صابر امامی، شاعر و استاد دانشگاه در مورد وجود خط قرمزها در ادبیات دفاع مقدس در دوران جنگ به خبرنگار شبستان، گفت: هر چیزی در جهان دو سویه است از یک نظر خوب و از نظر دیگر بد است. تا روز نباشد، شبی وجود نخواهد داشت. گل سرخ هم با تمام زیبایی و خوش بویی پر از خار است که اگر غفلت کنی انگشتانت خون آلود می شود دفاع مقدس نیز از این امر مستثنی نیست.
امامی با بیان اینکه جنگ هم دو چهره دارد، اظهار داشت: جنگ از طرفی می تواند افتخارآفرین باشد و جوابگوی غیرت آدمی، ایثار و فداکاری و از طرف دیگر می تواند اشباع کننده وحشی گری باشد. در جنگ قطع عضو، خون و خونریزی و کشته شدن نیز وجود دارد.
این پژوهشگر بیان کرد: در جنگ هر دو طرف دست به خشونت می زنند ما هم در دفاع مقدس، شهرها را بمباران کردیم و شاید بمبی به جای اصابت به منطقه نظامی بر سر خانه ای فرود آمد و به هر حال افرادی کشته شدند بدون اینکه نقشی در جنگ داشتند.
وی با بیان اینکه در اوایل جنگ مطرح کردن بسیاری از مسایل در قالب داستان و رمان بسیار خطرناک بود، افزود: وقتی ما مسئول دفاع بودیم طرح بسیاری از مسایل نه تنها مفید نبود بلکه خطرناک هم بود. طرح بسیاری از مسایل ممکن بود مردم را به شکست برای ادامه دفاع می انداخت و یا آنها را در جهت مخالف تحریک می کرد، بر این اساس خط قرمز لازم و ضروری بود.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه وجود ممیزی مانع سوءاستفاده دشمنان می شد، عنوان کرد: خط قرمزها به نفع ملت حفظ آرمان ها و عقاید جامعه بود به عنوان مثال نویسنده وقتی از کشتن می نوشت روی بعد فداکاری و شهادت مانور می داد اما اگر می خواست بر روی جزییات کشته شدن تاکید کند و همه چیز را باز کند خواننده قید جنگ را می زد و جنگ برایش حالتی عذاب آور به وجود می آورد.
امامی با اشاره به کمرنگ شدن خط قرمزها در عرصه نگارش ادبیات دفاع مقدس تصریح کرد: آن زمان نویسنده بسیاری از مسایل را به خاطر مصلحت جامعه نمی توانست، بنویسد اما با اتمام جنگ و دور شدن زمانی، خط قرمزها کمرنگ شد چون خطر سوءاستفاده دشمن در این زمینه از بین رفت و نویسنده دیگر می تواند آنچه در ته دلش مانده و ننوشته را به رشته تحریر آورد.
پایان پیام/
نظر شما