به گزارش خبرگزاری شبستان، نقد رمان "افرا" نوشته حسینعلی جعفری یکشنبه، 24 آذر در سالن اوستای حوزه هنری با حضور کامران پارسی نژاد و حسینعلی جعفری نویسنده کتاب مورد نقد و بررسی قرار گرفت.
کامران پارسی نژاد در خصوص این کتاب گفت: آثار این نویسنده در جشنواره های مختلف و جشنواره ادبیات دفاع مقدس مورد تقدیر قرار گرفت و برگزیده شد و من به دلیل اینکه داوری را در برخی از این جشنواره ها به عهده داشتم با سبک و شیوه کار این نویسنده آشنا شدم و به سبک کاری اش علاقمند هستم.
وی با اشاره به اینکه پیشرفت چشم گیری را در روند کار ادبی جعفری شاهد هستیم تصریح کرد: با خواندن آثار این نویسنده احساس کردم جریان خود جوشی در دل نویسندگان شهرستانی وجود دارد و نویسندگان شهرستانی می توانند در زمینه ادبیات داستانی جریان ساز شوند.
وی با بیان اینکه بومی گرایی در داستان افرا سبب جذب خواننده می شود ادامه داد: این اثر نمره قابل قبولی را به عنوان یک اثر قوام یافته می گیرد.
این نویسنده پس از اینکه اشاره ای به شالوده و محتوای داستان کتاب کرد گفت: علی رغم اینکه بار اصلی کار بر دوش نویسنده است اما تا زمانیکه حمایت های دولتی بر پایه نخبه گرایی صورت نگیرد جریان سالمی در این عرصه به وجود نمی آید زیرا باید ارزش و اعتبار نویسنده درک شود.
این منتقد ادبی اظهار کرد: در کشورهای غربی دولتمردان وسیاستمداران می دانند که چه تحولات بزرگی توسط یک داستان در سطح جهانی ایجاد می شود و برای همین موضوع سرمایه گذاری می کنند.
وی کسب تجربه توسط خواننده را در حوزه ادبیات داستانی مهم دانست و افزود:خواننده باید با داستان همزادپنداری و حوادث داستان را دنبال کند و درنهایت این احساس در خواننده به وجود آید که چیزی به او اضافه شده است.
این پژوهشگر با اشاره به اینکه خواننده باید به انسان شناسی برسد اظهار کرد: بعد از انسان شناسی خواننده به خودشناسی می رسد. در رمان افرا شخصیت هایی مثل ساسان خواننده را تحریک می کنند تا خود را بشناسنند به این صورت که خواننده از خود بپرسد اگر به جای این شخصیت بود چه کارهایی انجام می داد.
پارسی نژاد آگاهی نویسنده از مباحث علوم انسانی و اجتماعی را ضروری ذکر و تصریح کرد: داستان این رمان دربهبوهه انقلاب اتفاق افتاده است لذا نویسنده باید علاوه بر مطالعه در زمینه روانشناسی به علوم اجتماعی و به حوزه های تاریخی آن زمان نیز آگاهی داشته باشد زیرا داستان بومی و برای عامه مردم است.
وی رمان افرا را در حوزه ادبیات سیاسی رده بندی کرد و گفت: افرا علاوه بر اینکه جز ادبیات بومی و اجتماعی است اما به طور خاص جز ادبیات انقلاب اسلامی است.
این منتقد ادبی رمان افرا را یک داستان نیمه بلند و یا بلند دانست و افزود: افرا ظرفیت تبدیل شدن به یک رمان را دارد از طرفی احساس می کنم که قابلیت تبدیل شدن به یک داستان کوتاه را نیز دارا ست.
وی اذعان کرد: موضوعی که در این رمان انتخاب شده است ظرفیت آن را داشته که برخی از عناصر در آن بیشتر پرداخته شود. به عنوان یک خواننده احساس کردم که برخی قسمت ها باید بیشتر پرداخته می شد.
وی به نثر خوب افرا اشاره و اظهار کرد: مقوله بومی گرایی در این رمان بسیار مهم است زیرا در جامعه ادبیات داستانی به مساله بومی گرایی کمتر توجه می کنند و در بسیاری از موارد روشنفکران از بومی گرایی پرهیز می کنند، بومی گرایی در این داستان در واقع به بسیاری از نویسندگان تلنگری می زند.
وی ادامه داد: داستان افرا صحنه های توصیفی خوبی دارد که در گفتگو ها خوش درخشیده است.
پارسی نژاد در بخش دیگری از سخنانش به عناصر بومی متعلق به فضا و فرهنگ داستان اشاره و تاکید کرد: در این داستان عناصر خیلی در نظام درونی داستان نقش محوری ندارند مثلا چشمه آب سرد در این داستان می توانست به یک نماد تبدیل شود. حتی برخی از شخصیت ها قابلیت اسطوره شدن دارند که چندان پرداخت نشده اند.
وی داستان افرا را پر از صدا دانست و گفت: در داستان صداهایی مثل فاخته، دارکوب، باد و ... را به خوبی می شنویم.
این منتقد و نویسنده افزود: درخت افرا در داستان از جنبه اسطوره شناسی نیازمند کار بیشتری بود هر چند که در داستان خوش درخشیده است. اما با توجه به قداستی که این درخت دارد باید اطلاعات بیشتری در مورد آن داده می شد.
وی در پایان سخنانش به اصرار نویسنده بر تعلیق اشاره و اظهار کرد: نویسنده در پنهان شدن هویت شخصیت ها و اصرار بر حالت تعلیق تا نیمه های پایانی داستان دارد که بر داستان ایراد وارد می کند زیرا در ادبیات معاصر این مساله که خواننده تا پایان داستان در پی یافتن شخصیت ها باشد کمرنگ شده است.
پایان پیام/
نظر شما