی اعراب است که برای وحدت خود و جلوگیری از سرایت خطرات، هرکجا که باشد همکاری کنند، ما وظیفه داریم که جهان اسلام را آرام و قرین همبستگی داشته باشیم؛ ما به عنوان کشوری عربی نباید اجازه دهیم هیچگونه تجاوزی از هر مصدر که باشد به هیچ جزیی از خاک عراق صورت گیرد.
در مجموع بسیاری از آمارها و گزارشها در خصوص حمایت جهان عرب و برخی از کشورها از جمله کویت، عربستان و اردن از عراق در جریان جنگ تحمیلی علیه ایران، به روشنی نشانگر آن است که عراق از جنبه های چشمگیر نظامی و اقتصادی از حمایت بی دریغ بسیاری از این کشورها، بهره مند بوده است.
یادآور می شود که در کنار حمایت های مالی و نظامی که این کشورها از عراق داشتند؛ حمایت های بسیار سیاسی نیز در ارگانهای بین المللی و همچنین از نظر تبلیغاتی دولت های عرب از عراق صورت می دادند که خود نیازمند یک بررسی مستقل و مجزا می باشد.همچنین تعدادی از کشورهای منطقه یی نیز حضور مستقیم در جنگ داشتند و با اعزام نیروهای خود به عراق رژیم بعثی را در مقابل ایران حمایت می کردند به گونه ای که با گذشت بیش از یک دهه از پایان جنگ، چند روز پیش حسنی مبارک، رییس جمهور مصر اعتراف کرد که ١٨ هزار سرباز مصری در کنار بعثی ها در مقابل ایران می جنگیدند.
در جریان جنگ هشت ساله تحمیلی علیه کشورمان، رژیم بعثی عراق به دلیل ضعف و ذلت در برابر قدرت ملت ایران دست به استفاده از سلاح‌های شیمیایی کشتارجمعی زد که اصلی‌ترین تامین کننده این سلاح‌ها کشورهای اروپایی بودند که همواره داعیه دفاع از حقوق بشر را مطرح می‌کنند.
بیش از 56 شرکت اروپایی و آمریکایی رژیم صدام را به چنین سلاح‌هایی تجهیز کردند و این در حالی است که این کشورها همواره نقض حقوق بشر در کشورهای مختلف را مورد انتقاد شدید قرار می‌دهند.
رژیم بعث عراق با استفاده از این تسلیحات هزاران تن از مردم دو کشور عراق و ایران را به کام مرگ فرستاد که استفاده از این مواد مرگبار در سردشت و حلبچه شهرتی تاریخی و جهانی دارد، چرا که بعد از جنگ جهانی دوم، برای نخستین بار علیه مردم و رزمندگان بی‌دفاع ایران به کار گرفته شد.
بر اساس اسناد موجود اکثر این شرکت‌ها آلمانی و انگلیسی بوده‌اند که شرکت‌هایی از هلند، فرانسه، بلژیک، سوییس، فنلاند، سوئد، اسپانیا و آمریکا نیز دولت دیکتاتور پیشین عراق را همراهی کرده‌اند. به گزارش ایسنا، طبق اسناد و گزارشات موجود لیست شرکت‌های غربی و نوع کمک آن‌ها در تجهیز صدام به عوامل و سلاح‌های شیمیایی، به شرح زیر می‌باشد:
1- شرکت‌های آلمانی
Preussag AG، فروش مواد شیمیایی
Hoechst، ( بعدا به اوانتیس تغییر نام داد) فروش عامل گاز سارین
Rhein-Bayern، آزمایشگاه سیار سم شناسی
Karl - Kolb، ساخت کارخانجات شیمیایی
پایلوت پلنت
تیسن رایشتنال تکنیک
رمالایور تکنیک
Herberger - BAU Gm 6h
موسسه شیمی لایپنریگ
WET، مواد اعصاب و گاز فلور سدیم
لودویک هامر
Einging Haus، کلرید فسفر
2- شرکت‌های هلندی
KBS Holan B.V، فروش سلاح‌های شیمیایی
Melceni.B.V، فروش مواد شیمیایی
Delf Instruments N.V، آزمایشگاه نظامی
3- شرکت‌های فرانسوی
اوزینو، نورد فرانس، فاسه، اتوشم، تی کن، گاشوت، اسنکهار، تام سوی، اس ان پی ای
4- شرکت‌های انگلیسی
کانیرا تکنیکال، اسی کمپوزیست، اوی بسد، بوگو، ماترس چرچیل، اچ اچ، داسو، آپروس سپیس، تکینپترول، اوسی دست، مونتو دپسیون، کاپیتال پراتونگ، اتومین تو، استیابی پی وی
5- شرکت‌های بلژیکی
نیزو، سیکس گو، پی ار بی
6- شرکت‌های سوییسی
ویسن، زاگ، آلسا، آلرسوییس انخینیرینگ، جرج یشر، فلوکاشمی اگ، بوشی لب
7- شرکت‌های فنلاندی
فورسیت، گمیر
8- شرکت‌های سوئدی
نوبل شیمی
9- شرکت‌های آمریکایی
Alhaddad- Alcohal Int"l-MEED INT"L
10- شرکت‌های اسپانیایی
پایان پیام/