4 دلیل اعتیاد آمریکا به جنگ افروزی

به گزارش خبرگزاری شبستان ، اگرچه مردم آمریکا خود را انسان هایی طرفدار صلح می دانند و هرگز خود را ملتی جنگجو تصور نمی کنند اما دولت آمریکا پس از تبدیل شدن به قدرتی بزرگ در حدود سال 1900 میلادی تا کنون بیش از 10 جنگ مختلف با کشورهای دیگر را به هر بهانه ای به راه انداخته و هیچ گاه از مداخله های نظامی بی شمار در کشورهای دیگر مضایقه نکرده است.

آمریکایی ها در سال 2008 میلادی باراک اوباما را به عنوان ریس جمهوری کشور خود  انتخاب کردند زیرا تصور می کردند که رویکرد او در در استفاده از نیروهای مسلح علیه کشوهای دیگر متفاوت از رییس جمهوری های پیشین خود است.

اکنون برهیچ کس پوشیده نیست که جرج دبلیو بوش با بی فکری کامل جنگ علیه  افغانستان و عراق را به راه انداخت و سپس اشتباه خود را با یک سوء مدیریت به فاجعه ای بزرگ تبدیل کرد بنابراین آمرکایی ها کاندیدایی را انتخاب کردند که مخالف جنگ در این دو کشور باشد و دولت آمریکا را به تعهدات اولیه خود بازگرداند.

تصور آمریکایی ها این بود که اوباما با تفکر و تعقل می تواند تشخیص دهد که در کجا باید از گزینه های نظامی استفاده کند و به نظر میرسد که کمیته اهدای جایزه صلح نوبل نیز با همین تصور این جایزه را به باراک اوباما اهدا کرد.

اما درست دو سال پس از به دست گیری قدرت ، باراک اوباما جنگ در افغانستان را تشدید کرد و در حال حاضر هم که جنگ جدیدی را علیه لیبی با همان بهانه های تکراری قبلی به راه انداخته است.

به طور کلی پنج دلیل عمده وجود دارد که موجب می شود دولتمردهای آمریکایی به اصرار به جنگ ها ی احمقانه خود علیه کشورهای مختلف ادامه دهند و هیچ گاه  دست از این عملکرد بیهوده که هزینه های هنگفتی هم برای کشورشان دربردارد بر نمی دارند.

اولین دلیل این است که آمریکا با اقدامات مختلف در طول سالیان متمادی نیروی نظامی خود را بسیار قدرتمند کرده است و این مسئله آنچنان دولتمردان آمریکایی را غره کرده است که همواره به ویژه در زمانی که با کشورهای ضعیف تری مانند لیبی مواجه می شوند به فکر فدرت نمایی مافتند و می خواهند بگویند که " ما می توانیم " .

وقتی که شما دارای صدها هواپیمای جنگی ، بمب های قوی و موشک های کروز باشید همه جهان را به عنوان هدفی برای حملات نظامی خود تصور می کنید و در این حالت مقاومت در برابر وسوسه به راه انداختن جنگ برای نمایش قدرت بسیار سخت می شود.

باراک اوباما مانند رییس جمهوری های پیشین آمریکا همه عملیات نظامی خود را با این بهانه مه به دنبال تامین منافع مردم خود است توجیه می کند اما در حقیقت تنها چیزی که برای دولتمردان آمریکا مهم نیست مسائلی می باشد که برای مردم دارای اهمیت است و تنها تمرکز بر روی قدرت نظامی است که در دستان رییس جموری قرار دارد.

دومین دلیلی که به آمریکا جرات به راه انداختن جنگ های مختلف در جهان را میدهد این است که پایان جنگ سرد گویی آمریکا را در در یک موقعیت کاملا امن قرار داده است.

از دیدگاه آمریکایی ها هیچ قدرت بزرگی در غرب وجود ندارد که بتواند با قدرت آمریکا برابری کند و هیچ کشوری وجود ندارد که حتی فکر حمله به آمریکا را به ذهن خطور دهد بنابراین دولتمردان آمریکایی که از امنیت کشور خود در قبال دشمنان خارجی مطمئن هستند خودشان به بهانه های مختلف از جمله مبارزه با خطر تروریسم برای دخالت در امور کشورهای دیگر تمایل زیادی نشان میدهند.

دلیل سوم رویکردهای جنگجویانه آمریکا این است که بخش عمده ای از سیاست های خارجی آمریکا در دست لیبرال های طرفدار سیاست های مداخله جویانه است که بسیار معتقد به استفاده از قدرت نظامی برای حل هر مشکلی هستند.

آنها فکر می کنند که آمریکا که ناگزیر به حل همه مشکلاتی است که در جهان پیش می آید بنابراین باید با به کار گرفتن سیاست های مداخله جویانه امور همه کشورها را به دست خود بگیرند.

 بنابر گزارش فارین پالیسی ، آخرین علت ادامه رویکرد گسترش جنگها و گزینه های نظامی احمقانه از سوی آمریکا این است که پس از جنگ جهانی دوم تصمیم گیری برای استفاده از قدرت نظامی به طور کامل در اختیار شخص رییس جمهور آمریکا قرار دارد و قانون اساسی و کنگره به طور عملی هیچ نقشی در این مسئله ندارند.

رییس جمهور های ایالات متحده آمریکا هیچ محدودیتی برای صادر کردن دستور به منظور حمله نظامی به کشورهای دیگر را ندارند بنابراین قدرت کنترل این مسئله تقریبا از دستان کنگره خارج است و شخص رییس جمهور با توجه به تمایلات و تصمیم های شخصی خود در مورد حمله به کشورهای دیگر به راحتی و بدون نظارت قانونی تصمیم گیری کرده و این تصمیم را عمل می کند.