محمدمهدی خاتمی،عضو انجمن نمایش‌نامه‌نویسان خانه تئاتر، کارگردان نمایش «به آسمان نگاه کن» و «سنگ بست»درباره استفاده از خلوت و گوشه در نمایش و تئاتر به خبرنگار تئاتر خبرگزاری شبستان گفت: خلوت گوشه‌های پنهانی زندگی آدمی است که هر کس آن را به صورت انحصاری برای خود دارد، پرداختن به این موضوعات در نمایش دقت زیادی می خواهد زیرا پرداخت بد به این موضوع آسیب‌های جدی دارد و این آسیب زمانی بروز پیدا می‌کند که بخواهیم تفکر اعتقادی را به تماشاگر تحمیل کنیم. زیرا کارکردن در این حوزه باید با ظرافت صورت بگیرد.
این کارگردان نمایش هایی با مضامین دینی همچنین خاطر نشان کرد: من برای پایان نمایش «به آسمان نگاه کن» نگران بودم که آیا این نمایش یک پایان خوش برای تماشاگر دارد یا پایان بدی را برای تماشاگر رقم می‌زند.
محمدمهدی خاتمی تأکید کرد: استفاده از نمادها و المان های دینی در این‌گونه نمایشی باید به شکل تلنگری به مخاطب باشد که از آن رهگذر به فکر واداشته شود.
عضو انجمن نمایش‌نامه‌نویسان خانه تئاتر با بیان اینکه انسان امروز برای رهایی از سرگشتگی نیازمند،خلوت است که ربطی به جغرافیا و دین و مذهبش ندارد، اظهار داشت: تفاوتی ندارد که انسان چه دینی دارد و در چه جغرافیایی زندگی می‌کند انسان معاصر به دلیل تنهایی و فشارهای که بر وی وارد می‌شود نیازمند ارتباط ماورایی و متافیزیکی است و هر کسی بخواهد از مشکلات خود رها شود و خلاهایی درونی وجودش را پر کند از نیروی ماورایی برای رسیدن به آرامش استفاده می کند، این در فرهنگ‌های مختلف متفاوت است، هر کس برای فارغ‌شدن از یأس و نامیدی به جایی پناه می برد. بنابراین باید ظریف به این مضامین پرداخته شود که اصول زیر سئوال نرود و از طرفی به مخاطب عقیده ای تحمیل نشود.
این کارگردان نمایش‌های با مضامین دینی اظهار داشت: در نمایش «شب‌های حرم»، «به آسمان نگاه کن» و «سنگ بست»که در فضای معنوی کار می‌کنم معتقدم با این ساختار نمایشی می‌توانیم به بزرگ‌ترین خلأها و چالش‌‌های زندگی امروزی بپردازم.
پایان پیام/
نظر شما