به گزارش خبرگزاری شبستان، امروز جمعه (17 آبان) مصادف است با چهارم محرم الحرام، روزی که «عبیدالله بن زیاد» با سخنرانی خود در سال 61 هجری قمری در مسجد کوفه مردم را علیه حضرت امام حسین(ع) تحریک کرد.
وی فتوای «شریح قاضی» مبنی بر مباح بودن خون امام حسین(ع) را در مسجد کوفه خواند و دستور داد تا همه راه‌های ورودی و خروجی کوفه را مسدود کنند.
عبیدالله بن زیاد در بالای منبر مسجد کوفه به ایراد سخن پرداخت و گفت: اى مردم! شما آل ابى سفیان را آزمودید و آنها را چنان که مى خواستید، یافتید! و یزید را مى شناسید که داراى سیره و طریقه اى نیکو است! و به زیر دستان احسان مى کند! و عطایاى او بجاست! و پدرش نیز چنین بود! و اینک یزید دستور داده است که بهره شما را از عطایا بیشتر کنم و پولى را نزد من فرستاده است که در میان شما قسمت کرده و شما را به جنگ با دشمنش حسین بفرستم! این سخن را به گوش جان بشنوید و اطاعت کنید.
سپس از منبر به زیر آمد و براى مردم شام نیز عطایایى مقرر کرد و دستور داد تا در تمام شهر ندا کنند که مردم براى حرکت آماده باشند و خود و همراهانش به سوى نخیله حرکت کرد و حصین بن نمیر و حجار بن ابجر و شبث بن ربعى و شمر بن ذى الجوشن را به کربلا گسیل داشت تا عمربن سعد را در جنگ با حسین کمک کنند.
به دنبال آن 13 هزار نفر در قالب 4 گروه که عبارت بودند از:
1- شمر بن ذی الجوشن با 4 هزار نفر
2- یزید بن رکاب کلبی با 2 هزار نفر
3- حصین بن نمیر با 4 هزار نفر
4- مضایر بن رهینه مازنی با 3 هزار نفر
به سپاه عمر بن سعد پیوستند.
بهم پیوستن نیروهای فوق از این روز تا روز عاشورا بوده است و مجموع نیروهای دشمن تا آن زمان بالغ بر 20 هزار نفر می شد.
پایان پیام/
نظر شما