به گزارش خبرنگار کتاب خبرگزاری شبستان، این اثر گزیده غزلهای علیرضا قزوه است که 56 غزل از این شاعر بنام معاصر را در بر دارد. تعدادی از غزلهای ایشان در دفاتر قبل و تعدادی نیز نو سروده های او را شامل می‌شود.
نام این کتاب برگرفته از غزل زیبای با مطلع " باز رفتم به سراغ چمدانهای قدیمی" است که نمونه شاخص در بین غزل های سالهای اخیر محسوب می شود.
قزوه در همه حوزه‌های اجرایی و هنری که فعالیت کرده است، حضور برجسته‌ای داشته و توانسته کارهای تأثیرگذاری انجام دهد که در آینده شعر کشور مؤثر خواهد بود.
در غزل های این مجموعه یک من اجتماعی فراتر از من شخصی شاعر حضور برجسته ای دارد، ذیل این نام من‌های بسیار و منسجمی می‌گنجد. بسیاری از حرف‌ها، در این من اجتماعی قابل شناسایی و عرضه به عموم مردم است.
56 غزل این مجموعه را علی‌محمد مودب و مبین اردستانی انتخاب کرده اند، بعد رفتم سراغ چمدانهای قدیمی، رفته بودم سنگ بردارم دست‌هایم دست شیطان شد، شور به پا می‌کند خون تو در هر مقام، ای آینه هر چه غزل هر چه قصیده، داد زد: چرا کسی به دادمان نمی‌رسد، برگشته‌ام امشب به خود از راه نشابور، تمام تیمچه‌ها پر شد از نقاب‌فروش، رسیدم تا اجل اما رسیدن شد فراموشم، دنیا حکایت تلخی است از درد و غصه و ماتم، امشب لیلای من کو؟ و ... از جمله غزل های این مجموعه است.
یکی از ویژگی‌های کتاب این است که در پایان برخی شعرها تاریخ سرایش آن آورده شده و این امر به خواننده کمک می کند که حال و هوایی که شاعر این اثر را سروده بهتر درک کند.
سالهای 1375، 88، 86، 89، 72 و ... برخی از تایخ هایی است که زیر شعرها رقم خورده است و از آنجا که قزوه چندین سالی است که ساکن هندوستان است برخی از شعرهای هم زیرشان مکان سرایش نوشته شده که شهرهای هندوستان است.
در زیر نخستین غزل این مجموعه را که عنوان مجموعه نیز از آن گرفته شده، می خوانید:
سراغ چمدان های قدیمی
عکس های من و دلتنگی یاران صمیمی
روزهایی همه محبوس در انباری خانه
خاطراتی همه زندانی در دفتر سیمی
رفته بودم به چهل سالگی غربت بابا
با همان سوز که می گفت: خدایا تو کریمی
مشهد و عکس پدر، ضامن آهو و دل من
گریه هم پاک نکرد از دل من گرد یتیمی
مجموعه چمدان های قدیمی با شمارگان 3 هزار نسخه و قیمت 6000 تومان در 122 صفحه توسط انتشارات شهرستان ادب به چاپ رسیده است، این درحالیست که چاپ اول این کتاب با قیمت 3000 تومان منتشر شده است.
پایان پیام/
نظر شما