کتاب خاطرات حبیب الله عسگر اولادی

به گزارش خبرگزاری شبستان؛ کتاب «خاطرات حبیب الله عسگر اولادی» تالیف سیدمحمد کیمیافر، مشتمل بر حوادث سال های آغازین دهه بیست تا سال 1343 از سوی مرکز اسناد انقلاب اسلامی معرفی شد. این خاطرات از این جهت که نحوه شکل گیری و تاسیس یکی از موثرترین گروه های اسلامی در پیشبرد انقلاب یعنی هیات های موتلفه و بیان شرح دقیق دستگیری و دادگاه اعضای موتلفه بسیار مهم است که می تواند برای محققین و پژوهشگران منبع موثق و معتبری به شمار آید.

با مطرح شدن حضرت امام به دنبال طرح لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی در سال 1341 و در گذشت آیت الله بروجردی، آقای عسگراولادی و نمایندگان تعدادی از هیات های مذهبی موجود در تهران، به سمت حضرت امام (ره) گرایش پیدا کردند. پس از این به پیشنهاد حضرت امام هیات های مذهبی مرتبط با وی از جمله هیات مسجد امین الدوله ، هیات مسجد شیخ علی و گروه اصفهانی ها، هیات موتلفه اسلامی را تشکیل دادند که عسگراولادی از موسسین آن به شمار می رود.

هیات های موتلفه که مقلدین حضرت امام (ره) بودند، با توجه به رهبری قاطع حضرت امام دست به تشکیل یک شاخه نظامی برای اعمال فشار به رژیم زدند و از جمله مهمترین اقدامات آنان، ترور حسنعلی منصور نخست وزیر وقت بود که لایحه (کاپیتولاسیون) را به مجلس برد و به تصویب رساند.

سقوط دیکتاتوری رضا شاه، فضای سیاسی و دینی کشور را تا حدود زیادی برای فعالین عرصه های دینی و مذهبی باز کرد. سختگیری ها و برنامه های ضد دینی حکومت پهلوی اول هر چند بسیاری از نیروهای مذهبی را به حاشیه رانده بود، اما به دلیل نهادینه بودن مذهب در افکار ایرانیان، بلافاصله پس از خروج رضا شاه از کشور، گروه ها و دسته های مذهبی دوباره فعالیت خود را از سر گرفتند.

در این بین شاید گروه فداییان اسلام به رهبری نواب صفوی نقش عمده ای در بازشناسی مذهب در مبارزات سیاسی و گرایش قشر جوان به آن داشت. مبارزت مسلحانه فداییان اسلام و پیروی محض آنان از تعالیم مکتب تشییع به علاوه روحانی بودن رهبر این گروه و ارتباط با روحانیون بزرگ همانند آیت آلله کاشانی ، باعث شور و شوق زیادی در مردم جهت تشکیل حکومت اسلامی و اجرای احکام دینی شد.

در کنار این حرکت منسجم و سازمان یافته گروه فداییان اسلام، جناح مذهبی نهضت ملی نفت به رهبری آیت الله کاشانی نیز سهم به سزایی در ایجاد زمینه هایی برای گرایش عمومی مردم به مبارزه در چهارچوب مذهب اسلام داشت. تعدد هیات ها و دستجات مذهبی در این دوره که دائما رو به تزاید بود، موید این گفتار است. در واقع نیروهای جوان مذهبی در این سال ها، پشتوانه نهضتی شدند که از ابتدای دهه 40 و به ویژه در پانزده خرداد 1342 با رهبری حضرت امام خمینی (ره) آغاز شد و ادامه آن به پیروزی انقلاب اسلامی در 22 بهمن 1357 انجامید.

مرحوم «حبیب الله عسگراولادی» یکی از همین نیروهای جوان مذهبی بود که از دهه 1320 وارد فعالیت های منسجم مذهبی شد و بعدها در تاسیس هیات های مختلف مذهبی سرانجام هیات های موتلفه اسلامی نقش ایفا کرد که پشتوانه محکمی برای نهضت و پیشبرد انقلاب اسلامی بود.

عسگراولادی در سال 1311 در خانواده ای متدین در تهران متولد شد. وی سال های کودکی را با عشق به اهل بیت (ع) و در دامان پدر و مادری مقید به آداب مذهبی گذراند و پس از طی دوران ابتدایی به علت سختی معیشت وارد بازار کار شد و البته همزمان به تحصیل نیز ادامه داد. در همین زمان بود که ایشان پس از آشنایی با شیخ محمدحسین زاهد به طلبگی علاقمند شد و درس طلبگی را در محضر ایشان شروع کرد.

در سال 1326 عسگراولادی که در یک راهپیمایی ضد اسراییلی به دعوت آیت الله کاشانی شرکت داشت برای اولین بار دستگیر شد. ایشان پس از آزادی ارتباط خود را با بیت آیت الله کاشانی حفظ نمود و پس از تبعید با تعدادی دیگر از دوستان خود مجموعه ای را تشکیل دادند که در عمده جریانات تا 28 مرداد 1328 هماهنگ با روحانیت در متن فعالیت ها بودند.

پس از شروع اختلافات بین جناح مذهبی و ملی نهضت نفت و درگیری هایی که جناح های مختلف مذهبی طرفدار آیت الله کاشانی داشتند و به ویژه پس از کودتای 28 مرداد 1332 وی به همراه دیگر دوستان خود، در غالب یک هیات به دنبال کارهای خیریه و اجتماعی رفته و از کارهای سیاسی کناره گرفتند. تاسیس هیات موید یکی از این اقدامات بود .

با مطرح شدن حضرت امام به دنبال طرح لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی در سال 1341 و در گذشت آیت الله بروجردی، عسگراولادی و نمایندگان تعدادی از هیات های مذهبی موجود در تهران، به سمت حضرت امام (ره) گرایش پیدا کردند و پس از چندین جلسه ملاقات، ایشان را به عنوان مرجع تقلید خود قبول کردند.

پس از این به پیشنهاد حضرت امام هیات های مذهبی مرتبط با وی از جمله هیات مسجد امین الدوله ، هیات مسجد شیخ علی و گروه اصفهانی ها، هیات موتلفه اسلامی را تشکیل دادند که مرحوم عسگراولادی از موسسین آن به شمار می رود.

هیات های موتلفه که مقلدین حضرت امام(ره) بودند، با توجه به رهبری قاطع حضرت امام دست به تشکیل یک شاخه نظامی برای اعمال فشار به رژیم زدند و از جمله مهمترین اقدامات آنان، ترور حسنعلی منصور نخست وزیر وقت بود که لایحه قضاوت کنسولی مستشاران آمریکایی ( کاپیتولاسیون) را به مجلس برد و به تصویب رساند. در واقع اعتراض حضرت امام خمینی (ره) به تصویب این لایحه و سپس دستگیری و تبعید ایشان، نیروهای موتلفه اسلامی را که از مقلدین ایشان بودند به تحرک وا داشت تا بانی این لکه ننگ در تاریخ ایران (حسنعلی منصور) را به سزای اعمال خویش برسانند.

پس از این جریان، نیروهای امنیتی رژیم به دستگیری گسترده نیروهای موتلفه اسلامی پرداخته و با اعدام چهار نفر به نام های صادق امانی ، محمد بخارایی، صفار هرندی و نیک نژاد ، تعداد زیادی را به حبس های بلند مدت محکوم کردند. عسگراولادی که در دادگاه اولیه به اعدام محکوم شده بودند ، پس از فرجام خواهی با یک درجه تخفیف به حبس ابد محکوم شد و تا سال 1356 در زندان بود.

وی پس از آزادی از زندان در جریانات منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی فعالیت های زیادی داشت و پس از انقلاب به نمایندگی مردم تهران در مجلس شورای اسلامی برگزیده شد و با تاسیس کمیته امداد انقلاب اسلامی، عهده دار مسوولیت این نهاد شد. عسگراولادی در سال 1360 در منزل خود مورد سوء قصد قرار گرفت که این توطئه با شکست رو به رو شد.

در سال های دهه 60 وی مسوولیت های مهم دیگری همچون وزارت بازرگانی را بر عهده داشت و دبیر کلی جمعیت موتلفه اسلامی که بعدها تبدیل به حزب موتلفه اسلامی شد را تا سال 1383 به عهده داشت.

چاپ دوم کتاب خاطرات حبیب الله عسگر اولادی درشمارگان سه هزار نسخه در 436 صفحه و به قیمت 73 هزار ریال در سال 89 وارد بازار نشر شده است.

پایان پیام/