خبرگزاری شبستان: ژوزف اف.کوتو، خبرنگار اجتماعی و نویسنده مقاله های سیاسی،اقتصادی و اجتماعی که در حال حاضر کتاب «جامعه آمریکا» را می نویسد، در مقاله در خصوص اسرائیل و آینده آن می نویسد :در اسرائیل کمترین آزادی دینی ای برای یهودیان غیر ارتودکسی که در هر جای دنیا که باشند وجود ندارد.
وی در «صهیونیسم نه شورای اینترآمریکا برای یهودیسم» می نویسد: اسرائیل مدام ادعا می کند که کشوری دارای آزادی های دینی است،تعریف اسرائیل از آزادی خاص است. خاخام های محافظه کار و اصلاح طلب حق ندارند ازدواجشان را جشن بگیرند و محل دفن آن ها نامعلوم است.
بیانیه استقلال اسرائیل که در سالن موزه هنرهای تل آویو در تاریخ 14 می 1948 گذاشته شده است برگرفته از حقوق انسانی فرانسه و بیانیه استقلال آمریکا است.
پروفسور زیو استرنهل، از دانشگاه یهودی در اسرار بنیادی اسرائیل می نویسد: جایگاه قضایی در فقه یهود وجود ندارد و از همین رو مرجعی برای حقوق انسانی در اسرائیل در دست نیست و از همین رو برابری جنس زن و مرد یکی از ابهامات قوانین اسرائیل است.
در طول سالهای گذشته شهرکسازی اسرائیل در اراضی اشغالی به شدت بالا گرفته است در حالی که به موازات آن جوانان یهودی این منطقه را به خاطر دلایل اقتصادی هر چه بیشتر ترک می کنند.
جوانان یهودی بر خلاف پیران این دین ترجیح می دهند تئو-کنسرواتور باشند و کمتر پیرو اهداف مبارزه ای با اعراب باشند.
به طور خلاصه شهرکسازی های صهیونیسم نه به دلیل رشد جمعیت بلکه به خاطر دنباله روی از سیاست های نژادی ادامه می یابد.
در این باره ماکس بلومنتهال، در روزنامه تایمز کومونته واشنگتن می نویسد: یک دولت دو ملتی در اراضی اشغالی که در آن همه افراد دارای حقوق برابر انسانی هستند یکی از مردودترین فریضه های دولت اسرائیل است.
از سوی دیگر پخش یک ویدئوی نمایش دهند ایده های سیاسی جوانان یهودی در سایت های اجتماعی ممنوع شده است.
بلومنتهال ادامه می دهد: سیاست اسرائیل و منطق اشغال از سال 1967 برای هر دو دولت یک راه حل غیرممکن است، در حال حاضر اسرائیل و فلسطین یک دولت واحد هستند که در آن فلسطینیان شکنجه می شوند.
براساس نظرسنجی منتشر شده در پایان ماه ژوئن 2013 اعراب ساکن در اراضی اشغالی از شهروندان طبقه دوم محسوب می شوند. تحقیقات 2012 روابط عرب و اسرائیل دکتر سامی اسموها از دانشگاه حیفا نیز همین واقعیت را آشکار کرد.
براساس ایده اسموها، روند حذف تبعیض نژادی در اسرائیل بسیار کند است،ذات دولت اسرائیل به عنوان یک دولت یهود ساختار آن را پیچیده می کند.
مشهود است که اعراب قانون شکنی را نمی خواهند و تنها می خواهند که برابر با شان و شعور انسانی با آنها رفتار شود.
تفکر یهود اسرائیل را به حمایت از سیاست زره ای وا می دارد؛ اعمال سیاستهایی طرد و سلب مالکیت که بر جامعه اسرائیل چیره شده است و زندگی غیرقابل تحملی را برای هزاران فلسطینی سبب می شود.
براساس این گزارش، اسرائیل هرگز به استراتژی ها و سیاست های ضد دموکراسی خود پایان نخواهد داد، اسرائیل به ذات از صرفه نظر کردن از تمایلات درونی اش عاجز است و به فشارهای خارجی با هر منطقی که باشد بی توجهی می کند و آنها را قبول ندارد.
همین تفکر یهودیان، اسرائیل را برای ورود به خاورمیانه، منطقه ای متشکل از اعراب و مسلمانان، مصمم تر می کند.
بسیاری از یهودیان تا آخرین نفس برای اثبات و استمرار حضورخود در خاورمیانه تلاش می کنند و در مقابل هستند گروهی از یهودیانی که خواهان برداشته شدن این سیستم غیرانسانی اند که به سبب آن یک رژیم دیکتاتور و خودمختار، نمایش شکنجه و جنایات غیر انسانی را هر روز به روی صحنه می برد.
گفتنی است ، در حال حاضر بین 600 هزار تا یک میلیون یهودی در خارج از اراضی اشغالی زندگی می کنند، که بسیاری از آنها جوانانی با روحیه لیبرال اسرائیلی اند که در برلین جمع شده اند،آنها برای یافتن دموکراسی و اقتصاد بهتر به این کشور پناه آورده اند، وتا جایی که شرایط فعلی تغییر کند به این دست مهاجرت ها ادامه می دهند.
پایان پیام/
نظر شما