خبرگزاری شبستان: احادیثی که از معصومین(ع) به ما رسیده است، در یک تقسیم بندی به دو دسته مشافهه ای (احادیثی که از طریق گفت و شنود افراد با امام به ما رسیده) و مکاتبه ای (احادیثی که از طریق دست نوشته امام یا سؤال و جواب کتبی افراد با امام به ما رسیده) تقسیم می شوند. به پاسخ های کتبی امام به سؤالاتی که از ایشان شده است، توقیع گفته می شود. بنایراین توقیعات ازجمله احادیث مکاتبه ای هستند و کیفیت اطمینان از آنها که آیا از امام زمان(عج) رسیده است یا نه؟ عینا همانند کیفیت اطمینان به احادیثی است که از سایر ائمه(ع) به ما رسیده است.
در این فرصت با کارشناسی پژوهشگران حوزه مهدویت به بررسی و تحلیل توقیع وارد شده از ناحیه مقدس امام عصر(عج) می پردازیم.
حجت الاسلام جواد جعفری، عضو هیأت علمی و معاون پژوهش مؤسسه آینده روشن(پژوهشکده مهدویت) در تفسیر توقیع 51 صادر شده از محضر مبارک امام عصر(عج) جلد دوم کتاب "کمال الدین" نوشته مرحوم شیخ صدوق بیان می کند:
شیخ صدوق این توقیع را از فردی به نام محمدبن محمد خزاعی شنیده است که ایشان نیز از فردی به نام ابوعلی اسدی نقل کرده است و ابوعلی از پدرش که کنیه اش ابوالحسین است، نقل کرده است.
پدر ابوعلی اسدی می گوید نامه ای از طرف عثمان عمری، نایب دوم امام زمان(عج) برای من رسید. بدون اینکه من درخواست کرده باشم، گفتند حضرت برای شما نوشتند. نامه را باز کردم و نامه با بسم الله الرحمن الرحیم شروع شده بود.
امام در ادامه نامه فرموده بود: لعنت خدا و ملائکه و مردم بر کسی باد که مال ما را حلال بداند ولو اینکه یک درهم و ناچیز باشد. بعد ابوالحسین ادامه داد وقتی نامه را خواندم به نظرم آمد، امام گفته است مال ما را حلال بداند ولی استفاده از آن به لحاظ عقیدتی مشکل دارد.
این نکته لازم به یادآوری است که درحال حاضر برخی از ادعاهای انحرافی می گویند در دوران غیبت مال امام وجود ندارد و استفاده از آن حلال است.
پدر ابوعلی اسدی در ادامه می گوید در چنین فضایی فکر کردم این نامه در راستای چه هدفی برای چنین هدفی صادر شده است که استفاده از مال امام به لحاظ اعتقادی حلال است و فکر کردم این امری بدیهی است و استفاده از مال کسی درست نیست و چه فرقی بین مال امام و مال دیگران وجود دارد.
دوباره به نامه نگاه کردم. بعد متوجه شدم که من نامه را درست نخواندم. امام فرموده لعنت خدا بر کسی باد که از مال ما اهل بیت(ع) حتی یک درهم را به صورت حرام استفاده کند. ایشون می گوید من نامه را به فرد دیگری به نام ابوجعفر محمدبن محمد خزاعی نشان دادم و ایشون هم تایید کرد.
باید تاکید کنیم که امام در چندمین توقیع است که در آن اشاره می کند که مال امام و سهم امام (خمس) بر کسی حلال نیست و باید پرداخت شود و هر کس بخواهد از مال ما به صورت نامشروع استفاده کند لعنت خدا، ملائکه و مردم شامل حال او خواهد شد.
این توقیع یکی از ادله محکم است که به روشنی ادعای فرقه یمانی را رسوا می کند. زیرا آنها تبلیغ گسترده می کنند که مال امام وجود ندارد.
پایان پیام/
نظر شما