به گزارش خبرگزاری شبستان؛متفکر شهید استاد مرتضی مطهری بی‌شک از بزرگ‌ترین و تاثیرگذارترین اندیشمندان معاصر اسلام است که در طول عمر پربرکت خویش آثار گرانقدر بسیاری را به مشتاقان اندیشه و تفکر اسلامی عرضه کرد.در سال «جهاد اقتصادی» ضرورت توجه به فرهنگ کار و منزلت الهی فعالیت اقتصادی باید به درستی تبیین شود. مطلب زیر که از مجموعه یادداشت های استاد مطهری تهیه شده است بر شرافت و قداست و معنویت کار توجه میکند:
کار و شغل و شرافت آن
در زبان دین هر کلمه‌ای نماینده یک رمزی است. بسیاری چیزها که در مورد ما به یک معنایی صادق است درباره خداوند به معنای دیگری صادق است. از آن جمله کلمه محبت است. در مواردی داریم که خداوند فلان چیز و یا فلان صنف را به اعتبار فلان صفت دوست می‌دارد. مثل این است که می‌خواهد بگوید آن چیز یا آن‌کس مورد علاقه و لطف خداوند است و هر چیزی که به ذات احدیت ـ که مقدس مطلق است ـ پیوند خاص پیدا کند، جنبه قدس و طهارت و معنویت پیدا میکند. مثلاً می‌گوید: «انّ الله یحبّ المؤمن المحترف». این جمله، رمز این است که حرفه و کار یک نوع شرافت و معنویت و قداستی دارد، یعنی آدمی باید هر شغلی و هر کاری را از آن جهت که کار است و شغل است مقدس و محترم بشمارد. همان‌طوری که نماز و روزه و رکوع و سجود و حج و جهاد فقط به اعتبار اینکه عبادت است و قصد قربت در آنها معتبر است و جلب رضایت حق میکند مقدس است، حرفه و شغل هم به همین دلیل (یعنی اگر چه قصد قربت در آن به ملاحظاتی شرط نشده ولی چون مانند هر عمل نیک دیگر، محبوب و مرضی خداوند است) باید به جنبه قداست آن توجه داشت.
ما به دلیل روح درویشی و زاهدمنشی که قدس را در بیکاری می‌دانیم و کار را آلودگی (نه عروج و تعالی و تقدس)، این‌طور فکر می‌کنیم که آب که از سر گذشت چه یک نی چه صد نی؛ ما که به خود کار کردن آلوده‌ایم پس چه اهمیتی دارد که کار را خوب انجام دهیم، ما که توفیق بیکاری نداریم پس خداوند خودش مگر ما را نجات بدهد. پس دیگر دروغ بگوییم و غش و خیانت بکنیم و دغل بنماییم زیرا ودّ کار [را] که بالاترین دروازه خطاکاری‌هاست مرتکب شده‌ایم! ولی باید بدانیم خطا در فکر ماست. آلودگی در بیکاری است، انواع مفاسد در بیکاری است. ما باید شغل خود را مانند نماز، مقدس بشماریم و آن را از هر نجاست و کثافت دور بداریم.
نظر شما